De Sniper: Ghost Warrior-serie is interessant: in de pers konden zowel het eerste als het tweede deel niet op veel liefde rekenen, maar ondertussen zijn ze wél (redelijk) succesvol op de markt. Weet het derde deel betere recensies binnen te harken? Lees verder om daar achter te komen…
Leren van het verleden
Laten we beginnen bij het begin. In Sniper: Ghost Warrior 3 speel je als de sluipschutter Jon North die op uitzending is in Georgië. De tutorial speelt zich af aan de grens tussen Oekraïne en Rusland, waar je op missie bent met je broer Robert, maar uiteindelijk loop je samen in een hinderlaag en wordt je broer ontvoerd. Om wat voor reden dan ook besluiten de vijandige troepen om jou niet te doden of mee te nemen. Twee jaar later bevinden de Amerikanen zich in Georgië om de paramilitaire separatisten daar dwars te zitten. Robert is nog steeds gevangen en volgens de inlichtingendiensten bevindt hij zich in deze omgeving. Omdat hij zijn broer wil vinden en bevrijden, neemt Jon de missie in Georgië op zich.
Daarbij word je geholpen door Lydia, die een beetje de rol speelt van het liefje-dat-je-in-Afghanistan-hebt-laten-stikken-maar-die-stiekem-nog-wel-van-je-houdt. Later krijg je ook hulp van Raquel, een agente van de Israëlische geheime dienst die op zoek is naar een ontvoerde Russische wetenschapper. Sniper: Ghost Warrior 3 biedt geen heel diepgaand verhaal, maar als ik heel eerlijk ben, verwacht ik dat ook niet in een game als deze. Hoewel militairen later natuurlijk met een mengelmoes van weemoed en bitterheid vertellen over hun oorlogsavonturen, zijn die veelal niet de reden dat ze een oorlog induiken. Het verhaal dient in dit spel om de speler op een samenhangende manier van missie naar missie te voeren, en daar slaagt het in.
Waar het allemaal om draait, is natuurlijk de gameplay. Die is solide, maar allesbehalve vernieuwend. Zoals ik in mijn eerdere hands-on preview al schreef, doet Sniper: Ghost Warrior me sterk denken aan Ubisoft Far Cry-serie, en dan met name Far Cry 2, waar je ook midden in een burgeroorlog terechtkomt. Toen ik met de uiteindelijke game aan de slag ging, werd dit gevoel alleen maar verder versterkt. Na een tijdje kom je bijvoorbeeld in een neutrale zone terecht, maar zijn bepaalde gebieden nog steeds off limits als je geen kogels door je hoofd wilt krijgen. Blijf je daarbuiten, dan heb je niets te vrezen. Wel is het natuurlijk zo dat je primaire wapen een sluipschuttersgeweer is én dat je die eerdergenoemde kogels niet zo lang overleeft als in Far Cry.
Wat de gameplay betreft heeft ontwikkelaar CI Games zeker lessen getrokken uit de kritiek op de eerste twee delen, die nogal lineair waren. Sniper: Ghost Warrior 3 is dat niet: je krijgt de volledige vrijheid om missies uit te voeren zoals jij wilt. Ook weten tegenstanders niet meer metéén waar je je bevindt als je iemand neerschiet. Dat is overigens wél zo als je een vijand op niet-dodelijke manier raakt of zelfs volledig mist, aangezien er dan een levende persoon aanwezig is die kan aanwijzen waar je kogel vandaan kwam. Ook is het sluipschieten verder verfijnd: je moet rekening houden met de instelling van je vizier, de afstand, zwaartekracht en de wind als je je schot goed wilt kunnen mikken. Het sluipschuttersgevoel is daarmee in volle glorie terug in de Ghost Warrior-serie.
Wat ook een toffe toevoeging is, is de drone die je kunt gebruiken om een omgeving te verkennen. De controller voelt in mijn hand aan als de afstandsbediening van een echte drone aan en ook de interactie met de omgeving voelt realistisch aan. Als het onbemande vliegtuigje bijvoorbeeld in botsing komt met de takken van een boom, begint het beeld ook flink te schudden. Ook voegt de drone echt wat toe en is het niet slechts een gimmick: je kunt een gebouw wel scannen met het vizier op je geweer, maar op die manier zie je slechts een of twee kanten. Met de drone kun je in sommige gevallen zelfs kijken hoeveel mensen er binnen zitten, hierdoor is de gadget een goede uitkomst wanneer je een versterkte post eerst goed wilt verkennen. Zo kun je uiteindelijk de beste plekjes kiezen om je slachtoffers neer te schieten.
Kogels door de Georgische kerken
Ook de omgevingen zijn – in tegenstelling tot in eerder Ghost Warrior-games – een stuk gevarieerder. Je missies voeren je onder andere door bossen, pittoreske dorpjes en sneeuwwitte bergen. Dit zorgt ervoor dat je meer geboeid blijft door de plekken waar je je missies uitvoert. Ook zijn de graphics redelijk, waardoor het reizen door de wereld absoluut geen straf voor het oog vormt. Sniper: Ghost Warrior 3 is, dat gezegd hebbende, niet de állermooiste game ooit, maar lelijk is het totaalplaatje zeker niet.
Wel zijn er nog wat problemen op technisch vlak. De framerate was redelijk stabiel op mijn PlayStation 4 Pro, maar ook op dit apparaat liep ik met enige regelmaat tegen framedrops aan. Op de reguliere PlayStation 4 en Xbox One ondervonden de technici van Digital Foundry echter nog vaker zulke problemen. Maar wat wellicht nog een groter probleem voorstelt, is de draw distance. Vijanden lijken namelijk volledig uit het geheugen te worden gewist als ze verder weg zijn dan 250 meter. Zelfs als je namelijk inzoomt op zulke personen, verschijnen ze simpelweg niet totdat hun lichaam zich minder dan 250 meter bevindt van dat van jou.
Dit render-obstakel maakt het maken van prachtige kills op extreem lange afstand behoorlijk lastig. Aangezien dit juist de potentie is van sluipschutterspellen, is dat behoorlijk jammer. En dan nog die laadtijden! Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar ik had spijt dat ik mijn belastingaangifte over 2016 al had gedaan toen Sniper: Ghost Warrior 3 binnenkwam. Voor meer ideeën voor het doden van die wachttijden, verwijs ik je graag door naar de video van Eurogamer. Bij het reizen tussen de vier verschillende regio’s duurt het soms bijna vijf minuten om daadwerkelijk in de game te komen. Het herladen als je door bent, is gelukkig een stuk korter.
Ten slotte bevat Sniper: Ghost Warrior 3 een aantal bugs. Ik kan ze simpelweg niet allemaal hier opsommen, maar één bug maakte mij in het specifiek het leven zuur. Als je een ladder afdaalt, kan het zijn dat je onder de grond terechtkomt, waarna het beeld rare dingen gaat doen en je stemmen begint te horen die je vertellen om niet naar het licht te gaan. Oké, dat laatste verzin ik, maar het punt is dat je door deze bug gedwongen wordt om te herladen – waardoor je wéér drie tot vijf minuten van je leven kwijt bent.
Conclusie
Al met al heb ik me vermaakt met Sniper: Ghost Warrior 3. De vijanden voelen niet aan als te slim óf te slim, de omgevingen zijn gevarieerd en de graphics zien er redelijk uit. Ook voelt het schieten goed en de drone voegt een interessant aspect aan de verkenning toe. Echter, wegens de technische problemen en ietwat lagere productiewaarde, vrees ik dat de game veroordeeld is tot de budgetbak. Aan de andere kant, de eerdere delen in de franchise werden door de pers direct richting een Goelagkamp gestuurd, dus vermoed ik dat CI Games blij zal zijn met dit enigszins gematigde vonnis.
