NieR: Automata hands-on

De tegenstelling tussen het chauvinistisch genaamde Hôtel Napoléon Paris en de post-apocalyptische setting van NieR: Automata bleek enorm. De desolate omgevingen in het weinig opbeurende toekomstbeeld van Platinum Games, waren in meerdere opzichten een flinke tegenpool van de vijf sterren ambiance, waarin journalistieke gamers enkele weken geleden aan de slag mochten met de aankomende action-rpg. De kleurrijke vloerbedekking en luxe hotelsfeer vervaagden snel na de start van de uitgebreide hands-on en maakten plaats voor een spelwereld die gekenmerkt wordt door verval en een emotionele strijd.

Tegenstellingen alom

De demo, die al geruime tijd in de PlayStation Store te vinden is, verleidde mij eerder al tot lovende woorden en de speelsessie en persoonlijke Q&A met Producer Yosuke Saito, Director Yoko Taro en Game Designer Takahisa Taura, zijn ervaringen om enthousiast door te blijven. Een embargo verhinderde mij om eerder iets over de dagtrip naar Parijs te vertellen, maar nu de countdown tot een einde is gekomen, is de tijd rijp voor een vooruitblik op de nabije toekomst. Op 10 maart zal NieR: Automata namelijk verschijnen voor het grote publiek.

De hands-on die ik samen met andere preview-tikkers mocht beleven, bracht ons onder andere naar de gameplay uit de demo, die iedere geïnteresseerde PlayStation-bezitter ondertussen wel gespeeld zal hebben. Voor de hands-on was er wel een ander vertrekpunt, namelijk net voordat YoRHa android 2B letterlijk binnenvalt in de machinefabriek. De gebeurtenissen sloten ook af met een ander einde, maar over de precieze details mag ik nog steeds niets zeggen. De Japanese waarschuwingen over het lekken van spoilers negeer ik beter maar niet.

Zwijnen berijden

Nieuw voor mij, hoewel al op diverse YouTube-kanalen te zien, was de open woestenij waarin wij vervolgens mochten rommelen. Dit bleek een gelegenheid om onder andere het quest-systeem te ervaren. Vanuit een verzetskamp op de door buitenaardse machines ingenomen Aarde, pakten androids 2B en 9S verschillende quests op en deze brachten mij naar verlaten, door de natuur overwonnen bouwwerken en een enorme woestijnvlakte. De sfeer deed een beetje denken aan Enslaved: Odyssey to the West, maar bij navraag bleek dat die game geen inspiratie is geweest. De quests die ik te doen kreeg, waren van de haal-en-breng categorie en waren in de beschikbare tijd vooral een uitgelezen kans om de omgeving te verkennen. In de spookstad rondom de nederzetting zijn diverse geautomatiseerde vijanden te vinden en ook wilde dieren die als rijdier gebruikt kunnen worden. Met speciale voeding zijn ze te lokken en fans van de originele NieR zullen een vertrouwd gevoel ervaren bij het berijden van een zwijn. Hoe fout het laatste ook klinkt, in de uitgestrekte wereld is het geen overbodige luxe om wat extra snelheid tot je beschikking te hebben.

Om de tegenstand de baas te blijven, maakt 2B gebruik van melee-wapens, zoals zwaarden en speren voor de korte en lange afstand. De wapens zijn strategisch te verwisselen en kunnen verbeterd worden met de juiste materialen. Ieder wapen heeft een naam en een verhaallijn die zich ontvouwt in vier fases. De verbeteringen bestaan uit verhoogde stats en een beperkt aantal wapens zal door de upgrades van uiterlijk kunnen veranderen. Volgens de makers is het vrij normaal in de Japanse cultuur om liefde voor voorwerpen te tonen en ze een eigen naam te geven. Dit aspect komt sterk terug in de emotionele band die de YoRHa androids hebben met de mensen die hen inzetten om het buitenaardse Automata-leger te verslaan. Mogelijk is dit een verhaalelement dat een deel van de westerse gamers zal afschrikken.

Lieve wapens

Naast de diverse wapens – blote vuisten zijn trouwens ook een optie – is er nog Pod, die in veel opzichten doet denken aan Grimoire Weiss. Anders dan Weiss beschikt Pod echter niet over een arsenaal aan scherpe opmerkingen en grappen. De Pod is zeer functioneel, want naast een ongelimiteerde schietkracht is ‘hij’ uit te rusten met diverse upgrades. Daarnaast dient het apparaat als instrument om kortstondig te zweven. Zeer handig bij het overbruggen van hoogteverschillen en platformelementen. Bovendien kan Pod gebruikt worden om te vissen. Mijn mondhoeken gingen omhoog toen ik dat ontdekte, maar mijn vreugde maakte ook plaats voor angst. Want…waar ga ik de tijd vandaan halen?

Zoals uit de demo al bleek, bestaat NieR: Automata uit verschillende speltypen. De action-rpg brengt je van een sidescrolling bullet hell naar een open wereld en vervolgens terug naar het 2D-tijdperk. Hoewel de ervaring relatief kort was, is mijn inschatting dat het tweede deel de cohesie er desondanks beter weet in te houden dan in NieR het geval was. Vrijheid is er dus niet doorlopend, want hoewel de camera meestal vrij te bewegen is, duwen Saito, Taro en Taura de speler vaak ook in een opgelegd perspectief. Deze restrictie verhoogt de sfeer, maar hoe dit principe in de volledige game zal uitpakken, is nog even de vraag.

voorlopige conclusie

Nier: Automata zal een goede 25 uur speeltijd bieden en voor completisten zelfs het dubbele. Wederom zal er ook herspeelwaarde aanwezig zijn, maar op een andere manier dan in NieR. Volgens Yoko Taro is de incentive nu zelfs nog groter om de game een tweede keer aan te slingeren. Waarom dat precies is, bleef gedurende de Q&A natuurlijk nog in nevelen gehuld. Ook een release op de Xbox One is nog niet zeker en zal afhangen van de mate van succes dat NieR: Automata zal ontvangen. Zoals ook in mijn eerdere preview gemeld, verwacht ik aan onze kant van de oceaan slechts een bescheiden succes en daarom neem ik de schone taak op mij om iedereen aan te raden deze unieke rpg in de gaten te houden.