Naast het recentelijk verschenen Owlboy, stak anno 2016 nog een bijzonder goed ontvangen indie-titel de kop op. Stardew Valley, het werk van enkeling Eric Barone, zag dan eindelijk het daglicht. Dit solo-project was er op uit een gedegen alternatief te vormen voor klassiekers uit de Harvest Moon-serie, en dat deed het vrijwel direct met ongekend succes. Duizenden gamers zagen dagen en nachten voor hun ogen verdwijnen in de koddige boerderijsimulator, en ook ik moest daar uiteindelijk aan geloven. Hoe dat komt? Laat me je vertellen over ’s werelds verslavendste vallei…
Eenmanswerk
Stardew Valley is in zijn wezen al een opmerkelijke titel. Een indie-game, dat allereerst. Maar veel ‘independenter’ dan dit wordt het niet. Het volledige product werd bedacht, geprogrammeerd, geanimeerd en zelfs muzikaal gecomponeerd door enkel en alleen Eric Barone, die nu furore maakt onder zijn pseudoniem ConcernedApe. Op zich is dat geen unicum, maar wel als je bekijkt hoe ontzettend veel en diverse gameplay zijn creatie te bieden heeft. Op het eerste gezicht doet Stardew Valley voor velen misschien aan als een simpel, nietszeggend Facebook-spelletje, maar niets is minder waar…
Huizend onder dat schattige en minimalistische overkomen schuilt namelijk een gelukzalige wereld om je compleet in te verliezen. Stardew Valley laat jouw los in de titulaire vallei om aldaar de oude boerderij van je grootvader over te nemen. Bijgestaan door een handvol dorpslieden is het aan jou om te leren leven van het land, en de geheimen die de natuur rijk is, te ontdekken. Dat klinkt weliswaar nog altijd als een overdreven ambitieuze beschrijving van FarmVille, maar de twee zouden niet verder van elkaar verwijderd kunnen zijn. Waar Zynga’s godslasterlijke demonenkind je aan het handje neemt om zo veel mogelijk geld van je af te troggelen, dropt Stardew Valley je in een rustgevend en rijk bestaan als een eigenzinnige boer.
Met simpele gameplay-mechaniek ploeg, zaai, mijn, knutsel en oogst je het leven als boer tot een mooi geheel. Je klikt er wat op los. In Stardew Valley leef je van dag tot dag, zonder ooit echt opgedrongen worden het één of ander te doen. Niet ongelijk Minecraft is het aan de speler zelf om doelen te stellen. De focus ligt enigszins op je eigen aan te sturen stukje land, maar ondertussen schotelt de game je tal van andere invullingen van je dagen voor. Zo zijn er mijnen en grotten om tot de bodem te verkennen, zeldzame vissen om te vangen en tal van vrienden of romantische partners om te maken. Elk van deze spelonderdelen komen met hun eigen unieke beloningen en een zekere vorm van diepgang. En stuk voor stuk zijn ze potentieel om je weer een aantal uur langer het spel gevangen te houden. Zalig opgesloten in de vallei.
Van alles wat, maar niet zonder ziel
In wezen is Stardew Valley daarmee een smeltkroes van elementen uit andere games. Zo leent de game een sociaal aspect uit de Animal Crossing-franchise, adapteert het grottendwalen uit Terraria en laat het zich baseren op de seizoensgebonden opbouw van het eerdergenoemde Harvest Moon. Dat alles komt samen in een knusse en herkenbare visuele stijl, die sommigen wellicht doet denken aan de SNES-titels van weleer. Tel daarbij de rustgevende en uitgebreide soundtrack bij op, en je snapt waarom duizenden gamers met liefde verloren raken in deze welkome mengelmoes. Dit is een ‘Greatest Hits’-album van een boel welkome game-gevoelens.
Dat deze boerensimulator vooral scoort door een goede combinatie van elementen uit andere games, is in mijn ogen ook absoluut geen doodzonde. Het is immers niet zo dat Stardew Valley als gevolg hiervan aan een ‘eigen gezicht’ ontbreekt. Nee, dit is geen nietszeggend staaltje knip- en plakwerk. Dit is een project uit pure passie geweest. Barone snapt precies wat de doelgroep zoekt in een game en is tot het uiterste gegaan dat ook te leveren. Elk miniem aspect van de game is goed uitgekiend; net zo vermakelijk op zichzelf als onderdeel van het geheel. Alle inwoners van Stardew Valley hebben een eigen, kenmerkend verhaal, iets wat ook voor de omgeving an sich van toepassing is. Wie op zoek gaat, vindt in legio gaatjes ongeziene geheimen of nieuwe trucjes om toe te passen. Op hun beurt geven die kleine details Stardew Valley een eigen ‘ziel’. Misschien nog wel meer dan sommige titels waar het inspiratie vandaan haalde.
Nimmer klaar, nooit voldaan
Over verloop van tijd is het dan ook lastig om ‘uitgespeeld’ te raken met Stardew Valley. Niet per se omdat de indie ervoor gekozen heeft een duidelijke end game weg te snijden, maar meer omdat er bijna altijd wel iets nieuws te ontdekken blijft. Aan de hand van het enigszins losbandige narratief kun je op zoek naar een bizarre waslijst aan verschillende producten en vondsten, maar ook daarbuitenom is overal meer diepgang te vinden. De snelste weg naar het hart van die ene leuke kunstenares, het koken van alle recepten, een queeste naar uitroeien van zo veel mogelijk monsters of gewoon de ultieme formule om je boerderijtje zo winstgevend mogelijk te krijgen, dwars door alle seizoenen. Met slechts één van dit kaliber doelstellingen, kan Stardew Valley je al tientallen uren weg doen zinken in de schattige wereld.
Bang for your buck?
Het is lastig om een aspect te vinden waar Stardew Valley tekort schiet, vooral omdat de game juist zo ontzettend rijk is aan vermakelijke diepgaande spelelementen. Voor nog geen 13,99 euro op Steam (of 14,99 euro op Xbox One of PlayStation 4), kun je makkelijk een uur of honderd kwijt zijn aan het ronddwalen in deze gelukzalige, 16-bits wereld. Ongetwijfeld meer waar voor je geld dan menig blockbuster-game. Mits spelelementen als deze daadwerkelijk je ding zijn, that is.
Een enkel gemis is dan toch het gebrek aan een multiplayer. ConcernedApe had die ooit op de agenda staan, maar is helaas naar achter geschoven om plaats te maken voor een release op onder meer Nintendo Switch. De wetenschap dat dit nog altijd een mogelijkheid is, blijft soms een bittere pil om te slikken. Natuurlijk, het minimalistische Stardew Valley verdient het om op veel platformen gespeeld te kunnen worden, maar toch. Een coöperatieve modus waarin meerdere boeren en boerinnen aan één gezamenlijk erf kunnen werken, dat is haast te mooi om waar te zijn. Gamers kunnen zich al makkelijk nachtenlang verliezen in Stardew Valley, maar in multiplayer? Dan kunnen we eindelijk naar een ultiem rustgevende waanzin afdwalen, gezamenlijk.
Conclusie
Het moge duidelijk zijn: Stardew Valley is het opmerkelijke meesterwerkje van een passievolle enkeling. Tal van evenredig verslavende en vermakelijke spelelementen smelten samen hierin samen tot één bijzonder uitgebreid geheel. Geen druk, weinig haast, enkel de ultieme rust van een agrarisch bestaan. Het spel biedt in zijn geheel genoeg schattige avontuurtjes om je urenlang bezig te houden en daarmee alsmaar dieper te duiken in de vele geheimen van de vallei. Zij het dat zeldzame gerecht koken, het voltooien van een volledige museumcollectie of het leggen van de mooiste eendeneieren; stuk voor stuk fantastische redenen om rond drie ’s nachts aan jezelf uit te leggen dat je nog één dagje doorspeelt.