Deze maand komt het zevende deel van de Resident Evil hoofdreeks uit, Resident Evil 7: Biohazard. De hooivorken kunnen terug de kast in, want Capcom heeft naar alle kritiek op het voorgaande deel geluisterd. Waar Resident Evil 6 zijn actie-georiënteerde fallus nog trots in het gezicht zwaffelde keert de serie nu terug naar zijn roots. Een hele klus voor Capcom, nu ze niet meer zo dominant zijn binnen het genre.
Bakermat
Resident Evil kent zijn oorsprong als één van de grondleggers van het survival-horror genre. De stroeve controls werden een kenmerk van de serie en is in menige game nagebootst, met als doel datzelfde gevoel te kweken. Een gevalletje immitatie is de beste vorm van vleien. Hoewel er in die gloriedagen ook veel nieuwe horror-toppers verschenen, bleef de naam Resident Evil toch wel de drijfkracht achter het genre. Na het succes van de oude horror-formule besloot Capcom het over een andere boeg te gooien met Resident Evil 4, 5 en 6. Er werden meer actie-elementen toegevoegd en dieper in spinoffs gedoken. Het eindresultaat is een verdeeldheid onder fans en een dalende populariteit voor de Resident Evil-spellen.
Dat Capcom die daling in populariteit heeft gevoeld is wel te merken aan Resident Evil 7. De oude cast van de voorgaande Resident Evil spellen wordt compleet uit het raam gegooid in ruil voor nieuwe personages. Ook keert de serie terug naar zijn roots door zich volledig op de survival-horror te richten, een stap die veel fans van de oude garde zullen toejuichen. Als overlever Ethan ben je door de gestoorde familie Baker gevangen genomen en lijkt het erop dat je dagen geteld zijn. Het is aan de speler om uit het huis te ontsnappen en met de situatie binnen het plot om te gaan.
Virtual insanity
Horror is een genre dat voor mij soms moeilijk te behappen is, omdat ik vervloekt ben met een eeuwige nuchterheid rond horror. Ik hou van horror, maar ik word er niet snel bang van, waardoor de ervaring soms eerder lachwekkend wordt. Gelukkig kan ik melden dat Resident Evil 7 erin geslaagd is om mij een aantal keer te laten schrikken. De huidige technologie maakt veel mogelijk, waardoor je als speler het gevoel krijgt dat je werkelijk overal onveilig bent. Daar komt nog eens bij dat je in dit deel niet een onmogelijk coole jongeman of vrouw bent die als een ware machine door legers vijanden gaat.
Ethan is in vergelijking met zijn collega’s in de voorgaande spellen dus eigenlijk een beetje een kneus. Eén aanvaring met een vijand kan zijn dag volledig verzieken omdat letterlijk elke vijand een gevaar is. Net zoals de klassieke Resident Evil-games heb je maar beperkte ruimte om spullen mee te nemen en moet je goed op je ammunitie letten. Er zijn de welbekende ‘safe rooms’ waarin je bij een typemachine je spel kunt opslaan en spullen kunt dumpen in een bewaarbak. Het huis van de Bakers zit vol met gevaren en puzzels dus het oude gevoel is terug van weggeweest.
Mocht doorsnee Resident Evil 7 nog niet eng genoeg voor je zijn dan heb je de optie om in Virtual Reality te spelen. Voorlopig is het spelen in VR nog wel gelimiteerd tot de PlayStation 4, maar uiteindelijk wordt het ook op andere platformen beschikbaar. Resident Evil 7 is momenteel koploper als één van de grote namen die beschikbaar komt met VR-support. Het is een gewaagde keuze van Capcom die wellicht voor eigenaren van VR-systemen een pré is.
Conclusie
Ik moet eerlijk bekennen dat ik voor het spelen van Resident Evil 7: Biohazard redelijk sceptisch was over het spel omdat de demo mij een verkeerde indruk van het spel gaf. Het wegstappen van de oude cast en de terugkeer naar oude spelelementen voelde voor mij een klein beetje als wanhoop van Capcom’s kant. Ondanks mijn zorgen ben ik gelukkig verrast te zien dat het spel zeker potentie heeft voor zowel oude als nieuwe fans. In mijn tijd met het spel waren er schrikmomenten en was de gameplay kwalitatief zeker in orde. Het spel is niet bang om een curvebal te gooien en de speler uit te dagen. Resident Evil 7 lijkt weer een klapper voor de serie te gaan worden ook al zal het wel even wennen zijn.