Steep hands-on

Begin december lanceert Steep, de nieuwe snowboard-ski-wingsout-paraglide-sneeuw-game van Ubisoft. Tijdens afgelopen E3 was het een behoorlijke verrassing dat juist Ubisoft zich in de wereld van de extreme sporten stort. Wij mochten drie uur aan de slag met de game en het is duidelijk dat Steep draait om het delen van mooie momenten, samen met vrienden. Toch voelde de game in eerdere preview-sessies nog wat doelloos. Tijd om te kijken hoe Steep er een maand voor de release voor staat.

Steep = delen

Steep draait volledig op de gameplay en het delen met je vrienden. De game is doordrenkt van dit concept. Alles is te delen en op alle momenten kun je je vrienden uitnodigen. Alle locaties die je al hebt ontdekt in de bergen worden direct gedeeld met je medespelers en dus wordt samenspel beloond met een constant groter wordende spelwereld. Ontwikkelaar Ubisoft Annecy is eerder verantwoordelijk geweest voor de multiplayercomponenten van zowel Splinter Cell als Assassin’s Creed en dat is te merken. Navigeren gaat snel en het hop-in-hop-out-concept staat als een huis.

De game maakt gebruik van de schouderknoppen en de pookjes voor navigatie en stunts. Een variatie van hoe games als Skate het eerder deden. Door de rechtertrigger in te drukken zet je je schrap voor een sprong. Als je deze op het juiste moment (net voor de sprong) loslaat, kun je in de lucht gaan stunten. Je kunt met dezelfde triggers je board of ski’s vastpakken, of een draai maken met de linkerpook. Het maken van stunts is niet heel gemakkelijk gemaakt. Je zal gefrustreerd raken als het niet lukt, want als je een draai hebt ingezet, kun je deze (net als in het echt) niet wijzigen in de lucht. De stunts voelen goed en daadwerkelijk anders, afhankelijk van ski’s of snowboard. Het scoren van punten en het gebruik maken van combo’s kan zowel bevredigend als frustrerend zijn, afhankelijk van je succes. Het remmen, sturen en stunten voelt wat mij betreft enorm lekker aan. Er is wel een groot nadeel aan het gebruiken van de rechterpook voor stunts. Je kunt tijdens het skiën de camera niet draaien! En laat dat nou net zo tof zijn tijdens een race waar je vooraan ligt, of als je er net een vriend naast je skiet. De herhalingen zijn aanpasbaar, diepgaand en prachtig, maar ik mis het bewegen van de camera tijdens het skiën enorm.

Steep = bescheidenheid

De grootste grafische kracht van Steep zit hem in vergezichten. De witte bergen zijn een lust voor het oog. Met soms een laaghangende, rode zon of juist mistige omgevingen. Slecht weer wordt het nooit in de game, omdat de ontwikkelaar dat veel te treurig vindt. Het skiën op een verlaten stuk piste voelt enorm realistisch. Er stuift sneeuw op in de wind en je laat prachtige en passende sporen achter. Van dichterbij heeft de game meer moeite. Er is geen sprake van framedrops, maar spelers kunnen wat onrealistisch bewegen, zeker als ze aan het stunten zijn. Ook kun je gemakkelijk vast blijven zitten achter een boom of een lawinewand. Je kunt altijd gemakkelijk resetten, maar het voelt wel knullig als je vast zit.

Tom is een liefhebber van games als SSX, een game die sneller is en zichzelf bovendien minder serieus neemt als Steep. Het gevoel van progressie zit in die oudere game veel duidelijker in elkaar en ik begrijp dat het vet is om ervaringen over bekende parcours te delen met vrienden. Steep is echter enorm en daar lijkt zowel een zwakte als een kracht te liggen. De kracht is duidelijk, Steep biedt enorm veel content! De bergen zijn uitgestrekt en er is zo belachelijk veel te ontdekken, dat je daar alleen al uren mee zoet bent. Nog meer content wordt er geboden door middel van verschillende sportdisciplines, van de ski tot het wingsuit en van de snowboard tot de paraglider. De hoeveelheid content is duidelijk, maar een dieper verhaal was absoluut leuk geweest. Er zijn zeker missies aanwezig, waarbij je bepaalde parcours voor bijvoorbeeld Red Bull of Salomon gaat doen, maar het was geweldig geweest als je meer doel kreeg. Er is een XP-meter, maar die is sober ingericht, er is nieuwe kleding vrij te spelen, alsmede nieuwe gear, maar het vrijspelen van deze spullen voelt niet episch! Wij willen kekke felgekleurde metertjes die je progressie tonen! Toon ons vuurwerk als we een level stijgen! Laat ons met schreeuwende teksten weten dat we weer nieuw parcours mogen ontdekken! Steep is veel te bescheiden! Alles is aanwezig, maar je krijgt als speler veel te weinig het gevoel dat je awesome bent als je iets nieuws bereikt!

Steep = liefde

Steep is liefde, dat is aan alles te zien. De studio is zelf gevestigd in de bergen en je voelt in alles dat zij deze game graag wilde maken. Het gevoel van skiën op een verlaten piste, met opstuivend sneeuw en een ondergaande zon, voelt precies zoals het echt is. De vergezichten zijn prachtig en er is belachelijk veel content. We kijken in de ziel van Ubisoft Annecy, want hoewel je duidelijk van de bergen houden, zijn ze ook veel te bescheiden. Het gevoel van progressie is miniem, de verhalende missies voelen niet episch genoeg en de game beloont je veel te weinig voor wat je bereikt. Dat is jammer, want in basis zit alles helemaal snor. Vandaag is de gesloten beta van Steep begonnen en volgende week de open beta. Wij zijn heel erg benieuwd naar jullie voorlopige meningen over Steep. Laat ons dat vooral weten in de reacties.