Seasons after Fall

Het is misschien wel het populairste genre onder de indie-ontwikkelaars: de 2D-platformer. Natuurlijk is het ontwikkelen van een 2D-wereld allemaal wat gemakkelijker dan een volledige 3D-wereld en dat maakt het creëren van een 2D-platformer wellicht wat behapbaarder dan veel andere type games. Desalniettemin zijn er ook onder de 2D-platformers immens kwaliteitsverschillen te vinden, waar de ene indiegame in dit genre een absolute aanrader is, is er ook absolute troep te vinden. Gelukkig hoeven we Seasons after Fall in ieder geval niet onder deze tweede noemer te scharen.

Een sprookje

Doordat er zo ontzettend veel 2D-platformers te vinden zijn, moet een ontwikkelaar tegenwoordig haast automatisch met een interessante twist komen om zijn game enigszins interessant te maken voor de grote massa. Zo kan voorkomen worden dat de game onmiddellijk geschaard wordt in de categorie ‘weer zo’n platformer’. Bij Seasons after Fall is dat extraatje ook zeker aanwezig en dat zijn nog niets eens de graphics, die niet onaangestipt kunnen blijven. De game van ontwikkelaar Swing Swing Submarine ziet er namelijk prachtig uit en het sfeervolle, getekende stijltje doet sprookjesachtig aan.

Dat is echter niet datgene wat je hoofdzakelijk zal beklijven na een speelsessie met Seasons after Fall en dat is ook niet het spelen met immens schattige vosje dat je onder de knoppen hebt. Het is het manipuleren van de seizoenen wat Seasons after Fall met name interessant moet maken. Dit begint allemaal eenvoudig, met bijvoorbeeld een plas water waardoor je niet naar de overkant kan. Maak je het winter, dan bevriest het water en glibber je zo verder. Natuurlijk is dat leuk voor even, maar tegelijkertijd heb je dit ook al snel weer gezien. Gelukkig heeft het wisselen met seizoenen nog wel wat meer impact en zo kan je in het voorjaar bloeiende planten en bloemen als platform gebruiken om op plaatsen te komen die in de winter onbereikbaar waren.

Voldoende afwisseling?

In mijn circa dertig minuten durende speelsessie werd het mechaniek van de seizoenswissel steeds wat verder uitgebreid en waar je in het begin slechts af en toe hoefde te wisselen om verder te komen, volgden in een later stadium puzzels waarbij je meerdere keren van winter naar voorjaar en vice versa moest om verder te komen. Al deze puzzels lijk je ook volledig op je gemakje op te kunnen lossen, want een tijdsdruk ontbreekt volledig en dus kan je je volledig onderdompelen in de prachtige omgeving. Er zijn ook geen tegenstanders die je het leven zuur maken en dus moet Seasons after Fall het volledig hebben van de puzzels die de game biedt. De kwaliteit van de uiteindelijke game lijkt dan ook vooral te staan of vallen bij het niveau en de uitdaging van de puzzels.

Voorlopige conclusie

Met Seasons after Fall bouwt ontwikkelaar Swing Swing Submarine aan een ongelofelijk mooie, schilderachtige platformer, die daarnaast in de vorm van het manipuleren met seizoenen een interessante twist bevat. De grote vraag is vooralsnog echter in hoeverre de game interessant weet te blijven als de nieuwigheid van het wisselen met seizoenen is afgedropen. Weet de game met nieuwe mechanieken te interesseren of is het na een uurtje niet zo boeiend meer? Het antwoord hierop moeten we je voorlopig nog schuldig blijven.

Het is niet mogelijk om op dit bericht te reageren