Battlefield 1

Oorlogje spelen: wie deed het vroeger niet? Met takken als wapens en skelters als tanks vocht je wereldoorlogen uit waar menig dictator “u” tegen zou zeggen. Dat je M1-geweer een paar minuten geleden uit een boom was gevallen en je handgranaat (lees: dennenappel) nog geen deuk in een pakje boter kon blazen, maakte niet uit. Het ging namelijk niet om de wapens, maar om de ervaring.

Dat laatste lijken ontwikkelaars de laatste jaren steeds meer te zijn vergeten. Het mantra van multiplayer-shooters verwerd tot “bigger and badder” en ontwikkelaars maakten er een wedstrijd van om hun game nog spectaculairder en grootschaliger te maken dan de voorganger. Eind dit jaar breekt EA eindelijk met deze traditie door terug te gaan naar de basics. Vergeet de futuristische oorlogvoering: we keren terug naar de Eerste Wereldoorlog, een tijd waarin wapens nog ijzeren vizieren hadden, gevechten werden uitgevochten op paarden en diarree je grootste vijand was.

WOI-triatlon

Op de Gamescom mocht ik één Conquest match spelen. Dat is natuurlijk bij lange na niet genoeg om een weloverwogen eindoordeel te kunnen vellen en dus heb ik mijn best gedaan om binnen dat halfuurtje zoveel mogelijk nieuwe features uit te proberen. Dat viel bij mijn teamgenoten niet altijd even goed in de smaak (“welke halvezool rent met dat paard op die bepantserde trein af?”), maar het zorgde er wel voor dat ik mijn avontuur begon in een Mark IV-tank, vervolgens met een paard over de de zandvlaktes galoppeerde en uiteindelijk te voet een loopgraaf vol soldaten in de hens zette met mijn vlammenwerper. Een triatlon zoals ze die alleen kenden in de Eerste Wereldoorlog.

Het bovenstaande illustreert perfect de afwisseling die Battlefield 1 biedt. De clichématige uitspraak “voor elk wat wils” is in dit geval namelijk perfect van toepassing. Ben je een geschiedenisfreak die gek is van de Eerste Wereldoorlog? Dan biedt Battlefield 1 genoeg wapens, gadgets en voertuigen om je innerlijke nerd te strelen. Houd je vooral van de traditionele Battlefield-gameplay, ook dan kom je in dit deel zeker aan je trekken. Meer een fan van mêlee? Bereid je dan maar voor op bajonetgevechten, of stap op een paard en sla erop los met je zwaard. Waar je ook trek in hebt, Battlefield 1 bevat genoeg vets om die trek te stillen.

Alles kaputt machen ja

Hoewel ik me prima heb vermaakt met Battlefield 3 en 4, is Bad Company 2 nog steeds met stipt mijn favoriete Battlefield-game. Dat komt deels vanwege de geniale humor, maar vooral vanwege de destructie. In de Bad Company-games kon je gebouwen compleet met de grond gelijkmaken en dat zorgde voor unieke gameplay. Op geen enkel moment voelde je je veilig en je was genoodzaakt je tactiek constant aan te passen. Die fijne camp-spot die je aan het begin van de match vond, was aan het eind van de wedstrijd immers van de aardbodem verdwenen.

In Battlefield 1 keert deze destructie terug en dat is goed nieuws. Als oorlogje voeren in de achtertuin ons iets heeft geleerd, is het immers wel dat dingen kapot maken ontzettend leuk is – of het nu de boomhutten annex bunker van je maatje is, of die gigantische watertoren in het midden van de map. Het is nog niet geheel duidelijk of dit keer echt alles kapot kan, of dat – net als in Bad Company – bepaalde gebouwen een god mode-cheat hebben gebruikt en onverwoestbaar zijn. Ik hoop het eerste, maar vrees het laatste.

Hoe indrukwekkend de destructie ook is, de vetste feature in Battlefield 1 is ongetwijfeld de Behemoth. Dit gigantische voertuig wordt op de helft van de match toegewezen aan de verliezende partij, zodat deze het tij kan keren. Welke Behemoth je krijgt, hangt af van de omgeving. In de map die ik speelde kwam op een gegeven moment een enorme bepantserde trein de woestijn binnendenderen, maar de spectaculaire zeppelin die we zagen in de reveal trailer zal ook zijn opwachting maken. Wanneer je deze als tegenpartij neerhaalt en ziet hoe het brandende gevaarte tijdens zijn crash een compleet dorp wegvaagt, zul je even een kippenvelmomentje ervaren.

Voorlopige conclusie

Wat me tijdens mijn speelsessie vooral opviel, is dat Battlefield 1 een soort “best of”-compilatie van eerdere delen is geworden. Het bevat de ijzersterke basis waar de serie om bekendstaat en combineert dat met de sfeer van Battlefield 1942, die diepgaande squad- en progressiesystemen uit Battlefield 4 en de destructie waar we verliefd op werden in de Bad Company-serie. Het is nog te vroeg om nu al uitspraken te doen over de kwaliteit en het spel kan een gigantische teleurstelling worden als het bij de release nog vol zit met bugs (nu waren die er namelijk genoeg), maar wat ik tot nu toe zag, smaakt naar meer. Battlefield 1 is oorlogje voeren met stokken en dennenappels, maar voegt daar brandende zeppelins en instortende dorpen aan toe. Wie wil dat nu niet?