This is the Police plaatst je in de schoenen van politiechef Jack Boyd. Hij gaat binnenkort met pensioen en staat op het punt om de geschiedenis in te gaan als de beste wetshandhaver die de stad Freeburg ooit heeft gehad. Echter, het pensioentje van een politieman is niet om over naar huis te schrijven. Daarom besluit hij zijn laatste 180 dagen in dienst te gebruiken om een half miljoen extra dollars te verdienen voor zijn oude dag. Hoe hij dat voor elkaar moet krijgen, bepaal jij als speler.
Duister of dienstbaar?
In This is the Police draait alles om het maken vam keuzes: help je de maffia, of werk je hen juist tegen? Welke agent bevorder je, en welke ontsla je vanwege zijn of haar gedrag? Ontsla je al je zwarte medewerkers onder de druk van racistische groeperingen? Dit zijn de vragen die je iedere dag voor jezelf moet beantwoorden. Daarnaast stuur je agenten naar incidenten die in Freeburg plaatsvinden. Als je je inlaat met de maffia, kun je daarnaast smeergeld aannemen, in ruil voor (bijvoorbeeld) het toeknijpen van een oogje… of twee.
Over het algemeen is This is the Police een diepgaande game. Zo hebben je agenten echt een eigen leven. Alcohol- en/of huwelijksproblemen, gezondheidsperikelen en winnende loterijloten spelen allemaal een rol in het functioneren en gedrag van je agenten. Een agent met een kater zal bijvoorbeeld vragen om een ziekdag. Maar hij kan ook zijn drankprobleem verbergen, waardoor je slechts ziet dat de agent in kwestie slechter presteert dan normaal. Maar agenten kunnen ook vermoedens krijgen over jouw gedrag als politiechef: als je daden de maffia te veel in de hand spelen, kunnen zij je aangeven of chanteren voor een hoger loon.
Iets minder diepgaand is het zelf oplossen van grote misdaden. Kleine misdaden (zoals graffiti, zakkenrollers en overvallen) laat je simpelweg oplossen door je agenten op straat. Grote zaken met betrekking op de georganiseerde misdaad vereist daarentegen de expertise van gespecialiseerde rechercheurs. Zij verzamelen informatie van getuigen, waarna jij een stel plaatjes met gebeurtenissen op een rijtje moet zetten. De getuigenverslagen bieden hints over de juiste volgorde, maar vaak hoef je maar drie plaatjes op een rijtje te zetten. Daarom is het in de meeste gevallen sneller en eenvoudiger om simpelweg alle mogelijkheden uit te proberen.
Maar misdaad oplossen is natuurlijk niet het feitelijke doel; dat is nog altijd geld verdienen. Daarom is het gebrek aan diepgang in de misdaadzaken niet erg, want de rest van de game is wél redelijk diepgaand en gevarieerd. Deze diepgang zorgt ervoor dat This is the Police in theorie een geweldige replay value heeft: al je keuzes hebben invloed op het verhaal, dus de herhaling slaat niet snel toe.
Weinig persoonlijkheid
Echter, in de vorige alinea is “in theorie” de sleutel. Er zijn namelijk wat irritatiepuntjes die het spelplezier enigszins inperken. Zo begint iedere dag met hetzelfde: Jack stapt in de auto, maar moet de sleutel driemaal omdraaien om hem te starten. Daarna volgt een filmpje waarin het verhaal verder wordt verteld. Deze filmpjes zijn middelmatig te noemen: Jack Boyd wordt afgebeeld als een cynische man, en de stemacteur doet dan ook erg hard zijn best om als zijn collega-cynische-politieman Max Payne te klinken – en dat lukt hem niet altijd even goed. Daarnaast klinkt het stemmenwerk als geheel erg houterig en ongeïnspireerd. De nadruk lijkt te lijken op duidelijke articulatie, waardoor het tempo flink omlaag gaat. Uiteindelijk zorgt dit ervoor dat de cut scenes langdradig aanvoelen, terwijl het verhaal juist zoveel potentie heeft; een gemiste kans.
Wat het geluid verder nog eentonig maakt, is de achtergrondmuziek. In het begin van het spel heb je een paar platen tot je beschikking, maar tijdens je carrière kun je nieuwe platen kopen met je zuurverdiende dollars. Ook kun je afwachten of inwoners van Freeburg je nieuwe platen schenken uit dankbaarheid of als smeergeld. Ergens is dit een leuk aspect, omdat het zo meer lijkt op de échte Jack Boyd-ervaring. Echter, je blijft hopen dat je gratis nummers krijgt, zodat je je voortgang in de game (namelijk: je geld) niet verliest. Dan is zeven nummers toch wel erg magertjes. Al met al ontbreekt het This is the Police dus aan de persoonlijkheid die deze game geweldig had kunnen maken.
Conclusie
Al met al ben ik een beetje teleurgesteld in This is the Police: de ambitie en potentie zijn er zeker, maar het slecht verzorgde stemmenwerk en de eentonige muziek maken de uiteindelijke speelervaring wat minder leuk. De game biedt diepgang, een goed verhaal en veel herspeelbaarheid, maar helaas komen deze dingen niet geheel tot uiting vanwege de slechte afwerking. Maar aan de andere kant: This is the Police gaat over de toonbank voor 14,99 euro. Voor deze game vind ik dat een redelijke prijs.
