Waar Codemasters door een dal is gegaan, ben ook ik dat – buiten DiRT Rally om – met een aantal rallygames de afgelopen tijd. Diverse ontwikkelaars proberen een beste rally-ervaring neer te zetten, maar lijken keer op keer de plank mis te slaan. Echter, de (wijlen) Colin McRae-serie die meer dan tien jaar geleden voeten op aarde zette en een stel strakke racegames wist te produceren binnen het rally-genre, bouwt eindelijk stevig voort. Zonder de naam McRae tegenwoordig helaas, maar DiRT Rally haalt het genre uit het slop en motiveert hopelijk andere ontwikkelaars een gelijkwaardige kwaliteit te leveren. Het is duidelijk, DiRT Rally is de crème de la crème met een pittig top laagje.
Stof happen
Zoals Peter het al in zijn preview beschreef, bevat DiRT Rally weinig poespas en is de game geen kattenpis. Simplistisch, zonder verhalende cutscenes, zonder gezeur en veel geneuzel, maar gewoonweg rallyrijden tot je kapot valt. Dit is direct te merken in het menu, natuurlijk heb je aanpassingsmogelijkheden op het gebied van graphics – op de consoles stukken minder dan op de pc, geluid en je HUD. Je hebt daarnaast een garage waar je jouw zuurverdiende centen kunt spenderen aan steeds beter wordende en snellere bolides die je met modder wilt besmeuren. De preview benoemde het al, de opbouw is traag en dat heb je ook echt wel nodig. Je start met jaren ’60 en ’70 rallywagens die je later met virtuele moneys in kunt ruilen voor nieuwere modellen, zoals de Subaru Impreza’s, Peugeots, Renaults en hippe futuristische bakken.
De langzaam vorderende carrière is heel fijn, want DiRT Rally wordt ondertekend als een echte simulatie rallygame. Nu is het benoemen van zo’n genre binnen de racecommunity gevaarlijk, zoals ook op GamersNET eerder is gebleken. Hier zijn we dan ook voorzichtig in, maar met diverse instellingen en hulpmiddelen uit voelt de game stukken meer hardcore dan veel andere (arcade) racegames. Zo heb ik meerdere instellingen geprobeerd en met veel hulp aan is DiRT Rally al een stevig potje rijden, al zitten hier zeker meer arcade elementen in en rijdt het enigszins toegankelijk. Wil je zo hardcore mogelijk rijden, dan ga je de realistischer kant op en beoogt het meer een simulatie rally te zijn. De mogelijkheden tot het aanpassen van je bolide zijn dan ook behoorlijk uitgebreid. Je kunt de hardheid van je banden kiezen, suspensie, schakelen of automaat, wagen verlagen, vering instellen, stuur instellen, remmen bepalen en noem maar op. Op deze manier schenkt Codemasters jou de vrijheid om je eigen rijstijl te bepalen en hoe heftig je het voor jezelf wilt maken. Daar prijzen we de ontwikkelaar dan ook zeer voor.
Navigeer je gek
De eerste uren ga je het dan ook zwaar krijgen. Een stuur om mee te racen zou geweldig zijn en is uitvoerig getest door onze Eindbaas, maar met een controller moet het natuurlijk wel lukken. Ja, het was peentjes zweten, want zelfs met hulp aan en een beginnende rallywagen is DiRT Rally geen game om onderuit gezakt te spelen. Continu spelen met je gas en rem, blijven sturen en vooral letten op de navigatie uitingen van je co-driver. De tracks, zeventig stuks verdeeld over zes rally’s, zijn allemaal zeer divers en spelen zich over de hele wereld af. De ondergrond bepaalt de rijstijl, want op zand rijd je totaal anders dan in de sneeuw en modder of asfalt voelen uiteraard wéér heel variabel. Dit is de basis van een rallygame, maar de mensen van Codemasters weten deze banen tot op de details uit te werken. Nu is de game niet het mooiste spel op aarde, maar dat geeft niet, de gameplay – juist door die puik uitgewerkte ondergronden – is subliem en dat hebben we lang niet gezien. Het stuurwerk van de vele auto’s, voor- of achterwielaandrijving, diversiteit in gewicht, pk’s et cetera zorgen iedere keer voor unieke races.
Om het voor jezelf wat fijner te maken, is de eerdergenoemde co-driver van groot belang. Zelf navigeren, zelf bochten inschatten en gewoonweg niet luisteren kan je fataal worden. Die eerste uren zorgden ervoor dat ik me als een klootzak voelde, een in mezelf gekeerde egoïst. In veel games kun je het best zonder bijrijder/navigator, maar hier wordt het toch wat lastiger. Casual driften door een haarspeldbocht, vergeet het maar. Die sprong maken met een scherpe bocht erna, vol gas, je ligt eruit. Ik begon terug te krabbelen en te luisteren, want van de baan vliegen en recoveren kost je smerige strafpunten. De vroege rally’s zijn dan ook vrij onmogelijk – voor een minder ervaren coureur – om ergens bovenaan te eindigen. Je slaat jezelf voor je kop als je voor de zoveelste keer een ravijn in glijdt, dat je voorzichtiger en met meer passie gaat rijden. Eerder remmen, even die handrem voor een kleine drift en gassen in de bocht.
Voldoening, dat geeft DiRT Rally op den duur. Je wordt steeds beter, je zet steeds meer hulp uit en je koopt alsmaar nieuwe wagens waarmee je opnieuw in je gezicht geslagen wordt. Maar die strijd, buiten het feit dat je nog steeds amper bovenaan eindigt, bouwt voldoening op omdat die controller overuren maakt met het constant spelen met de knoppen. Je voelt de spanning, de adrenaline, je voelt de auto zoeken naar grip, hij glijdt, hij kreunt, hij brult en hij maakt bijna perfecte bochten, met hier en daar wat blikschade. Soms iets meer, die je na vrijwel elke race kunt laten repareren. Maar het happen naar stof blijft, die hobbels, die kuilen, die stenen, de obstakels zijn een doorn in het oog en die maken het extra lastig voor de rallyrijder. Blijft je wagen stabiel, dat is de grote vraag en de controle ligt puur in jouw handen. De regel die je regelmatig te horen krijgt, don’t cut, is er één om te onthouden. Je kunt de macht over het stuur verliezen, de greppel laat je tollen of je belandt meters lager dan het te berijden pad. Het is geen game voor mietjes.
Pure uitdaging
Nee, weinig introductie voor nieuwkomers. Er is zijn instructievideo’s die je bepaalde technieken delen, je leren wat onderstuur en overstuur inhoudt en hoe je het gewicht van een rallywagen kunt gebruiken in bochten. Heel veel meer zit er niet in en eigenlijk is de carrière een opwarmertje voor de diehards. Zo heb je namelijk ook nog de Rallycross en Hillclimb. De opbouw van moeilijkheidsgraad of met langzamere auto’s beginnen zit er niet in. Dit is top-notch, het hoge segment van rally waar strakke tijden eerder regel zijn dan uitzondering. Custom Events zijn een oplossing om te oefenen voor deze modi, of natuurlijk online racen. Door Daily, Monthly en Special Challenges te rijden, kun je tijden verbeteren op tracks waar iedereen dezelfde auto of klasse voor zijn kiezen krijgt. Hoe hoger op de mondiale ranking, hoe meer geld er binnen stroomt voor betere voertuigen. Het mooie is dat een race niet te herstarten is, dus de eerste kans is je enige kans.
Vloeiend door de bocht
Codemasters zet dus een strakke gameplay neer en op technisch vlak presteert DiRT Rally evenwel prima. Grafisch is het geen hoogstandje op de consoles, maar mooi genoeg om er een lekkere beleving uit te halen. Genoeg sfeer in de diverse landen waar gereden wordt, gedetailleerde en ontzettend vette bolides (meer dan veertig), fijn geluid van de wagens en de omgeving, goed vormgegeven tracks waar ook zeker de details in te vinden zijn en een aardig stabiele framerate. De game is op de PlayStation 4 getest die er op 1080p en 60 frames per seconde moet draaien. In de meeste gevallen wist de framerate zich staande te houden, met een enkele hapering als je een dorpje voorbij tuft of een bebost gebied betreedt. Maar, al met al technisch in orde.
Conclusie
Crème de la crème, dat is wat perfect bij DiRT Rally past. Een heerlijk solide rallygame die niet voor beginners is, die je niet aan het lijntje houdt, weinig poespas biedt maar er is voor het racen. Dat zet Codemasters heel sterk neer, waarbij het sleutelen aan de instellingen van de bolides en het aan- of uitzetten van de rijhulp van belang is en bepaalt hoe je de game speelt. DiRT Rally is hardcore en kan heel hardcore gemaakt worden, afhankelijk van jouw instellingen. Bovendien zijn de tracks heel strak, is elk hobbeltje te voelen en is elk wegdek compleet anders. De tijd en moeite is absoluut in de gameplay en die details gestoken, aangezien de game niet moeders mooiste is. Het ziet er prima uit en diverse details springen eruit, maar het is geen baanbrekend grafisch hoogstandje. Technisch gezien is dit wel heel fijn, want vrijwel altijd blijft de 60fps stabiel en houdt het de ervaring constant. Don’t cut, want elke fout kan fataal zijn, en dat maakt DiRT Rally sensationeel en subliem.
Prima review! goed geschreven.