Minecraft: Story Mode Episode 1 – The Order of the Stone

Telltale Games is bezig met een aantal enorm succesvolle reeksen. De verhalende versies van onder andere Game of Thrones, Tales from the Borderlands en The Walking Dead oogsten enorm veel lof in recensies, en het is daarom niet gek dat Telltale zijn steeds meer uitdijende repertoire aanvult met het razend populaire Minecraft. Weet Telltale van de open, vrije wereld van Minecraft een goedlopend verhaal te maken?

The Butterfly Effect

“Wil je liever tegen honderd zombies op kippengrootte, of een kip op zombiegrootte vechten?”. Een vraag die je enkel stelt aan je beste vrienden, toch? De allereerste zin uit Minecraft: Story Mode Episode 1 benadrukt meteen het belang van vriendschap in de game. Aanvankelijk begin je met een select gezelschap bestaande uit Axel, Oliva en big Ruben, maar naar mate je verder vordert in het spel komen daar, afhankelijk van je keuzen, een aantal personen bij. Zo besloot ik bijvoorbeeld om op de Endercon de mysterieuze Petra te bevrienden. Geen slechte keuze, bleek later. Petra zou me namelijk talloze keren redden van onder andere zombies, creepers en ander gespuis. Dat vriendschappen niet geheel onbreekbaar zijn, is te merken uit het feit dat veel keuzes die je in de game krijgt in feite keuzes tussen twee personen zijn. Schaar je je aan de zijde van Olivia die een Enderman wil bouwen in de bouwcompetitie, of denk je dat het voorstel van Axel, een Creeper, meer hout snijdt? Waar deze keuzes in het begin nog vrij onschuldig zijn, worden ze later een stuk lastiger en meer confronterend. Tel daarbij op dat er een tijdsbalk waarbinnen je de vraag moet beantwoorden aanzienlijk snel leegloopt, en ga ervan uit dat je van schrik een aantal verkeerde keuzes zal maken. Wat het extra pijnlijk maakt, is het kleine balkje wat na elke keuze verschijnt en je eraan herinnert dat je vrienden je keuzes zullen onthouden. Dit vlindereffect, wat we ook kennen uit Until Dawn en de andere games van Telltale zorgt ervoor dat de rest van de game zich aanpast op de keuzes die je eerder hebt gemaakt, waardoor je stiekem toch wel een bekruipend ‘wat als’-gevoel krijgt..

Feest der herkenning

Zeker voor doorgewinterde Minecraft-spelers is de Telltale versie een feest der herkenning. Naast het gebruikelijke bouwen en craften, zitten er door de hele game grapjes verstopt die voor connaisseurs de nodig lachsalvo’s opleveren. Ergens in de game kwam ik bijvoorbeeld oog in oog te staan met een horde zombies. Gelukkig voor mij en mijn trouwe big had ik een houten zwaard bij me. Of ja, gelukkig.. Elke speler weet dat een houten zwaard evenveel bescherming biedt als een luciferhoutje zonder zwavel, en breekt dus al na een aantal ferme klappen waarna een luid ‘Stupid wooden swords’ volgt uit de mond van protagonist Jesse. Even later kom je in de game op een brug te staan waarvan beide kanten zijn ingesloten door Creepers en zombies. Onder de hoge tijdsdruk besluit ik samen met Petra van de brug af te springen. Een briljant idee, ware het niet dat de Creepers besluiten erachteraan te duiken. In de lucht duw ik zo’n groen kreng van me af, en hij komt tot ontploffing tussen een aantal kippen. Nadat de rook van de explosie eenmaal is opgetrokken, ligt de plek waar de kippen eerst zaten nu bezaaid met heerlijke cooked chicken. Wellicht voor de mainstream gamer wat minder interessant, maar voor de fans een toffe toevoeging. You gotta enjoy the little things, toch?

Oppervlakkigheid

Hoewel ik aanvankelijk dacht dat ik deze review vanuit mijn luie stoel kon doen, bleek het in de praktijk een stukje anders. De wereld van Minecraft in mijn hoofd, waar je laid back een beetje kan vissen, mijnen en bouwen, Minecraft: Story Mode daar lijnrecht tegenover. Vanaf het begin zat ik op het puntje van mijn stoel om de talloze en plots verschijnende quick-time events niet te missen en de doortastende vragen zo goed mogelijk te kunnen beantwoorden. Natuurlijk, dat gaat wel eens fout, maar dankzij een fijn quickload-systeem kunnen spelers na een misstap direct weer verder waar ze gebleven waren. Hoewel de actie in de Telltale-games dé charme van de serie is, is dit ook het punt waar ik in Minecraft: Story Mode vraagtekens bij durf te zetten. Natuurlijk, Game of Thrones en The Walking Dead weten hun games al een aantal episodes lang interessant te houden. Het verschil met Minecraft is echter dat die games een diepgaand verhaal hebben met wortels in langlopende series. Het gevaar wat schuilt in de Story Mode van Minecraft is dan ook de oppervlakkigheid in het verhaal. Je gaat er als speler met een lach doorheen, maar als je het hele verhaal nog eens overdenkt of wil navertellen, blijkt dat het toch niet zo diepgaand was als je had gehoopt.

Conclusie

Vooralsnog heb ik me prima vermaakt met Telltale’s uitvoering van Minecraft. Het spel kent een simpele opbouw, maar weet desondanks toch interessant te blijven. Vooral spelers die bekend zijn met het originele spel zullen smullen van de Story Mode door de terugkeer van veel aspecten uit het origineel, zoals bouwen en craften. Verwacht echter geen game waar je uren aan het verkennen bent; ik heb mijn eerste doorloop in ongeveer twee uur gedaan. Het spel moet het dan ook, zoals meerdere Telltale-games, vooral hebben van de herspeelbaarheid. En dat is er zeker! Ik heb genoten van het spel, en ben van plan de eerste episode een aantal keer opnieuw te doen met andere keuzes om te kijken wat er verandert aan de uitkomst van het eerste deel. Episode twee ligt alweer op me te wachten, en ik ben bang dat ik dus nog wel een aantal uurtjes zoet ben met de game en mijn nachtrust het alweer zal moeten bekopen door Minecraft…