WWE 2K16

JOHN CEEEEEEENAAAAAA! Het is WWE-tijd en 2K pronkt dit jaar natuurlijk met WWE 2K16, alleen dit jaar met ‘Stone Cold’ Steve Austin op de cover. De vorige editie van de game wist lang niet te overtuigen zoals WWE moet zijn, maar het roster is enorm, de gameplaymechanieken zijn aangepast en het spel bevat heel veel content. Of we gaan genieten van zwetende spierbundels die elkaar in een ring te lijf gaan? Meer dan vorig jaar.

Worstelvrees

We moeten er even bijpakken dat WWE 2K15 de eerste game in de serie was op de huidige generatie consoles. Ontwikkelaars Yuke’s en Visual Concepts gaven ook al aan dat met 2K15 de basis werd gelegd voor de serie op de PlayStation 4 en Xbox One. Dat spel was niet geheel af en dat zag je aan de graphics, de gameplaymechanieken en de content. Dit jaar, met WWE 2K16 is deze basis verder uitgebouwd en overtuigt het al meer. Zo zijn de gameplaymechanieken aangepast en voelen de controls niet meer zo stroef, zijn de animaties verbeterd en zijn grapples bijvoorbeeld mooier in beeld gebracht. Het systeem van de submissions is veranderd, aangezien je nu in een cirkel met een rood en blauw balkje werkt en je de andere kleur moet overlappen. Jammer dat ze het oude systeem juist overboord hadden gegooid, want deze nieuwe methode is helaas weer geen verbetering. Soms overlap je de ander heel gemakkelijk en bij een volgende submission heb je geen idee wat je aan het doen bent.

Ook de reversals hebben een poetsbeurt gekregen, want nu zijn ze niet meer oneindig te gebruiken. In 2K15 kon je last hebben van spelers die de reversals continu uitvoerden, maar in WWE 2K16 kun je deze maar een aantal keer inzetten. Een hele verbetering en het zorgt voor meer tactiek in de game. Zo moet je gaan kiezen bij welke acties je een reversal inzet, uiteraard voordat je hevige schade dreigt op te lopen, want kleine klappen kun je beter gewoon laten incasseren. Verder zit het chain-grappling systeem, de steen-papier-schaar minigame, er nog steeds in de formule. Deze is weliswaar niet veel aangepast, maar is nu wel uit te zetten. Het is vaak gokken en hopen dat je een sterke aanval kunt uitvoeren, zeker als je het voordeel te pakken hebt. Qua gameplay groeit de game dus sowieso en op het gebied van moves, soepele grapples en controls die wat fijner aanvoelen is 2K16 een openbaring ten opzichte van de vorige game.

Maak jezelf na

Je kunt uiteraard de historie van ‘Stone Cold’ Steve Austin naspelen in WWE 2K16, waarbij real-life beelden getoond worden, maar de MyCareer heeft bij menigeen ook een speciale plek in het hart. Zo begon ik een eigen carrière en kon ik na ruim een uur pas echt van start met de game. Het creëren van een eigen personage is weer ontzettend uitgebreid en heerlijk om te doen. Ik maakte dan ook een eigen versie van Ragnar Lothbrok uit de serie Vikings, die ik vervolgens Floki (een ander personage uit Vikings) noemde, met als bijnaam ‘The Viking’. Vol aan de spieren, haar aan de zijkant opgeschoren en in een staart, groene ogen, broek en hemd aan (in de ring zonder hemd), een grootse baard en met een litteken op het gezicht. Vervolgens kun je kiezen aan welk kampioenschap je deel wilt nemen, of je daar blijft hangen of doorgroeit naar een ander kampioenschap. Zodoende bouw je vrienden en vijanden op, kun je elkaars matches binnenvallen en jezelf opwerken tot de opper-Viking van jouw Scandinavische stam. Uhm, de kampioen van WWE bedoel ik.

Als minder ervaren speler is het verstandig een MyCareer te starten vanwege het feit dat deze modus een tutorialfunctie heeft. WWE 2K16 bevat namelijk geen losse tutorial, al zitten wat lesjes wel verwerkt in de carrièremodus. Je leert de basis van de controls, moves, grapples, submissions, reversals, minigames en natuurlijk jouw worstelaar onder controle te krijgen om zo goed, mooi en zweterig mogelijk te winnen. Helaas is ook dit hulpmiddel wat karig en doen de ontwikkelaars er voor volgend jaar goed aan een aparte tutorial in te stoppen. De 2K-sportgames zijn in den beginne geen simpele games die je zo even oppakt, dus een duidelijke uitleg is wel gewenst. Gelukkig kun je, als je iets meer ervaring hebt, jezelf storten in de vele modi als Ladder, Handicap en met tien of zelfs twintig man de ring in. Dit spel heeft veel toffe en hilarische content om je weer een jaar mee te vermaken.

Gelikte spieren

WWE 2K16 maakt echt sprongen als het gaat om gameplay. Het is nog lang niet af, maar de basis van vorig jaar is goed uitgewerkt en dat hadden we ook verwacht van het grafische aspect. De game ziet er prima uit, al is het grafisch geen wonder. Het is nu eenmaal zo dat de sportgames ieder jaar verschijnen en dat de grote sterren als Stone Cold, John Cena, Arnold ‘T1’ Schwarzenegger en Brock Lesnar er prima gedetailleerd uitzien. Alleen zijn de minder grote worstelaars, zoals ook vaak in voetbalgames gebeurt, vaak weer minder zorgvuldig gepresenteerd. Pak daarbij de arena’s, de ringen en de algehele atmosfeer van het spel en je merkt dat 2K de focus meer op de gameplay heeft gelegd. Absoluut geen schande, want daar moet WWE goed in zijn.

Echter, iets meer vorderingen op de graphics, de sfeer, het juichende publiek en het commentaar had wel gemogen. Denk ook aan kleine bugs en glitches binnen de ring, touwen die niet lekker bewegen, grapples die half door een worstelaar gaan en de scheidsrechter die soms niet goed bij z’n hoofd is. Gelukkig zijn dat maar kleine smetten op de gehele game, want 2K is bezig WWE te perfectioneren en ieder jaar maken ze stappen vooruit. Een enorm pluspunt is de soundtrack, die wellicht behoorlijk karig is met twaalf nummers, maar wel Billy Idol met Rebel Yell, Run DMC met It’s Tricky, Marilyn Manson en Skid Row bevat. Het is een mix van wat snoeiharde rock, hiphop en elektronische muziek die afwisselend en goed gekozen is.

Conclusie

Vooruitgang willen we graag zien in WWE 2K16 en die is op sommige vlakken zeker terug te vinden in de nieuwe game. Zo zijn de controls en moves soepeler, zit er een beperking op de reversals en is de MyCareer goed gevuld met weer een ongelooflijk uitgebreide creation-modus. Een minder gelukte feature is het submissionsysteem omgooien, aangezien dit nog niet soepel loopt en de controls maar matig hun werk doen. Gelukkig heeft WWE 2K16 wel genoeg content om je lang te vermaken, kun je de historie van ‘Stone Cold’ Steve Austin doorlopen, met DLC The Terminator binnenhalen en je skills nogmaals een jaar finetunen, net als de gameplaymechanieken die alsmaar beter worden. We hadden wel wat meer op grafisch niveau en de algehele sfeer willen zien, want de echt authentieke WWE-aura creëren lukt nog niet. De soundtrack helpt wel, maar over het algemeen heeft 2K nog flink wat aan te pakken voor een volgende editie van WWE 2K.