Na vijf jaar productie, heel veel heibel tussen ontwkkelaar en uitgever, is het parade paardje van Kojima en Konami eindelijk klaar. Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain is uitgekomen en wij mochten eindelijk onze tanden er in zetten. Je hebt waarschijnlijk al erg goede cijfers voorbij zien komen, maar vonden wij dat ook? Lees het in de review.
Overweldigend
Zelden heb ik het eerste half uur van een game met open mond gespeeld. De laatste game die dat voor elkaar kreeg was Last Of Us. De cinematische inleiding, is zowel grafisch schitterend als een wervelwind van ervaringen en emoties. Je komt net uit een negen jaar durende coma en je leert net weer lopen, bewegen en kijken. Voor je het weet vliegen de kogels om je heen en moet je alles doen om te overleven. Snake heeft de aanval op zijn vorige Mother Base overleefd en er staat nog steeds een prijs op zijn hoofd.
Nadat Snake weer op de been is wordt de speler met een paard en wat basiswapens in Afghanistan gedropt en wat volgt is een overweldigend gevoel van vrijheid. Het kan zelfs een beetje beangstigend zijn. Hoe je de game namelijk speelt, bepaal je vanaf nu helemaal zelf. Ja, je wordt wel een beetje in een richting geduwd, maar hoe en wanneer je missies doet, bepaal je zelf.
Tijdens missies kun je bijvoorbeeld kiezen wat voor wapens je meeneemt, gadgets en gereedschap, of je in de ochtend of in de avond gaat en waar je gedropt gaat worden. Voor spelers die het lineaire van voorgaande delen gewend zijn kan het daarom een beetje lastig zijn om in het verhaal te geraken.
Flexibiliteit
Je hebt dus veel vrijheid in Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain. Het gave aan de game is, dat het zich geheel aanpast aan de manier waarop jij het speelt. In tegenstelling tot voorgaande delen is het plannen van een missie van groot belang. Wachters houden geen vaste patrouilles aan en als de AI besluit om naar rechts te gaan in plaats van links, moet jij daar snel op kunnen inspelen. Je moet flexibel zijn en snel kunnen reageren. Als je eenmaal ontdekt wordt, is het zeer lastig om je missie snel af te maken. De vijand blijft alert en zal actief naar je blijven zoeken. Ook zal de commandopost aan alle basissen doorgeven dat er een vijand is. Dit heeft weer gevolgen voor je volgende missies. Schiet je vaak mensen door het hoofd, dan zullen vijanden helmen gaan dragen. Infiltreer je altijd s’ nachts? Dan zal de vijand nachtkijkers gaan dragen. Het gaat zelfs zo ver dat als je een basis steeds via dezelfde weg infiltreert, het kan gebeuren dat daar ineens mijnenveld ligt.
Dit is nog maar een greep in hoe de wereld van Metal Gear Solid 5 leeft. Het geeft een extreem voldaan gevoel als het lukt om een gevangene te redden zonder ontdekt te worden. Maar soms wordt je ontdekt en heb je geen andere keuze dan een vuurgevecht te houden met een helikopter als back-up, waarna je ontsnapt met de kogels die nog om de oren vliegen. Zelfs Boss-fights zijn op allerlei manieren te winnen. Als je wilt, kun je sommigen zelfs volledig ontlopen. Zo wordt het werkelijk jouw spel, jouw verhaal!
Hoewel de vrijheid een geweldig gevoel is, heeft het ook een keerzijde. De voorgaande delen waren lineair en hadden veel cutscenes. Bij Metal Gear Solid 5 zul je zelf op zoek moeten gaan naar het verhaal en dit kan het voor spelers lastig maken om het verhaal te snappen. Zelfs als je alles hebt gespeeld voelt het verhaal nog steeds dun aan en dit is wat teleurstellend. Toch zorgt het spel ervoor dat je blijft spelen om net dat volgende stukje informatie te vinden. Voor bekenden van de serie zal dit deel een berg vragen beantwoorden, maar ook veel nieuwe vraagstukken opwerpen.
You need the D
Natuurlijk sta je er niet helemaal alleen voor. Je hebt een heel privéleger achter je. Mother Base is je thuisbasis, waar wapens worden ontwikkeld, informatie wordt verzameld en noem maar op. Ook hier is de schaal van het spel goed te zien. Het aantal wapens en gadgets is op zijn minst gigantisch te noemen. Om veel missies tot een goed einde te brengen is het dus ook van belang om goede middelen te hebben. Tijd steken in Mother Base heeft dus zeker nut! Je zal op het slagveld personeel moeten ontvoeren, door ze met een ballon de lucht in de sturen. Hoewel het soms wat gimmicky aanvoelt, is het wel belangrijk om dit te doen. Mother Base zal je namelijk bijstaan met nieuwe munitie, wapens en andere handige snufjes tijdens missies. Ook zullen zij je buddies brengen of halen.
Dit brengt mij bij het Buddy systeem. Je krijgt in het begin een paard en behalve er op rondrijden, kun je er niet veel mee. Echter, D dog en Quiet zijn fantastische buddies om mee te nemen naar het slachtveld! D Dog vindt gemakkelijk alle vijanden in de buurt en Quiet kan je bijstaan met een dikke sniper. Dit speelt zeer lekker en al gauw worden je D buddies onmisbaar.
Later in het spel kun je een Forward Operating Base bouwen. Dit is een nieuwe Mother Base ergens op de wereld. Hierdoor kun je meer manschappen en materiaal kwijt die je tegenkomt in de gigantische wereld. Hier zit echter wel een “Catch” aan vast. Deze basis kan namelijk aangevallen worden andere spelers. Zij kunnen dan al dat materiaal en manschappen stelen. Jij kunt dit uiteraard ook bij anderen doen, maar kijk vooral niet raar op als ze wraak op je basis nemen.
Conclusie
Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain heeft zoveel facetten dat het onmogelijk is om ze allemaal te beschrijven. Het verhaal is allicht wat dun en je moet er zelf naar op zoek, maar dat maakt het ook een unieke beleving voor iedereen. Iedere speler zal Metal Gear Solid 5 op zijn eigen manier beleven. Er is nooit één manier om een missie te behalen. Zelfs bij de open wereld van Grand Theft Auto V heb ik mij niet zo vrij gevoeld. Je zult je intelligentie moeten gebruiken om te overleven in de levende wereld in Afghanistan. Elk aspect van Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain zit perfect in elkaar. De vrijheid, de dynamische moeilijkheidsgraad, Mother base, alles is geweldig uitgekiend en alles wat je doet heeft effect. Soms kan het zijn dat de missies, zeker de zijmissies, wat eentonig zullen worden, maar door gebruik te maken van al je snufjes kun je het zo gek maken als je wilt. Kojima heeft gezegd dat hij een spel wilde maken waarin de speler bijna alles bepaalt. Dat is gelukt.