Rainbow Six: Siege – Gamescom hands-on preview

Na jaren te hebben ontbroken aan een goede retail-verschijning komt Tom Clancy’s Rainbow Six-franchise eind dit jaar eindelijk terug. Weliswaar werd de releasedatum van Rainbow Six: Siege verschoven naar 1 december, maar dat wil niet zeggen dat we hoeven te vrezen voor de kwaliteit van het spel. Er zweeft nog relatief veel scepsis rondom deze anti-terreurshooter, maar na een paar potjes gespeeld te hebben op Gamescom, moet ik toch toegeven dat ik tot dusver weinig op te merken heb aan de verslavende shoot-outs van Rainbow Six: Siege. Hoog tijd om met de gebarricadeerde deur in huis te vallen.

eSport en spel

Op Gamescom hamerde het ontwikkelteam van Ubisoft op de aandacht voor eSports in Rainbow Six: Siege. Met een gigantische elektronische sportarena om de hoek in Keulen en een grofweg zelfde focus bij de concurrentie van Call of Duty, is het geen geheel ontoepasselijke zet voor de game. De wereld van de eSports (en het live bekijken daarvan) groeit met de dag, dus een beetje shooter bereid zich voor op potentie bij het competitieve circuit. Rainbow Six: Siege doet dat in dit geval met de recentelijk onthulde Spectator Mode. Vrijwel elk online schietpartijtje in de game kan live bekeken worden door een elfde speler middels deze nieuwe modus, en dan niet alleen op de meest simpele denkbare manier.

Als toeschouwer in de Spectator Mode kun je namelijk, naast het gebruikelijke eerste persoonsperspectief van de spelers, tactisch rondzweven over de spelarena. Als een alziende god kun je van bovenaf bekijken hoe de verschillende teams zich voortbewegen en hoe ze hun team voorbereiden op de Breach. Met al het gemak van de wereld zweef je rondom het gebouw dat geënterd wordt of laat je muren en verdiepingen verdwijnen als de actie zich inwaarts begeeft. Het doet ergens denken aan De Sims, maar dan met een terroristische, bloederige twist. Voor spelers die de competitie op willen zoeken, is deze modus wel een nuttige leermiddel. De Spectator Mode geeft je de mogelijkheid om een tactisch niveau te kijken hoe betere teams en spelers hun zetten maken en te werk gaan. Zo vind je sneller uit waarvoor welke barricades het meest geschikt zijn en hoe een professionele crew pas echt goed binnenvalt bij een gedegen terreurgroep.

Tactisch te werk!

De nuttigheden voor eSports daargelaten, uiteindelijk draait een online shooter hoe lekker de gameplay je laat knallen. En juist dat spelelement zit naar mijn idee helemaal snor in Rainbow Six: Siege. Onder de leiding van twee respectievelijke ontwikkelaars nam de pers het tegen elkaar op. De al voorheen onthulde Hostage Rescue modus heeft in dit geval plaats gemaakt voor een Capture speltype, waarin de terroristen zich met een bom verstoppen in een kamer en de nobele vrijheidsstrijders die willekeurig bepaalde omgevingen moeten veiligstellen. Het principe lijkt simpel en door andere franchises lang en breed uitgekauwd, maar Rainbow Six pakt het iets anders aan. Geen respawns, weinig kogelweerstand en veel nadruk op tactische mogelijkheden zorgen ervoor dat je als shooterfanaat toch iets rustiger te werk moet gaan. En dat speelt ook wel weer eens lekker.

Terwijl het verdedigende team verschillende barricades en obstakels klaarzet, is het aan het aanvallende team om de omgeving goed te verkennen. Met de hulp van camera-drones moeten zij het gebouw doorzoeken en een goed entry plan verzinnen. Door de voordeur, vanuit de ramen of dwars door daken en muren heen: zolang ze maar een spetterende en effectieve entree maken bij de in het nauw gedreven terroristen. Hierbij blijkt al snel dat goede communicatie onderling een cruciale factor voor succes is. Zonder een directe audio-verbinding mis je de mogelijkheid om snel locaties van vijanden door te geven of om samen de Breach te timen. Zomaar wat lood in het rond knallen is leuk voor even, maar heel ver zal je niet komen als de tegenpartij ook nog maar het kleinste greintje tactiek of communicatie gebruikt.

Stop. Hammer time!

Wat blijkt uiteindelijk na drie intense potjes? De game is in de kern gewoon lekker vermakelijk en meeslepend. Als voorstander van de iets tactischere, vaak rustigere, shooter sta ik met open armen klaar voor de gameplay die Rainbow Six: Siege biedt. Zodra je doorhebt dat vrijwel elke luttele kogel je kan doden, sla je over op goed overleg met je team en het juist inzetten van de verschillende klassen. Uitgedacht te werk gaan, verkennen, tactiek prefereren boven snelle reflexen. Ook rollen verdelen is een belangrijke factor in het spel. Terwijl de andere perslieden experimenteerden met de meer all-round politie-eenheden, ging ik voor de gespecialiseerde man met de hamer, die vervolgens de grote doorslaggever van het team bleek. Terwijl iedereen zich schrap zette achter mij, brak ik de nietsvermoedende muur tussen ons en de tegenpartij. Die zagen ze niet aankomen. Met een simpele zwiep door de kamer schakelden we de eerste drie terroristen uit, waarna iedereen netjes opsplitste, op zoek naar de laatste bedreiging. Dit soort mooie, tactisch uitgedachte momenten maken Siege enorm spannend en toen je smeken naar efficiëntere tactieken en nog mooiere inbraken.

De vraag is natuurlijk hoelang het verdedigen, aanvallen (of zelfs meekijken) daadwerkelijk intens en spannend blijft. Daar kan misschien nog enige scepsis over blijven bestaan, al denk ik dat er weinig reden tot paniek is. De modi kennen wat diversiteit en als speler heb je genoeg verschillende tactieken, wapens en klassen om uit te proberen en je speelstijl mee te tweaken. Dit wordt op zijn beurt natuurlijk weer een tikkeltje leuker als het spel daadwerkelijk in groepsverband gespeeld wordt. Een hecht team spelers samenstellen, die allemaal tactisch inspelen op elkaar specialiteiten en vaardigheden. Als de potjes dan nog niet meeslepend genoeg blijken, dan is het misschien toch eens tijd om door te stappen naar die pittige competitieve circuits.

Conclusie

Uitstel of niet, Rainbow Six: Siege komt eraan en die tactische shooter kan een heerlijk verslavende formule worden voor de gamer die het wel weer gezien heeft met al het hersenloze geknal van tegenwoordig. Trommel wat vrienden op, sluit de headsets aan en denk voor de verandering eens voordat je zomaar schoten lost. Rainbow Six: Siege pakt het verslavende principe van een online first person shooter en smelt het om tot iets eigens, iets rustigers, iets wat prima bij de franchise past. Tegelijkertijd is de game rijk aan tal van mogelijkheden om je speelstijl op maat aan te passen en om intense, spannende shoot-outs te leveren. Alleen wat jammer dat Ubisoft de spanning nog iets verder op wilde bouwen met een verlate verschijningsdatum. Of is dat gewoon een afleidingsmanoeuvre en komt de game straks onverwachts door mijn plafond heen gevallen? Je weet het nooit! Het zweet druipt al van mijn voorhoofd…