Iets meer dan een jaar geleden werden PlayStation 3- en Vita-bezitters nog verwend met een opgepoetste blast from the past; Final Fantasy X en X-2 die begin deze eeuw furore maakten op de inmiddels begraven PlayStation 2 werden namelijk door Square Enix in een gloednieuw jasje gestoken en op het publiek losgelaten. Dit publiek bestond enerzijds uit de huidige generatie gamers die grotendeels nog nooit van deze titels gehoord had, maar anderzijds uit een groepje oudere nostalgen dat stond te trappelen om deze klassiekers te kunnen herbeleven. Ikzelf behoor tot de laatste categorie, maar moet eerlijk bekennen dat ik de PlayStation 2-generatie heb overgeslagen en deze games heb moeten missen. PSOne-delen Final Fantasy VII (waar blijft die remake, Square?), VIII en IX behoren echter tot mijn favoriete games aller tijden, dus deze remaster kwam voor mij als geroepen.
We zijn inmiddels een jaar verder en Square Enix vond het hoog tijd worden dat ook PlayStation 4-bezitters wel eens mochten delen in de weelde, want Final Fantasy X & X-2 HD Remaster is nu ook verschenen voor Sony’s nieuwste console. We hebben hier te maken met een remaster van een remaster, want de PlayStation 4-versie herbergt weer wat verbeteringen ten opzichte van de editie die een jaar eerder verscheen. Maar is dit een reden om nogmaals de portemonnee te trekken?
Hou het eens kort
Hoewel ik normaliter best lang van stof ben, denk ik dat ik ditmaal toch in staat moet kunnen zijn om het relatief kort te houden. Oud-collega Johan schreef vorig jaar immers een prima review die een uitstekend beeld geeft van het verhaal, de gameplay en de vernieuwingen die de remaster voor Final Fantasy X en X-2 herbergen. Ik ondersteun bovendien zijn mening dat deel X op alle fronten superieur is aan het ietwat vreemde X-2. Niettemin zijn beide titels de moeite van het spelen meer dan waard.
Final Fantasy X markeert voor mij persoonlijk echter ook de start van het verval van de serie. Met name op het gebied van vrijheid is in ieder opvolgend deel (de MMO’s buiten beschouwing latend) een afname waar te nemen. Dit is uiterst betreurenswaardig, want juist het gevoel van vrijheid vormde voor mij (maar ook zeker voor anderen) de charme van de serie. Hoewel je ook in voorgaande delen natuurlijk een main story afwerkt, gaf de aanwezigheid van een world map waar je overheen kon lopen (en later vliegen) meer een gevoel dat je het verloop wat meer in eigen hand had. Final Fantasy XIII vormt met zijn extreem lineaire verloop voor mij persoonlijk dan ook een dieptepunt in de serie en hoewel de grafische verwachtingen voor deel XV uiteraard hooggespannen zijn, is het geen titel waar ik reikhalzend naar uitkijk. Maar goed, de “vroeger was alles beter”-rant kennen we nu wel…
Wat is er nieuw?
Hoewel de vorige editie van Final Fantasy X & X-2 HD Remaster pas net een jaar uit is, heeft Square Enix voor de PlayStation 4-editie een aantal verbeteringen in petto. Om te beginnen zijn de games nu in volledig afgewerkte 1080p-resolutie te bewonderen. Bovendien zijn de karakters extra bijgeschaafd en hebben de omgevingen een nieuwe oppoetsbeurt gekregen. Hoewel karakters van buiten je eigen groep duidelijk minder aandacht hebben gekregen, zien sommigen er ook duidelijk beter uit ten opzichte van de vorige editie. Het enige wat mij wel opvalt is dat de karakters ondanks de toevoeging van detail er soms wat plastic uitzien en soms wat karakter missen die ze binnen hun PlayStation 2-incarnaties wel hadden. Dit zal wellicht een kwestie van smaak zijn. Er zijn filmpjes die het verschil tussen de drie verschillende edities aantonen, dus mijn advies luidt om het voor jezelf te beoordelen.
Hoewel de orkestrale herbewerking van de soundtracks er zeker mag zijn, krijgt de speler in de PlayStation 4-versie ditmaal de keuze om te switchen tussen de nieuwe soundtrack of de meer gesynthetiseerde PlayStation 2-versie. Leuk voor de nostalgen onder ons. Hier houden de vernieuwingen echter ongeveer op.
Conclusie
Een remaster van een remaster met een paar kleine toevoegingen; is dit de aanschafprijs van rond de 40 euro waard? Ik denk dat het antwoord al in de vraag ligt. Hoewel Final Fantasy X & X-2 Remaster met name in deel X een prachtige game herbergt, mag het duidelijk zijn dat deze verbeteringen de bezitters van de PlayStation 3- en Vita-versies niet nogmaals over de streep zullen trekken. Wanneer je deze echter hebt gemist, niet vies bent van wat ouderwetse JRPG-gameplay en toevallig een uurtje of honderd over hebt, dan kan ik je deze remaster meer dan aanbevelen. Ik zou het persoonlijk echter fijner vinden wanneer Square Enix mij eens zou verrassen met een sterke nieuwe Final Fantasy-titel (nogmaals de MMO’s buiten beschouwing latend) of, nog beter, een vervolg binnen de zeer geliefde Chrono-serie.