Rainbow Six: Siege Closed Alpha

Misschien wel één van de eerste games die ik ooit speelde, was SWAT 3. Eerlijkheid gebied met te zeggen dat ik er helemaal niets van begreep, maar wat was het tof om invallen te doen en verdachten, als het even kon levend, te overmeesteren. De SWAT-serie is echter al lange tijd ter zielen, maar gelukkig wisten de Rainbow Six-games dit gat voor mij wat op te vullen. Sinds Rainbow Six: Vegas 2 bleef het echter bijzonder lang stil rondom deze franchise, mede door het geannuleerde Rainbow Six: Patriots, maar daar komt met Rainbow Six: Siege gelukkig verandering in.

Verre van perfect

Onlangs was de Closed Alpha van Rainbow Six: Siege voor een selecte groep spelers toegankelijk en wij hebben deze testversie natuurlijk uitgebreid onder de loep genomen. Zoals je van een alpha-versie van een game kunt verwachten, was er nog ongelofelijk veel mis met Rainbow Six: Siege. Grafisch oogt het allemaal niet hoogstaand, de gameplay mist souplesse, de matchmaking laat te wensen over, de laadtijden waren vaak erg lang en bugs waren natuurlijk in groten getale aanwezig. Ubisoft Montreal heeft echter nog voldoende tijd om hier wat aan te doen en belangrijker is dan ook om te kijken naar datgene wat Siege is en probeert te zijn.

Vooralsnog zijn we beperkt tot de Hostage Rescue-modus, waarin het logischerwijs aan één team is om een gijzelaar te redden, terwijl het vijandige team er alles aan doet om dit te voorkomen. De gijzelaars zullen zich dus rond de gijzelnemer ophopen om te voorkomen dat het SWAT-team de gijzelaar ongezien in veiligheid brengt. Alvorens je in deze actie terechtkomt, moeten er eerst nog twee andere fasen afgerond worden.

Plannen

Aan het begin van ieder potje kunnen zowel de aanvallers als verdedigers een startpositie kiezen, waarbij de meeste stemmen gelden. In de twee maps die in de alpha beschikbaar waren, ‘house’ en ‘plane’, kon de gegijzelde zich op vier verschillende posities bevinden. Als besloten is waar ieder team start, begint een tweede planfase van Rainbow Six: Siege. Hierin is het aan het verdedigende team om hun locatie zo goed mogelijk te verdedigen. Hiervoor kan iedere speler barricades voor ramen en deuren plaatsen om het het aanvallende team zo moeilijk mogelijk te maken. Ondertussen kan het aanvallende team met behulp van drones proberen de tegenstander en de gijzelaar alvast te spotten, zodat ze weten waar ze heen moeten.

Als ook deze fase is afgerond, is het tijd voor actie. Hierin zullen de vijf verdedigers zich dus vooral rondom de gijzelaar ophouden en te wachten tot de tijd om is, terwijl de aanvallers proberen deze arme ziel te redden of alle tegenstanders te doden. Een belangrijk spelelement die tijdens deze naar voren komt, zijn de diverse Operators. Al voordat je een ronde start, moet iedere speler één van de Operators kiezen en deze beschikken ieder over hun eigen vaardigheden. Voor de verdedigende zijde betekent dit bijvoorbeeld dat je met Castle een drietal barricades neer kunt zetten waar niet doorheen geschoten kan worden, terwijl Pulse met zijn hartslagsensor nabije vijanden kan spotten. Daarnaast beschikt iedere klasse ook nog over een gadget, hierbij kunnen de verdedigers bijvoorbeeld een schild opwerpen of middels prikkeldraad tegenstanders vertragen.

Explosieve actie

Natuurlijk beschikt iedere aanvallende Operator ook weer over een uniek hulpmiddel, zo kan de één middels EMP-granaten de tegenstander desoriënteren en de ander met behulp van een granaatwerper van afstand barricades slopen. Het aanvallende team kan uit een aantal explosieve gadgets kiezen, waarmee de breaching charge het handigst is. Hiermee kan je niet alleen de opgeworpen barricades wegblazen, er zijn ook nog eens bepaalde muren en plafonds waar je een doorgang kunt forceren. Hierbij heeft Ubisoft Montreal overduidelijk ingezet op verticale gameplay. De beschikbare maps bevatten verschillende verdiepingen en dikwijls kan je zo de verdedigers verrassen door niet via een raam, deur of muur binnen te vallen, maar door een inval van bovenaf uit te voeren.

De potjes, waarbij je steeds wisselt tussen aanvallen en verdedigen, kennen een relatief hoge snelheid, daar iedere ronde maximaal drie minuten duurt. Doordat je ook vrij snel neergeschoten wordt en teams uit slechts vijf spelers bestaan, is, zeker voor het aanvallende team, teamwork cruciaal, aangezien je anders één voor één neergeschoten wordt. Dit wordt nog eens versterkt doordat iedere speler over unieke vaardigheden beschikt. Zo is het bij het opbouwen van een verdediging bijvoorbeeld handig als de eerdergenoemde Castle zijn speciale barricades bouwt bij veelgebruikte ingangen, terwijl Pulse tijdens de actie de locatie van tegenstanders kan doorgeven. Hoewel Rainbow Six: Siege in de alpha vaak ook zonder communicatie met teamleden vermakelijk was, schittert de game natuurlijk als je met je volledige team middels een gecoördineerde aanval de verdedigers van diverse kanten overrompelt met een explosieve inval.

Voorlopige conclusie

De grote vraag die blijft hangen na het spelen van de Closed Alpha van Rainbow Six: Siege is niet zozeer of Ubisoft Montreal de huidige problemen uit het spel weet te halen, want deze optimalisatieslag zou zonder problemen gemaakt moeten kunnen worden. Veel belangrijker is echter de vraag wat Rainbow: Six Siege weet te bieden buiten de content die de Closed Alpha bracht. De Hostage Rescue-modus is tof en de twee maps bieden de mogelijkheid tot veel speelmogelijkheden, zodat ze niet snel zullen vervelen. Een flink aantal extra strijdtonelen is desalniettemin een vereiste, evenals meer multiplayermodi en ook bij de nog niet getoonde singleplayer kunnen vraagtekens gezet worden. Vast staat in ieder geval dat Rainbow Six: Siege barst van de potentie en de komende maanden zullen ons leren of Ubisoft deze potentie ook daadwerkelijk weet uit te buiten.