Zeppelin, 1886 – We vliegen hoog boven Londen in het met waterstof gevulde meesterwerk van Ferdinand von Zeppelin en we moeten met vier man de rebellen opsporen en uitschakelen. In dit luchtschip genaamd Agamemnon starten we The Order: 1886, een heel ander hoofdstuk dan we eigenlijk gewend zijn van de andere beelden van deze game. Voor mij strijdt de titel voor Game of the Year 2015 en die kans is alsmaar groter geworden na deze filmische ervaring. Het is tijd voor het vijfde hoofdstuk van The Order: 1886, namelijk Agamemnon Rising.
Net een film
Uncharted wist het al te doen, het vlekkeloos overschakelen van cutscene naar gameplay en Heavy Rain startte de nieuwe manier van gamen, middels een filmische ervaring en lekker lineair de juiste knop indrukken. Die combinatie weet The Order: 1886 in een fantastisch visueel pakket op het scherm via de PlayStation 4 te toveren – wel met de filmische zwarte balken boven en onder. Deze game is werkelijk waar een flinke stap voor de grafische games de komende tijd, want wat een details, wat een (gezichts)animaties en wat een heerlijk acteerwerk kent The Order. Het is apart om te zien dat ontwikkelaar Ready At Dawn zo’n titel neer kan zetten, aangezien het vrijwel alleen maar de PlayStation Portable-versies van God of War heeft uitgebracht. Eindelijk krijgt de studio de kans een AAA-game te ontwikkelen en dit lijkt prima te verlopen.
Wel moet ik verder ingaan op het Heavy Rain (en Beyond: Two Souls) aspect die in The Order: 1886 zichtbaar zijn. De overloop van cutscene naar gameplay is in het begin in ieder geval wennen, want ik had soms niet eens door dat ik al mocht spelen. Daarnaast is deze shooter behoorlijk lineair en kent het inderdaad deels het op commando knoppen drukken zoals in de eerdergenoemde games. Denk aan hendels overhalen, deuren openen en gevechten houden in de vorm van quick time events. Zodoende kent het spel stealth elementen, waarbij je achter een vijand zult moeten sluipen en op het juiste moment op driehoekje moet drukken. Ben je te vroeg of te laat, dan komt er een animatie tevoorschijn dat de vijand je ziet en direct met lood doorzeeft. Ja, het is de vorm van gameplay waar je van moet houden. Ik vind het persoonlijk totaal niet erg, want The Order gaf mij zowel op de Gamescom als nu met de previewcode een geweldig (filmisch) gevoel met goede voice-acting, een steampunk-sfeer en hopelijk een prima verhaal.
Pure wapens
Gelukkig bestaat deze game niet alleen uit quick time events, maar we mogen ook uit de vetste wapens kiezen en met lood strooien. Zo kwam ik stilletjes terecht in een soort ballroom – nog steeds in de zeppelin – en moest ik een aantal rebellen identificeren en met een sluipschuttersgeweer neerhalen. Dit verloopt natuurlijk niet zonder slag of stoot, dus we belandden al snel in een hevig vuurgevecht. Met keuzes uit pistolen, granaten, shotguns en automatische geweren wist ik al snel de tegenstand bang te maken en voelt het lekker verfrissend na de vorige stukken gameplay. Op deze manier denk ik wel dat The Order: 1886 afwisselend zal zijn, al voelt het allemaal toch een beetje generiek aan. De setting met te moderne wapens voor die tijd, de eigenaardige stijl en de grafische hoogstand moeten de game waarschijnlijk gaan maken, want heel nieuw voelt het allemaal nog niet.
Ja, het heeft een eigen smoel, maar het combineert toch diverse gameplay mechanismen uit andere games. Bovendien is het een lineaire shooter die het heel erg van de filmische ervaring moet gaan hebben. Mijns inziens absoluut niet erg, want de ervaring en het verhaal zijn voor mij speerpunten van een game waardoor nieuwe en innovatieve gameplay op zo’n moment minder in het zicht staan. Het schieten voelt immers ook erg fijn aan met de verscheidene wapens. Zo moesten we achter de vijanden aan en kregen we weerstand in de keuken van de zeppelin. De lekkere schietactie wordt aangevuld met rondvliegend voedsel, pannen en ander keukengerei. Zulke details zijn fijn voor een new-gen game en we mogen hopen dat de ontwikkelaar nog met verrassingen komt.
Voorlopige conclusie
The Order: 1886 staat al een tijdje op mijn radar en maakt zichzelf alleen maar interessanter na de gameplay-sessies. Op de Gamescom heb ik al veel plezier beleefd aan de intense actie en nu ik deze missie in de zeppelin heb gespeeld, ben ik helemaal verkocht. The Order combineert quick time-achtige en lineaire gameplay met schietactie die heerlijk aanvoelt en aangezien ik games als Heavy Rain en Beyond: Two Souls fantastisch vond, ligt deze titel ook helemaal in mijn straatje. Het lijkt er wel op dat de game weinig nieuws gaat doen en generiek zal aanvoelen, maar de filmische ervaring, prachtige graphics en de sterke animaties zullen The Order: 1886 op de kaart moeten gaan zetten. Ik kan al niet meer wachten om de game op 20 februari helemaal kapot te spelen.