Chivalry: Medieval Warfare

16 oktober 2012. Op die datum kwam Chivalry: Medieval Warfare, de eerste game van Torn Banner Studios, uit op de pc. Een multiplayer actiespel waarin spelers het tegen elkaar opnemen op het strijdveld ten tijde van de middeleeuwen. Knotsen, zwaarden, pijlen en bijlen vliegen iedereen al gauw om de oren. Twee jaar, één uitbreidingspakket en twee miljoen verkochte Steam-exemplaren later is daar nu alsnog de Xbox 360-versie van Chivalry.

Oorlog

Zoals het een middeleeuws spel betaamt, is er oorlog. De gemene ridders van de Mason Order proberen de nobele Agathian Knights de nek om te draaien. Het is een leuke vermomming voor wat in de essentie niet veel meer is dan een ‘rood tegen blauw’-systeem. De Agatha Knights en de Mason Order laten zichzelf zien in de training-modus, waar de basis van combat aan de speler wordt uitgelegd, maar helaas volgt nadat dit voltooid is er geen verder verhaal. Chivalry: Medieval Warfare is hierdoor een multiplayer-spel pur sang, zonder singleplayer die verder gaat dan simpelweg modi uit de multiplayer maar dan tegen bots. Bovendien kan de multiplayer slechts doorploegd worden met maximaal twaalf spelers en dat is zonde wanneer je bedenkt dat de pc-versie tot de 36 ging.

Hoe de oorlog gevoerd wordt, ligt aan de modus die gespeeld wordt. Er zijn zes modi, met onder andere de standaard Team Deathmatch, Free-For-All en Capture the Flag. Naast deze drie is er ook Last Team Standing, een Team Deathmatch-variant waar iedere speler slechts één leven heeft, en zoals de naam insinueert, wint het team dat het het langst uithoud in de arena. Duel is een 1-op-1-modus, waarin je je vaardigheden kan testen door het op te nemen tegen niet meer dan één andere persoon. Tot slot is er Team Objective. Deze is interessant omdat het aanvallende team hierin de opdracht krijgt om bijvoorbeeld een boerderij plat te branden, een stormram naar een kasteel te krijgen of een koning te vermoorden, terwijl het verdedigende team hier tegenin gaat met alles wat het heeft.

Wapens

De mensen zijn degenen die de oorlog uit moeten vechten en die mensen komen weer in vier verschillende klassen, van de logge, sterke Knight tot de snelle Man-At-Arms, met daartussenin de Vanguard en er compleet naast de Archer. De Archer bewaart zijn afstand en gebruikt om te vechten een boog, werpsperen of een katapult. Ook heeft hij een klein mes of een zwaard(je) op zak om af te rekenen met zijn tegenstanders. De Man-At-Arms is de snelle man onder de melee-vechters. Met een knots en een schild springt hij uit het traject van een zware bijl om daarna genadeloos toe te slaan. De Knight is de krachtpatser. Hij heeft in zijn ene hand een zwaar schild, in zijn andere een zwaard waarvoor zijn kameraden twee handen zouden gebruiken en staat hiermee aan de frontlinie van het gevecht. Als laatste is daar de Vanguard, een kruising tussen de snelheid van de Man-At-Arms en de kracht van de Knight. Dit maakt de Vanguard iemand die vanuit het niets, zwaaiend met een tweehandige bijl, middenin een gevecht op kan duiken.

Alle klassen hebben toegang tot zo’n negentien wapens, waarvan er drie bij je gedragen worden. De meeste hiervan moeten echter vrijgespeeld worden door je tegenstanders te vermoorden. Voor de pc is een jaar geleden ook een uitbreiding – Deadliest Warriors – uitgebracht, waarin meer klassen en wapens zaten, maar op het moment van schrijven is er niks bekend over een eventuele port hiervan.

Pracht en praal

Dit alles wordt tot leven gebracht met behulp van de Unreal engine. Wanneer je op iemands nek inhakt met een bijl, zul je zijn hoofd zien vliegen. Steek je dwars door de buik van je vijand, dan zal hij hiernaar grijpen en langzaam door zijn knieën zakken terwijl hij zijn laatste adem uitblaast. Hoewel de doodsanimaties leuk zijn en je ze niet vaak helemaal af zult kunnen kijken door de drukte, zijn ze net als alle andere animaties, zoals rennen en hakken, altijd hetzelfde. Gezichtsanimatie is makkelijker te omschrijven, deze zit namelijk niet in de game. Nou zijn er geen missies en heeft bijna iedereen een helm op, toch is het eerste wat je ziet in de training je instructeur, die je de basis uit komt leggen, maar zonder daarbij zijn mond te bewegen.

Grafisch is de game niet van hoog niveau. Het is een directe port van een game die twee jaar terug uitkwam en dat is helaas af te zien aan de grafische elementen. Pak een game voor de Xbox 360 van twee jaar terug en je zult gelijkwaardige, of betere, graphics te zien krijgen. Gras is één grote texture met hier en daar een sprietje en elke steen is hetzelfde. Dit is een risico, met name nu de Xbox One en de PlayStation 4 staan te ronken in vele kamers, en diezelfde pc-versie van twee jaar geleden er te allen tijden beter uitziet.

Conclusie

Ben je een fan van de middeleeuwen, of heb je altijd gedacht dat Battlefield met zwaarden veel beter tot zijn recht zou komen? Dan kun je je lol in Chivalry niet op. Ook als je al tijden jaloers bent op pc-bezitters, zul je blij zijn eindelijk aan de slag te kunnen met dit spel. Het hakken, steken en zwaaien biedt veel voldoening en gaat snel genoeg om je ogen op de actie en van de groene bodem af te houden. Chivalry: Medieval Warfare is een leuke, maar gedateerde game.