Forza Horizon 2

Waar zijn de dagen toch dat we met z’n allen genoten van klassiekers als Burnout: Paradise en Need for Speed: Underground 2? Die tijd waarin race-games niet per se levensechte simulatoren hoefden te zijn, maar gewoon tjokvol zaten met plezier en vrijheid? De tijden dat je je even in een utopische race-wereld waande en je gewoon je gang kon gaan: jij en je autootje.

Het gros van de hedendaagse race-games weet voor mij niet echt die specifieke fun-factor over te brengen. Dat gevoel van een klassieke racegame, die je hart weet te verwarmen. De ene racer probeert zichzelf te serieus te nemen, dan andere gaat helemaal over-the-top en wordt daardoor te hectisch. Kortom: er zijn genoeg redenen waarom ik me vandaag de dag niet snel wendt tot een racer. Totdat Forza Horizon 2 langskwam. In deze race-game staat fun, de liefde voor auto’s en vrijheid weer eens centraal. En dat is, op z’n simpelst gezegd, weer eens heerlijk om te ervaren.

‘Gewoon racen’ is weer leuk

In Forza Horizon 2 is het voor de verandering eens niet de bedoeling om telkens weer van de politie te ontsnappen of om het rondje Abu Dhabi achtenzeventig keer te oefenen om elke milde bocht te verkennen. In Forza Horizon 2 race je om te racen. Dat klinkt misschien saai, maar het tegendeel blijkt waar.

Horizon 2 zet spelers neer op een semi-fictief, mediterraans continent. In deze lommerrijke en uitgestrekte omgeving wordt de Europese versie van het zogenaamde Horizon Festival gevierd, waarin deelnemers rond kunnen sjezen in allerhande auto’s. Dat klinkt misschien simpel, maar die simpelheid is juist de drive van de game. Pak lekker een strak ogende bolide en laat het rubber maar eens goed branden op het warme asfalt. Geen politie, geen gedoe met een belabberd verhaal: gewoon racen. Lekker muziekje erbij, de zon die weerkaatst wordt van je voorruit en het gepruttel van je motor in de bergweggetjes: alle ingrediënten voor een prima racegame.

Je zult je verbazen hoe enorm leuk ‘gewoon racen’ is. Forza Horizon 2 combineert namelijk de geavanceerde racemechanieken van de Forza Motorsport-franchise met een flinke lading fun. De auto’s besturen net wat gemakkelijker, een drift is net wat leuker om te maken en de parcours zijn net iets gevaarlijker. Het is gewoon ontzettend gaaf om op een zonnig Italiaans bergweggetje een lekkere slip in te zetten om langs je tegenstanders te sjezen. Het voelt niet te overdreven serieus, maar ook weer niet te onrealistisch. Zo’n drift voelt simpelweg precies goed. En dat kan heerlijk zijn.

De combinatie met het serieuzere aspect van Forza maakt het dat Horizon 2 een mengelmoes is van een heleboel leuke race-aspecten. Ergens heeft het een serieuze kant waar het racen daadwerkelijk op vaardigheden aankomt, maar aan de andere kant kun je als deelnemer in een race ook vrij gemakkelijk kiezen voor een wat lompere, arcade-racer aanpak. Beide manieren zijn interessant, maar Horizon 2 beloont je correct, welke stijl je ook kiest. Als je goed bent in netjes rijden en strak draften achter je voorligger, kun je daar aardig wat punten voor meepakken. Maar tegelijkertijd kun je er ook voor kiezen de show stelen door je auto schuin te trekken in een drukke bocht, al dan niet een deukje hier en daar achterlatend. Ook daar kun je flinke punten en bonussen mee vangen. Het spel heeft dus twee gezichten en jij mag zelf bepalen welke van de twee je achter het stuur zet.

Freeeeeeedom!

Maar dat is niet het enige stukje vrijheid dat je als racer in het Horizon Festival voorgeschoteld krijgt: het gehele mediterraanse paradijsje is jouw eigen bakermat voor een hoop race-plezier. Wil jij vanaf het pittoreske centrum van een middeleeuws dorpje in tien seconden op het platteland zitten? Geen probleem! Raas gewoonweg door de schattige straatjes in je monsterwagen, ram die bolide door de hekken, over de heuvels en voilá: drie dikke krassen op je auto, maar je staat wel in een Franse druivenveld. Je kunt vrijwel overal van de weg afwijken en gewoon door de natuur van de zonnige utopie rijden. Ook dit straalt weer een fikse dosis plezier uit. Of je nou met een Corvette door het industrieterrein drift of dat je in een Bugatti Veyron probeert de weg af te snijden door de omheining van een stukje bos: het kan allemaal een glimlach op je gezicht toveren.

Genoeg te doen

De vraag is natuurlijk hoe lang die formule leuk blijft. Ja, het rijden voelt heerlijk en de vrijheid is fantastisch, maar hoe lang kun je daarin rondsjezen zonder verveling te voelen? Ontwikkelaar Playground Games heeft erover nagedacht en kwam tot de conclusie: een flinke dosis evenementen en activiteiten moet de gemiddelde racer wel bezighouden. En dat het werkt, is gebleken. Meerdere malen was ik verzonken in Horizon 2 en alle activiteiten die het spel te bieden heeft. Naast de vele kampioenschappen (elke autoklasse heeft een kampioenschap van vier races in elk van de zes grotere dorpen) is er een interessante ‘Horizon Bucket List’ met unieke auto’s, maar zijn er ook diverse Road Trips om van te genieten en verschillende collectibles om te vinden in de uitgestrekte free-roam. Een beetje ‘completionist’ kan zijn hart niet op, want er is meer dan genoeg te voltooien in de wereld van Forza Horizon 2. Om nog maar niet te spreken van het verzamelen van de meer dan tweehonderd auto’s die de game kent.

In al die activiteiten blijkt keer op keer weer dat Forza Horizon 2 een pareltje is als het om grafische pracht gaat. Niet alleen zien de auto’s er levensecht uit, ook de lichteffecten en delen van de omgeving worden schitterend weergegeven. Hoe spatjes regen tegen je lak aan petsen, hoe je een reflectie van je handen in de voorruit ziet en hoe een auto met groot licht knippert op een donkere bergpas: in veel grafische effecten zie je toch de kracht van de nieuwe generatie terugkomen. Natuurlijk is niet alles even mooi en wonderbaarlijk, maar Horizon 2 benadert een vorm van visuele perfectie. Dat sommige straatjes in het donker niet helemaal perfect ogen of dat het interieur van een open militaire jeep opeens ontbreekt aan lichtinval, dat zien we dan maar even door de vingers.

Een stukje sfeer

Maar het is misschien niet zo zeer de grootte, de online-mogelijkheden, de schoonheid of de opzet van het spel, het is ook een beetje de sfeer die Forza Horizon 2 erg aangenaam maakt. Het feit dat de DJ’s van de radiozenders het hebben over het prijsuitreikingsfeest op het festivalterrein, dat je na het bereiken van een nieuw level een ander gekleurd armbandje krijgt of dat je tijdens het rijden ineens ziet dat er een markant detail in je dashboard verwerkt zit; het zijn die kleine dingetjes die het echt even doen lijken alsof je daadwerkelijk op een ontzettend dure autovakantie bent in Italië. Je gaat toch houden van een bepaalde auto en je kunt smelten van de aanzichten die sommige bolides maken als de avondzon ze nog net raakt. Forza Horizon 2 is daarmee een van de meest romantische games die ik ooit heb gespeeld. Nimmer kon ik zo genieten van de kleine dingetjes in een game.

Social butterfly

Bovendien bevat Forza Horizon 2 weer een sterk sociaal aspect, waardoor je gezamenlijk met vrienden kunt genieten van de game. Naadloos kun je van een singleplayer free-roam-sessie overstappen naar een multiplayer-ervaring, waarin je kunt racen, tikkertje kunt spelen of samen met online maten kunt Road Trippen. Maar niet alleen in de multiplayer, ook in je eentje kun je ervaren hoe je vrienden terugkeren in jouw spel. Dankzij de Drivatar-technologie van Forza Motorsport 5 ben je nooit alleen in het Europese Horizon Festival. Je vrienden bevolken de wereld met hun eigen auto’s en rijstijl, waardoor je vrijwel altijd omringd wordt door ‘echte racers’. Ook in races zul je nooit racen tegen computers, enkel tegen computers die geleerd hebben van de rijstijl van een speler. Ook dit hele multiplayer-aspect draagt toch weer een beetje bij aan het vakantiegevoel van Horizon 2. Je kunt gekke dingen beleven met vrienden, elkaar uitdagen op favoriete parcours of samen je auto als de Hollandse vlag laten bestickeren en kijken of je online Duitsers kunt afsnijden en irriteren. Vrijheid is immers leuker om te ervaren met je maten.

In herhaling vallen

De enige smet waarop ik Forza Horizon 2 echt kon betrappen, is dat het geheel soms nog een beetje in herhaling valt. Ja, er zijn een heleboel verschillende dingen te doen in de wereld, maar op den duur gaat het allemaal toch veel op elkaar lijken. Wel het zoveelste kampioenschap succesvol afronden, maar te weinig aanbod aan gekke Showcase-evenementen om de sleur even mee te breken, toch jammer. Het is absoluut geen doodzonde, want een beetje autoliefhebber ergert zich daar niet aan. In Forza Horizon 2 draait het vooral om jouw vrijheid en het optimaal benutten van de vele auto’s waarin je kunt rijden. En dat weet de game zeker goed te doen: Horizon 2 levert veel auto’s, veel vrijheid en veel plezier. Enkel als je een pesthekel hebt aan voertuigen op vier wielen, kun je je daarmee niet vermaken.

Conclusie

Forza Horizon 2 is zonder meer een van de beste racespellen die ik ooit heb gespeeld. De game is veelzijdig, kan een groot publiek aanspreken en is schitterend en sfeervol vormgegeven. Door de vele activiteiten en de implementatie van sociale aspecten zoals de Drivatars voelt de wereld levendig aan: het is een speeltuin voor autoliefhebbers om in los te gaan, foto’s te maken en records te verbreken. Er zijn genoeg auto’s, parcours en collectibles om te overwinnen en te ontdekken en terwijl je daarmee bezig blijft, blijft Horizon 2 telkens weer meer plezier uitstralen. Of het nou een enkele slippende bocht in de regen is, of een heerlijk muziekje terwijl je met hoge snelheid over de heuvels dendert met de first-person view aan: het is gewoon een genot. Het spelt kent hier en daar misschien een oneffen randje, maar in de kern is Horizon 2 een klassieker in wording. Bij mij staat de game in ieder in het rijtje van Need for Speed: Underground 2 en Burnout: Paradise.

NB: Mocht je zelf ook aan de slag gaan met Forza Horizon 2, vergeet dan vooral niet de in-game crew van GamersNET te komen versterken! Kijk maar eens of je mijn prestaties in de Ferrari 360 CS kunt verbeteren!