Wat is één van de meest badass karakters ooit? Juist, fucking Dracula, de bloedzuigende prins der duisternis (de ‘Prince of Darkness’ is toch echt Ozzy Osbourne – red.)! Castlevania: Lords of Shadow 2 geeft ons eindelijk de kans om in de huid van ’s werelds beroemdste vampier ooit te kruipen. Ontwikkelstudio Mercury Steam heeft daarom alles geprobeerd om de Lords of Shadow-trilogie episch te laten eindigen. Maar weet onze Dracula dat momentum ook vast te houden?
Het bovenstaande citaat van de man himself is het verhaal van Lords of Shadow 2 zo ongeveer wel in een notendop. Vele jaren na de gebeurtenissen uit de eerste Lords of Shadow ontwaakt de lijkbleke vampier, waarna er gelijk stront aan de knikker is. Zijn oude vijand Zobek waarschuwt hem namelijk voor de resurrectie van de almachtige Satan en zoekt daarom gelijk maar een alliantie. Ondanks dat de twee elkaars bloed wel kunnen drinken (pun intended). Dracula lijkt de enige te zijn die in staat is om het onheilspellende kwaad terug naar de hel te schoppen, enkel heeft de tijd hem wel flink verzwakt. Aan jou dus de taak om het kasteel van de vampierenmeester in te duiken en weer almachtig te worden! Hell yeah…!?
..Of juist niet?
Dracula is namelijk na al die eeuwen van leegte éigenlijk wel toe aan zijn dood. Machteloos om op zichzelf te sterven heeft de depressieve Dracula daarvoor een artefact van Zobek nodig. Sterker worden om vervolgens dood te willen gaan? Juustem, niet het meest inspirerende verhaal binnen de Castlevania-reeks dus. Je wordt in feite gelijk gedegradeerd tot een verzwakt loopjongetje in plaats van de badass die onze bloedzuiger zou moeten zijn. Tel daar nog eens bij op dat je al vrij snel belandt in een inspiratieloze moderne setting en je kunt vaststellen dat Lords of Shadow 2 erg ruw op gang komt. In een poging om de game episch te maken is Mercury Steam namelijk licht doorgeschoten. Te vaak wil Lords of Shadow 2 meer zijn dan het werkelijk is.
In je spelverloop wissel je steeds tussen het heden en verleden. Dat verleden brengt ons gelukkigerwijs terug naar het prachtige gotische kasteel van de vampierenheer, echter het heden weet het vaak te verpesten. Parkeergarages, metalen gangen en overal beveiligers met bazooka’s die uit Gears of War ontsnapt lijken te zijn. Ja, dat hoor je goed: bazooka’s in een Castlevania-game. Soms kreeg ik meer het gevoel alsof ik voet zette in een game van de Ninja Turtles. En dat is geen compliment. Voornamelijk de sluiponderdelen van Lords of Shadow 2 halen het bloed onder de nagels vandaan. Hoewel het vet is dat Dracula in een rat kan veranderen zijn die onderdelen saai en totaal niet op zijn plek. Want waarom zou ik in godsnaam sneaky willen doen? Ik ben Dracula. Zelfs de gemiddelde Zubat heeft nog meer ballen dan hij!
Bloedmooi
Hoewel het bovenstaande erg negatief klinkt is dat gelukkig vooral de eerste helft van de game het geval. Want na een tijdje doet Castlevania: Lords of Shadow 2 gelukkig geheel waar het goed in is: bloederige brute hack ’n slash actie bezorgen! Zo heeft Dracula ditmaal twee nieuwe wapens tot zijn beschikking. Met de Void Sword kun je energie uit je vijanden zuigen en met de Chaos Claws kun je daarentegen de verdediging van ze doorbreken. Nog veel vermakelijker is het nieuwe Mastery-systeem. Daarmee kun je allerlei verschillende technieken kopen en trainen. Op deze wijze word je als het ware gedwongen om niet enkel te buttonbashen. Het levert meer dan genoeg diepgang om het vechten zowel vet als afwisselend te houden!
Wanneer je niet aan het vechten bent gebruik je het grootste deel van je tijd voornamelijk om rond te struinen en puzzels op te lossen. In het tweede deel van de game vooral gelukkig door het prachtige gotische kasteel van onze eigen Dracula. Mercury Steam heeft in plaats van een lineair avontuur er een heuse sandbox van willen maken. Het valt erg te prijzen dat er geen laadtijden te vinden zijn, toch moedigt de wereld niet genoeg aan om te gaan backtracken. Maar echt een groot minpunt valt dat niet te noemen. Tijdens het rondstruinen wordt je avontuur afgewisseld door ongetwijfeld de grootste hoogtepunten van de game: de bossbattles! Deze bieden een flinke uitdaging en dwingen je om snel en tactisch te handelen. Vaak een waar genot!
‘Duisternis’ aan het eind van de tunnel
Hoewel ik hierboven het verhaal ‘lichtelijk’ afbrandde, komt ook dat veel meer op gang naarmate je vordert in de game. Zo begin je te begrijpen waarom je nou eigenlijk zo’n gruwelijke hekel aan Satan hebt en het liefst zijn hart doorklieft. Fans van de trilogie mogen hun borst dan ook nat maken voor een interessante climax. De game heeft gewoon een hoop tijd nodig om tot zijn ware potentie te bloeien. Maar als je daar eindelijk bent, dan zal het schuim je in de mondhoeken gaan staan! Daarnaast weet stemacteur Robert Carlyle een zeer geloofwaardige Dracula neer te zetten!
Conclusie
Castlevania: Lords of Shadow 2 is een ruwe diamant. De game wil te graag meer zijn dan het zou moeten willen zijn. Het had zich moeten richten op het perfectioneren van het sterke eerste deel en niet op het bij elkaar plukken van allerlei ‘goede’ punten uit succesvolle games. Voornamelijk de sluiponderdelen duwden me richting het grootste taboe dat een gamer kan begaan: het uitzetten van mijn console. Toch deed ik dat gelukkig niet, want daarachter zit namelijk een parel van een hack ’n slash titel. Mercury Steam heeft er alles aan gedaan om de game bruut, bloederig en ontzettend duister te maken. En daar slaagt de ontwikkelaar zeker in. Je moet de game dan ook zien als een groot bord gevuld met eten. Zodra je de bittere spruitjes weg hebt gewerkt valt er nog méér dan genoeg te genieten.
Dat zal dan wel een gigantisch bord met spruitjes zijn..
had meer verwacht maar tog heb ik hem all castlevania blijft vet,
je speelt met dracula halo hooguit 8 🙄