PS4-review: Rayman Legends

Een balletje kan raar rollen. Rayman Legends werd twee jaar geleden aangekondigd als exclusieve Wii U-titel, maar vlak voor de release werd de game uitgesteld, zodat hij ook naar andere platformen geport kon worden. Toen vervolgens deze versies eindelijk in de winkels lagen, kozen de heren van Ubisoft ervoor om ook een next-gen-versie te maken. Zo veranderde Rayman Legends binnen twee jaar van een exclusive naar een game die op zo’n beetje elk denkbaar platform te spelen is. Maar biedt de next-gen-versie wel echt meerwaarde ten opzichte van zijn current-gen-broeders? Dat zoeken we uit in deze review.

Let op: deze review focust zich enkel op de verschillen tussen de current-gen- en next-gen-versie van Rayman Legends. Wil je inhoudelijk meer weten over de game, dan verwijzen we je graag door naar de oorspronkelijke Rayman: Legends review.

Oogverblindend mooi

Toen ik Rayman Legends voor het eerst op de PlayStation 3 speelde, viel mijn mond open van verbazing. Zelden zag ik zo’n mooie en kleurrijke game, die ook nog eens in 1080p met 60 frames per seconde aan je voorbij flitst. Ik dacht aanvankelijk dan ook dat er op grafisch gebied niets meer te verbeteren was. Gelukkig blijkt niets minder waar, want bij het opstarten van de PlayStation 4-versie van Legends beleefde ik wederom een hallelujah-momentje. Dankzij de kracht van de next-gen consoles kan Ubisoft nu de ongecomprimeerde textures gebruiken en iedereen die beide versies ziet, zal moeten concluderen dat dit meer is dan een goedkoop marketingpraatje. Het verschil is namelijk duidelijk merkbaar. Rayman en zijn vriendjes komen haarscherp in beeld en de handgetekende levels worden oogverblindend mooi tot leven gewekt. En dat allemaal zonder laadtijden! Vergeet Killzone: Shadow Fall en Battlefield 4; dit is pas next-gen!

De PlayStation 4- en Xbox One-versie verschillen vooral op het gebied van content van elkaar. De PlayStation 4-editie (waar ik mee aan de slag mocht) stelt vooral het touchpad centraal. Wanneer je een level speelt en op het touchpad drukt, betreed je automatisch de cameramodus. Dit is eigenlijk een soort “Share-knop deluxe”: voordat je een screenshot maakt, kun je in- of uitzoomen en de hoek van de foto veranderen. Kortom: een leuke tool voor mensen die graag het perfecte kiekje schieten, maar weinig revolutionairs.

Heerlijk krassen

Interessanter is de mogelijkheid om Lucky Tickets te krassen middels het touchpad. In elk level is één Lucky Ticket te bemachtigen, dat je krijgt zodra je een bepaald aantal lums hebt verzameld. Dit Lucky Ticket is het virtuele equivalent van een simpel kraslot, dat je kunt openkrassen door je vinger over het touchpad te bewegen. Nu zou ik – terecht – kunnen opmerken dat dit een vrij simpele gimmick is, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het krassen van Lucky Tickets verdraaid leuk is! Langzaam de vakjes openkrassen om te kijken welke prijs je gewonnen hebt: dat vond je al leuk toen je het voor de eerste keer deed in je Tom & Jerry-speelboek en na al die jaren is het nog steeds verrassend verslavend.

Xbox One-bezitters komen er wat kariger vanaf, met enkel tien exclusieve tijdsuitdagingen. Deze heb ik helaas niet kunnen spelen, maar Ubisoft Montpellier kennende zullen ze stuk voor stuk ontzettend vermakelijk zijn. Verder bevatten beide versies unieke speelbare personages. PlayStation 4-bezitters kunnen rondrennen in een superschattig kostuum van Assassin’s Creed-legende Edward Kenway, terwijl Xbox One-bezitters kostuums van Sam Fisher, Ray Vass en Far Glob kunnen vrijspelen. De twee laatstgenoemde kostuums zijn geïnspireerd door Vaas uit Far Cry 3 en ogen net zo episch als het klinkt.

Geen GamePad

Het enige grote minpunt is dat Rayman: Legends oorspronkelijk is ontwikkeld voor de Wii U. Deze console onderscheidt zich van andere dankzij diens GamePad en doordat de levels ontworpen zijn voor deze controller, wordt het gebrek eraan op de PlayStation 4 en Xbox One soms pijnlijk duidelijk. Op de Wii U kan een tweede speler de GamePad ter hand nemen, waarna hij als Murfy de ander kan helpen door allerlei taken op het touchscreen uit te voeren. Denk hierbij aan touwen doorknippen, vijanden neerslaan, platformen verplaatsen en meer van dat soort acties. Dit werkt op de Wii U verrassend leuk, aangezien je echt goed moet samenwerken wanneer je het level zonder kleerscheuren wilt doorstaan. Op de PlayStation en Xbox daarentegen voert Murfy alle acties automatisch uit wanneer je simpelweg op de cirkel- of B-knop drukt. Zonde, want Ubisoft had het ontbreken van een GamePad perfect kunnen oplossen door Remote Play- en SmartGlass-ondersteuning toe te voegen. De Vita en tablet zijn de perfecte vervangers van een GamePad, dus het gebrek aan ondersteuning voor deze apparaten komt nogal gemakzuchtig over.

Conclusie

De current-gen-versie van Rayman Legends was al een topper, maar op de PlayStation 4 en Xbox One komt de game pas volledig tot zijn recht. Het prachtige kleurgebruik complementeert de heerlijke soundtrack perfect en de mate van detail is werkelijk ongekend. Het is enkel jammer dat de levels duidelijk zijn ontworpen voor een Wii U en het ontbreken van een GamePad voelt dan ook constant als een gemis. Bovendien is het aantal nieuwe features, naast de mooiere graphics, nogal karig: een zwikkie extra levels of een volwaardige Remote Play-/SmartGlass-functie had zeker niet misstaan. Heb je de game reeds op de current-gen consoles, dan is er dus weinig reden om opnieuw 40 euro neer te tellen. Dat neemt niet weg dat nieuwkomers met Rayman Legends een topgame binnenhalen, die zich mag rekenen tot één van de beste platformers ooit. En dan te bedenken dat Rayman pakweg vijf jaar geleden nog morsdood was! Zoals gezegd: een balletje kan raar rollen.