Pokémon X & Y

Als de Pokémon-franchise nou juist ergens niet om bekendstaat, dan is het wel vernieuwing. Elke generatie introduceert hoogstens een nieuw type of een nieuwe arena en daar is het meeste wel weer mee gezegd. Want ja, wie een goed recept heeft die knoeit daar natuurlijk niet mee. Pokémon Black en White wisten destijds de lat al hoger te leggen, maar Game Freak wil meer.. Met Pokémon X en Y wil de ontwikkelaar het namelijk eens totaal anders doen. Niet de zoveelste kleur of edelsteen, maar twee geheel verschillende letters. En oja, de game is ook nog eens voor het eerst in volledig 3D.

Want Pokémon X en Y zetten eindelijk die volwaardige stap van 2D naar 3D. Nouja, in grote lijnen dan. Want voor het overgrote deel heb je nog steeds te maken met een vogelperspectief, waar weinig ruimte voor echte diepte is (Op sommige steden en gebieden na dan, waar het camerastandpunt verandert). In de kern volgen beide titels namelijk nog steeds de blauwdruk die ooit door het legendarische Red en Blue is gelegd. Hoewel er nog veel vernieuwd en verbeterd kan worden aan de omgevingen en de framerate nog wat hapert hier en daar, zit het met de belangrijkste hoofdmoot dan wel gewoon goed. Het vechten is nog nooit zo intens geweest. Althans op je handheld dan. Ieder van de Pokémon-wezentjes is zo gedetailleerd en fijn in 3D vormgegeven, dat je soms gewoon even niet je strijd af wil maken. Gewoonweg om even te genieten van de prachtige cell-shaded vomgegeven wezentjes. Van allemaal.

Gotta Catch ‘Em All

Game Freak heeft namelijk niet onder stoelen of banken willen drukken dat er inmiddels al zo’n zeshonderd Pocket Monstertjes bestaan. Elke omgeving die je bezoekt zit tot de nok toe vol met wezens uit generatie I tot generatie VI. In plaats van het continu tegenkomen van dezelfde wezens kom je nu continu verschillende tegen. Waar Black & White nog de nadruk wilde leggen op het mogelijk maken van een unieke en nieuwe wereld, biedt Kalos (Grieks voor ‘schoonheid’) juist het complete geheel. Nog nooit eerder had je zoveel moeite met het samenstellen van je eigen Pocket Monster-team. Er zijn namelijk veel teveel van die vette krengen. En waar begin je dan?

Want ook in Kalos krijg je uiteraard in eerste instantie de beschikking over meerdere starters. Hoewel de Pokémon-serie nou niet bepaald rijker is geworden aan goed ontworpen wezens de laatste jaren, weet Game Freak eindelijk weer een goede generatie neer te zetten. Was je altijd een fan van Vulpix, maar vond je de evolutieketen daarvan net iets te karig? Dan is Fennekin misschien wel jouw geschikte beginpokémon. Het wezentje krijgt daarnaast ook nog eens psychische krachten, oftewel een flinke aanwinst voor je soldatenlegertje. Ook Froakie, die bij zijn laatste evolutie een fucking ninjakikker wordt, is een flinke toevoeging met zijn donkertype. Hoewel Chespin dan wat minder origineel is qua typecombinatie, is het toch goed om te zien dat de creativiteit nog steeds bestaat.

Als je enkel hoopt op nieuwe wezentjes, dan kom je wel van een koude kermis thuis. Het grootste gedeelte van de tijd zal je namelijk oud gedienden uit allerlei generaties tegen het lijf lopen. Het kernwoord van deze generatie lijkt perfectie te zijn. Perfectie van een ijzersterke formule. De vernieuwingen zitten hem voornamelijk op andere gebieden. Zo worden onder andere de zogenaamde ‘horde-battles’ geïntroduceerd. Zoals je in de tv-serie ook wel eens ziet, mag je dan met één Pokémon het opnemen tegen een hele kudde van die wezentjes. Zonder aanvallen waarmee je een hele groep aanvalt, kan dat enkel nog best wat frustratie met zich meebrengen.

Pokémon-boost

Maar dat is natuurlijk niet de enige vernieuwing. Zo is er een nieuw systeem, de Super Training, waarbij je Pokémon individueel kunt trainen. Hier kun je de focus leggen op de door jou gewenste upgrades. Wil je een Snorlax die zich volledig richt op zijn HP en verdediging? Geen probleem. Dit scheelt de frustratie en moeilijkheden die de voorgaande delen met zich meebrachten bij het EV-trainen (ook wel Effort-Value). De Pokémon-franchise was nog nooit zo toegankelijk voor zowel nieuwe als oude fans. Zelfs tot in de puntjes. Dan heb je natuurlijk ook nog het nieuwe feeëntype. De eerste nieuwe soort sinds de Gold- en Silver-games. Met hun voordeel tegenover draken, moet het tij online nog wel eens flink gaan keren.

Want ook hier laat de 3DS zien dat hij heer en meester is over zijn voorgangers. Hier komt namelijk het Player Search System in beeld. Wat het een stuk gemakkelijker maakt om tegen elkaar te strijden of juist te ruilen. Pokémon X en Y hebben het systeem dat debuteerde in Black en White net dat stukje geüpgraded. Daarnaast kun je ook je nieuwe zelfgekozen look delen met je vrienden. Want voor het eerst in zes generaties in het nu ook mogelijk om de outfit van je held aan te passen. Verwacht je oud stoffige pet dus in te ruilen voor een heuse Pancham-hoed (wants niets heeft meer swag dan een panda op je hoofd).

Om het gat op te vullen van de magere toevoeging van nieuwe wezentjes introduceert Game Freak de mega-evolutie. Waar deze nieuwe tijdelijke transformaties van je Pokémon nogal afgezaagd overkwamen tijdens de onthulling ervan, is dat alles behalve waar. Zodra je je 3D-slide openzet kun je namelijk even intens genieten van de meest badass vertoning die de Pokémon-serie ooit gebracht heeft. De wezens die de evolutie kunnen ondergaan krijgen net die extra dimensie van kracht, waardoor de battles nog interessanter worden dan ze al waren. Deze mega-evoluties vormen gelijk ook het verhaal van X en Y. Want zodra je door de wereld gaat zal je al vrij snel opvallen dat het nogal lang duurt voor je bij een gym terecht komt. De game richt voornamelijk op het ontdekken en het onderzoeken en juist minder op het doorrammen en Pokémon-meester worden.

Geen 10

Hoewel ik met alle liefde Pokémon X en Y met een volmondige 10 had beoordeeld is het niet allemaal koek en ei. Zo is de wereld natuurlijk nog niet volledig 3D en is ook niet overal een animatie van gemaakt. Random trainers die je tegenkomt zullen bijvoorbeeld nog steeds slechts weergegeven zijn met een 2D-sprite. Daarnaast, wat nog erger is, hebben ze ook nog allemaal het IQ van een zeekomkommer. Vaak staart een trainer je aan, maar omdat je niet in een rechte lijn met ze staat vallen ze gewoonweg niet aan (lichtelijk autistisch, nietwaar?). Dan zijn er ook nog wat probleempjes met de rolschaatsen die je al vrij snel mag dragen. Zo zijn sommige gebieden net te nauw vormgegeven, waardoor het moeilijk is om daar exact tussendoor te gaan op je rollende schoenen. Dit maakt het spelen soms net wat stroef. Doodzonden zijn het natuurlijk niet, maar het neemt net die perfecte ervaring weg.

Conclusie

Game Freak hééft het voor elkaar gekregen. Fans mogen eindelijk een flinke stap richting het gewilde Pokémon-Utopia zetten. Pokémon X en Y bieden de meest complete titels in de bibliotheek tot nu toe. De game weet de perfecte mix tussen nostalgie en vernieuwing te bieden. Elk Pocket Monster is met zoveel liefde en detail in elkaar gezet, dat je niet anders kan dan simpelweg te genieten. Tel daar nog eens de ontzettend vette mega-evoluties bij op en de ontzettend sterke soundtrack en je hebt puur goud. Game Freak bewijst hiermee dat ook een oude bok nog soms nieuwe trucjes kan leren. Of nouja, een oude Gogoat dan..