Puppeteer hands-on

Sinds de PlayStation 3 heeft Sony Computer Entertainment hard getimmerd aan een reeks die is uitgegroeid tot één van de iconen van PlayStation. Dit is de 2,5D-platformer LittleBigPlanet. Nu de serie tot zijn einde lijkt te komen, ligt er een opvolger op de loer. Nog een paar maanden en dan verschijnt namelijk Puppeteer, een 2D-platformer die misschien wel verdacht veel op Sackboy’s avonturen lijkt. Wordt onze Puppet net zo iconisch? Wij mochten aan de hands-on met deze game.

LittleBigPuppet?

Toen ik vorig jaar, en wellicht wel velen met mij, de aankondiging van Puppeteer meemaakte op de Gamescom, werd er iets duidelijk. Dit zou een opvolger kunnen zijn van LittleBigPlanet. De game lijkt er in ieder geval verdacht veel op, maar het moet gezegd worden dat Puppeteer een geheel eigen feeling heeft en uitstraalt. Het spel is al direct wat duisterder – op diverse levels van die andere platformer na. Het verhaal is tevens grimmiger, want de boosaardige Moon Bear King, samen met zijn onderdaan, een gigantische tijger, vangt zielen van kinderen om ze als ‘puppet guards’ te laten dienen in zijn kasteel. Echter, onze puppet ofwel marionet, genaamd Kutaro, heeft geen hoofd meer. Hij is een jochie dat in een marionet is veranderd, zijn hoofd is opgegeten, maar hij dient de koning niet. Kutaro gaat met behulp van een gigantisch neusige heks en zijn hulpje Ying Yang, een vliegende kat, op weg richting het kasteel om zijn hoofd terug te halen.

Hoofdjes halen

Puppeteer begint erg grappig, want de game is eigenlijk een marionettenshow, er hangen voortdurend podiumdoeken aan weerszijden van het scherm en je hoort mensen tussendoor lachen. Hoewel het spel grimmig overkomt, is de extravagante fantasie, de kleurrijke wereld en de creativiteit in overvloed te vinden. Ik kreeg diverse levels te spelen en ik begon met Kutaro in een kleine tutorial. Al snel belandde ik in een keuken, waar je met je marionet als side scroller door de wereld moet wandelen – om naar een andere diepte te gaan moet je door een poort. Ook al heb je geen hoofd, je krijgt bij de start al een skelettenhoofd, dat je goed moet beschermen. Als je wordt geraakt door een vijand, moet je zo snel mogelijk het hoofd weer confisqueren om in leven te blijven. In de demo die ik speelde kon je maximaal drie hoofden verzamelen en heb je dus in feite drie levens. Echter, door Moonsparkles op te pakken, krijg je een extra leven doordat je terugkeert. Elke keer als je honderd sparkles verzamelt, kun je een extra keer terugkomen. Jouw hulpje Ying Yang is hierbij van belang, want je kunt zowel Kutaro als de vliegende kat besturen. Je hulpje kan zoeken naar sparkles of potten openen waar hoofden in zitten.

Zoals ik al zei, bij het begin van Puppeteer krijg je een skelettenhoofd, maar in heel de game vind je verscheidene soorten hoofden: hamburgerhoofd, bananenhoofd, vleermuishoofd, spinnenhoofd etc. Deze koppen hebben daarnaast een extra functie, in plaats van alleen grappig ogen. Ze bevatten immers magie. Door heel de wereld vind je schaduwen van hoofden die extra’s opleveren als Moonsparkles. Eén druk op de knop met je hamburgerhoofd en een sandwich verandert in een burger en je krijgt sparkles. Er zit een maar aan, want ook al kun je maximaal drie verschillende hoofden selecteren, als een schaduw een hoofd uitbeeldt dat jij niet bij je draagt, dan kun je niets. Het is soms aan de setting van het level te zien welk hoofd je moet bewaren, maar dit is af en toe ook helaas een gok.

Knippen met die schaar

Op een gegeven moment ontving ik een grote schaar, genaamd Calibrus. Deze schaar is van de Moon Bear King gestolen en jij kunt hem goed gebruiken. Het is een wapen en vijanden zijn prima door te knippen, waardoor zielen ontsnappen en jij andere kindermarionetten redt. Ook is Calibrus een zeer handig ‘voertuig’, want je zult gebieden moeten overbruggen waarbij springen of klimmen geen optie is. Door te springen en te button bashen knipt Kutaro zich een baan door het level. Materiaal als papier, bladeren en touw is door te knippen, dus er zijn bepaalde routes die je af moet leggen. Een heel geinig en inventief systeem, wat een nieuw element in het genre brengt. Door diverse settings, vijanden, de opbouw van levels, bewegende ‘papieren’ vleermuizen en eindbazen zorgt Puppeteer voor een variëteit aan gameplay. Ik heb echter nog geen speciale elementen uit LittleBigPlanet opgemerkt, zoals het oppakken van voorwerpen of slingeren. Dit kunnen we ook niet verwachten, want Puppeteer is echt 2D en tot nog toe maakt het deze game zonder zulke features iets makkelijker – al zullen we het tijdens het vorderen van de game moeilijker krijgen.

Kleur, geur en smaak

Wat ook snel opviel aan Puppeteer, is de besturing. Deze is behoorlijk accuraat en dat zorgt ervoor dat het spel op andere vlakken moeilijk gemaakt kan worden. Tijdens een stuk waar je met je schaar een route aflegt door touwen te knippen, vlieg je van touw naar touw. Tussendoor zijn er vijanden, stekelige objecten, maar ook marionetten te bevrijden en hoofden te verzamelen. Omdat het knippen vrij snel gaat, zul je moeten anticiperen op die extra’s. Echter, de kans dat je dood gaat in zulke delen van het level is veel groter. Naast de fijne besturing is de sfeer van Puppeteer echt heerlijk. Ook al oogt het spel grimmig en donker, de vele kleuren, aparte settings en de bijbehorende muziek maken het al een stuk leuker. De muziek is gebaseerd op fantasievolle avonturenmuziek met violen, vergelijkend met bijvoorbeeld Disney-films.

Voorlopige conclusie

Puppeteer leek op de Gamescom vorig jaar al interessant, maar ik ben nog meer verrast door de speelsessie die ik mocht houden. Het spel heeft een zeer leuke uitstraling en is buiten de donkere en boosaardige uiting toch kleurrijk, het bevat humor en variëteit. Het hele concept van Puppeteer zit goed in elkaar, de gameplay is simpel maar vermakelijk, er is veel te verzamelen, te zoeken en uit te vinden. De game voelt wel iets makkelijker aan dan bijvoorbeeld een LittleBigPlanet, maar de uitdaging moet je misschien zelf meer zoeken. Verder speelt het lekker, is de sfeer plezierig, de muziek heugelijk en Puppeteer heeft door alle facetten echt een eigen kop. Een titel om naar uit te kijken.