Battlefield 4

We hebben er even op moeten wachten en eindelijk is het hier. De aankondiging van Battlefield 4. Gelukkig mochten wij van GamersNET bij deze aankondiging aanwezig zijn en in Stockholm kregen wij dan ook de eerste zeventien minuten van de game te zien. De proloog om precies te zijn, want het legt precies uit in welke benarde situatie je team zich bevindt en wat het vernieuwende aspect is van de singleplayer van de game. Inderdaad de singleplayer, want over de multiplayer kan ik jullie nog helemaal niets vertellen. Deze is niet getoond, maar wat we wel gezien hebben is de kracht van de Frostbite 3 Engine. En geloof me als ik zeg dat Battlefield 4 gemaakt is voor de volgende generatie consoles!

Total eclipse of the heart!

Niet dat de game niet op de huidige generatie zal verschijnen, maar de gameplay die wij te zien kregen (volledig ingame!) was watertandend vet om te zien. Jij kruipt in de huid van Recker, op het moment dat je in een wel heel benarde situatie zit. Maar om een goed beeld te geven van de speelsessie, luister eerst even het volgende nummer:

Dat was de eerste opmerking die we te horen kregen, toen we te zien kregen dat je vast zit in een auto, inmiddels diep zinkende in de zee. Je commandant, die zelf niet meer kan bewegen vanwege een kapot been, eist van je dat je de ruiten van de auto kapot schiet, om zo jezelf en je team te redden. Als je het schot hebt gelost, vlieg je een half uur terug in de tijd om te zien hoe jullie in deze situatie zijn beland.

Wonderschoon Frostbite 3

Het is in een schoolgebouw waar we de eerste actie te zien krijgen, maar het visuele uiterlijk van de game liet ons even steil achterover slaan. De mensen die Battlefield 3 een mooie game vonden (ik ook!) gaan met verbazing kijken naar Battlefield 4. De muren en al de schade die daaraan is berokkend, het water dat in de gangen stroomt, de lichtval door de half kapotgeslagen ramen, het wapen in je handen en bovenal de gezichten, die tijdens de eerste dialogen echt tot leven komen. Het is moeilijk om te beschrijven hoe mooi een game is zonder beelden, maar neem het van mij aan, dit is de mooiste game die je ooit gezien hebt! Iets dat ook zeker tot uiting kwam tijdens de eerste shootout van de game, waarbij je vanuit een raam aan de andere kant van de straat wordt beschoten. Uiteraard beantwoord je dit schieten met je eigen wapen en je snelt richting de overkant van de straat een ander gebouw in. Het is de lichtval op straat die de game zo indrukwekkend maakt, maar ook de animaties van je teammaten die om je heen bewegen. Elke gram lichaamsgewicht is te zien, te voelen en te beleven. Enorm vet.

We rennen via de achterkant de school uit en komen in een prachtig verlicht bos en hier is het vooral de combinatie tussen schaduwen en licht die indruk maakt. Hierna beland je op een heel goot braakliggend terrein, met een schitterende zon en enorm veel vogels. Het is hier waar we de singleplayer-intentie van de ontwikkelaar te zien krijgen. De singleplayer van Battlefield moet namelijk meer gaan lijken op de multiplayer. Dit komt in de praktijk op het volgende neer. Allereerst zijn veel van de omgevingen veel groter en weidser qua opzet dan ooit tevoren. De mannen van DICE noemen dit zelf sandbox-gebieden en zoals de naam al doet vermoeden, ben je als speler vrij om te bepalen hoe je van A naar B komt. Net als in de multiplayer is dit mogelijk met verschillende voertuigen, maar ook sluiproutes zijn vaak te bewandelen. Je squad is aan te sturen en soms kun je ook support-voertuigen zoals helikopters de goede richting wijzen. Het is wellicht raar dat we dit nu pas in een singleplayer zien, omdat de multiplayer natuurlijk altijd al de kracht was van de Battlefield-reeks. Nu de singleplayer die multiplayer gaat benaderen, lijkt een nieuwe insteek geboren. Dit alles natuurlijk wel gecombineerd met epische geregisseerde momenten.

Want hoewel de route richting het einddoel redelijk vrij te bewandelen is, is het einddoel een grote flat midden in de map. Hier aangekomen nemen we de lift naar boven, waarna een Apache helikopter het vuur opent op de flat. Het gebouw raakt uiteraard in verval en vanaf dat moment moet je rennen voor je leven. Ook hier is de lichtinval via de kleine raampjes erg indrukwekkend, maar veel tijd om daarvan te genieten is er niet. Je moet immers de kogels van de Apache voor blijven en dus is het rennen geblazen. Uiteindelijk zakt de grond onder je voeten weg en glij je van verdieping naar verdieping naar beneden, totdat je een val maakt op de keiharde grond.

Het is daar waar ook je commandant is geland met een betonnen plaat op zijn been. Om weg te kunnen komen dien je het been te amputeren en te ontsnappen met een auto. Er volgt een geregisseerde achtervolging met de Apache, die ook grafisch zeer indrukwekkend in beeld is gebracht, waarna je met de auto in het water belandt.

Stap vooruit op alle vlakken

Het moge duidelijk zijn dat ik erg onder de indruk ben van de Frostbite 3 Engine. Niet alleen op grafisch vlak, ook op het gebied van de A.I. zal de engine enorme stappen maken. Schaduwen, licht, water, het ziet er allemaal schitterend uit. Dit heeft overigens ook te maken met een aantal keuzes van DICE zelf. Zo wilde men de game niet te grauw maken en heeft men gekozen voor een stijl die ze Aggressive World noemen. Hierin is het weer erg belangrijk en ook rampen zoals het instortende gebouw dat we gezien hebben. Daarnaast zoekt men veel variatie in de levels. Van kleine, claustrofobische gebieden (de auto en de school), tot aan heel uitgestrekte gebieden waarin spelers zelf de vrijheid krijgen. En hoewel we dit nog niet gezien hebben, maken zowel bosrijke, stedelijke, droge en besneeuwde gebieden hun opwachting.

Volgens de ontwikkelaar is het kort samen te vatten in drie woorden: Dramatic, Human & Believable. Dat de game realistisch is in grafische zin is duidelijk, maar ook wil DICE graag geloofwaardige karakters neerzetten, waarmee je echt een band krijgt. De Frostbite 3 Engine gaat hier heel erg bij helpen, maar ik vraag me wel af of je karakters die zulke bizarre situaties meemaken en uit afbrekende gebouwen springen heel serieus gaat nemen.

Conclusie

Tot zo ver de introductie van Battlefield 4, waarbij twee enorm vette conclusies getrokken kunnen worden. Allereerst natuurlijk de Frostbite 3 Engine, die schaduwen, licht, animaties en water zo enorm realistisch in beeld brengt, dat je even stil moet staan om het te geloven. Ten tweede de richting om de singleplayer te laten voelen als de multiplayer. De multiplayer is immers de grote kracht van de franchise, dus waarom zou je daar niet een singleplayer omheen bouwen? Een goed idee van DICE als je het mij vraagt, al vragen jullie je natuurlijk af hoe het nou zit met de multiplayer. Helaas kan ik daar nog geen antwoord op geven. De aankondiging van Battlefield 4 draait namelijk om de campagne. De basis is in ieder geval meer dan goed, want grafisch is de nieuwe game van DICE om je vingers bij af te likken.