Fire Emblem Awakening hands-on

Wanneer je als redacteur bij een uitgever een speelsessie mag bijwonen heeft dat altijd twee kanten. Enerzijds ben jij de eerste die voor het eerst door de pareltjes heen mag hobbelen. Anderzijds staat er altijd een stukje van melancholie tegenover. Hoe enerverend en hoe gruwelijk een spel ook is, aan het eind van de middag moet je steevast weer afscheid nemen. Dat gevoel was nog nooit zo sterk als bij Fire Emblem: Awakening.

Hetzelfde, maar toch anders

Vanaf het moment dat je het revolutionaire schaakspelletje opstart, weet je al dat het anders gaat deze keer. In plaats van een vooraf geproduceerd karakter, krijg je ditmaal de mogelijkheid om zelf een tacticus samen te stellen. Een flinke dot roze haar en wat kleurrijke kleding verder en het karakter ‘GamersNET’ was geboren.

Awakening biedt in geest en ziel grotendeels de basisstructuur die we gewend zijn van de Fire Emblem-serie. Nog steeds bestuurt het spel zich in hoofdlijnen als een schaakspel met ademende en levende karakters. Daarnaast is er ook ditmaal een tal van klassen en beroepen die je karakters kunnen bereiken. Alles natuurlijk overladen met een pittig, uitdagend en onvergeeflijk sausje.

Toch heeft ontwikkelaar Intelligent Systems het ditmaal over een iets andere boeg gegooid. Zo krijg je voordat je begint met spelen al de keuze voor twee spelmodi. De oude bekende klassieke modus, waarin je karakters door één slordig foutje om het leven kunnen komen en een geheel nieuwe casual modus. Awakening probeert niet alleen de oude rotten aan te spreken. Het probeert zich ook open te stellen voor nieuwe fans van de serie door een toegankelijkere ervaring te bieden.

Ongekende sympathie

Door de verschillende strijden heen in de eerste paar hoofdstukken, merk ik dat GamersNET wel erg veel toetrekt naar het andere hoofdpersonage Chrom. Deze prins doet er alles aan om zijn koninkrijk weer in staat van vrede te doen treden. Een verhaalvertelling die allesbehalve nieuw is in het universum van Fire Emblem. De verandering zit hem dan ook voornamelijk in het contact tussen de karakters. Wanneer GamersNET en Chrom bijvoorbeeld naast elkaar staan hebben ze steun aan elkaar. Door de bemoedigende woorden van de een, gaan de accuratesse en de soepelheid van de ander omhoog.

Ondanks hun wederzijdse sympathie hebben twee karakters van hetzelfde geslacht toch hun limiet. Een combinatie van karakters begint pas volledig te schijnen wanneer deze in het huwelijksbootje stapt. Hiervoor moeten de karakters enkel nog wel van een ander geslacht zijn. Zo tolerant waren ze in de middeleeuwen helaas nog niet. Awakening zet met dit systeem toch een volledig andere stap dan zijn voorgangers. Waar in voorgaande Fire Emblem-delen de conversaties en het contact tussen de personages een bijrol speelde, is het op de 3DS een kernpunt van jewelste.

Voorlopige Conclusie

Toen het einde van mijn middag op het kantoor van Nintendo naderde, kreeg ik het steeds moeilijker en moeilijker. Eigenlijk wilde ik de 3DS waarop Fire Emblem stond helemaal niet teruggeven. Fire Emblem is zo’n spelletje waarbij je treurt dat je journalist bent. Het is zo’n titel die je eigenlijk al je aandacht wil geven en daarbij gelieve de andere stapels aan spellen en ook je vriendin een paar meter aan de kant duwt. Jammer genoeg schopt de realiteit je altijd weer op een gegeven moment in de rug. Als Intelligent Systems nu nog even het ‘Together We Ride’-nummer uit de eerdere delen terugbrengt, dan hebben we goud in zijn puurste vorm in handen.