The Elder Scrolls V: Skyrim – Dragonborn

Bijna! Bijna is mijn Stalhrim-bepantsering compleet! Nog even leer maken van deze pelzen en vervolgens snel door naar die ene smid in Skaal Village om mijn oude meuk te verko-wacht even. Wat is dit? Licht? Op mijn scherm? Licht door mijn gordijnen?

Zonlicht.

Het is half zes ’s ochtends. Ruim acht uur geleden begon ik met spelen. Naast me staat een verschraald biertje; compleet vergeten. Over twee uur moet ik opstaan om nog op tijd een college bij te wonen.

‘Verdomme,’ denk ik bij mezelf.

‘Skyrim heeft me weer…’

Nog één quest dan.

Hoe het allemaal begon…

The Elder Scrolls V: Skyrim is inmiddels uitgegroeid tot meer dan alleen een game. Het is een fenomeen, een culthit onder gamers. Het spel werd inmiddels alweer ruim een jaar geleden op de markt gezet en sindsdien slokt het spelers op, ook ik moest er aan ‘lijden’. Verslaafd raken aan de formule van de vijfde Elder Scrolls-game is, zonder twijfel, kinderspel. Opstarten, een paar simpele queesten doen en klaar is Kees: je wordt de gelukzalige vergetelheid van Skyrim ingezogen. Uren vliegen voorbij terwijl je opdracht na opdracht voltooit.

En dan? Dan wil je meer natuurlijk. Meer is wat we wilden en meer is wat we kregen. Ontwikkelaar Bethesda voorzag haar aanhang al eerder van een tweetal uitbreidingen: het kleine maar rustgevende Hearthfire en het wat grotere en bovendien uitdagendere Dawnguard. Inmiddels is het alweer tijd voor het derde uitbreidingspakket: Dragonborn. Ondergetekende werd uitgekozen om de uitbreiding te voorzien van een recensie.

Solstheim, waar Skyrim samenkomt met Morrowind

Zo gezegd, zo gedaan: ik begaf mij naar Solstheim, een nieuw eiland ten Noorden van Skyrim, alwaar het merendeel van de Dragonborn-content zich bevindt. Nieuwe wapens, kledij en opdrachten: het nieuwe stuk land heeft het allemaal. De meest prominente toevoeging die Solstheim met zich meebrengt, is uiteraard het epische stukje verhaallijn waar de DLC zijn naam aan gewijd kreeg: Dragonborn. Op Solstheim huist namelijk een andere, eeuwenoude Dragonborn genaamd Miraak. Deze ‘eerste’ Dovahkiin is er op uit jou van de aardbodem te vagen en de wereld te onderwerpen aan zijn macht. Aan jou, de ‘laatste’ Dragonborn, natuurlijk de taak om een stokje te steken voor Miraaks duistere plannen. Dragonborn tegen Dragonborn? Dat moet een strijd van jewelste worden.

En ja, een spannende strijd gaat het zeker. Op Solstheim kunnen spelers namelijk genieten van een groot aantal nieuwe mogelijkheden om hun speelstijl mee uit te breiden. Niet alleen is er op Solstheim sprake van nieuw gereedschap om mee aan de slag te gaan (liefhebbers van Morrowind zullen menig referentie naar de derde Elder Scrolls vinden), maar ook kunnen we gebruik maken van nieuwe Shouts en de optie om draken te bevliegen. De opdrachten van main questline in Dragonborn sturen je van hot naar her om stukje bij beetje dichterbij Miraak te kunnen komen. Miraak beschikt over een groot aantal geheimen van de Daedric Lord genaamd Hermeus Mora. Om de strijd met Miraak eerlijk aan te kunnen gaan, zal jouw eigen Dragonborn deze geheime wijsheden ook moeten achterhalen.

Zodoende kom je op vele verschillende plekken in Solstheim. Van het imposante paddenstoelenhuis in Tel Mithryn tot aan het psychedelische universum van Hermeus Mora zelf: de queesten in Dragonborn laten je nagenoeg heel Solstheim (en meer!) zien. Een goede zaak, als je het mij vraagt. Want net als de wereld van Skyrim zelf, kan ook Solstheim wat overweldigend overkomen. ‘Waar moet ik naartoe en wat valt er te doen?’ is een vraag die ongetwijfeld bij elke speler op zal borrelen. De opdrachten laten je daarom rustig kennis maken met het eiland en de vele mogelijkheden die Solstheim je biedt. Dat wil echter niet zeggen dat het uitbreidingspakket enkel rust op de Dragonborn questline, in tegendeel juist. Ook op Solstheim kunnen spelers weer heerlijk verdwalen in de natuur, verlaten grotten opzoeken en allerhande andere opdrachten van de bewoners voltooien. Solstheim is zonder meer een extra stukje Skyrim, maar dan met een Morrowinds sausje.

Een vleugje nieuw

Net als het geval was met Dawnguard probeert ook Dragonborn een hoop nieuwe elementen toe te voegen aan de formule van Skyrim. Het eerder genoemde berijden van draken is daar een goed voorbeeld van, maar ook in andere opzichten vinden we gameplay-elementen terug die wat experimenterend overkomen. Zo zien we in sommige kerkers en grotten een prominentere aanwezigheid van puzzels en platformgameplay, wat voor de doorgewinterde Skyrim-speler de nodige afwisseling biedt. Een goede keuze van Bethesda, die zeker niet teleurstelt. Ontdekken dat draken niet vrij te besturen zijn was echter weer een harde pil om te slikken.

Het bevliegen van draken blijft toch een prachtige toevoeging; vrij vliegen op de gevleugelde reptielen hadden we natuurlijk nooit mogen verwachten. De engine van Skyrim leent zich niet om spelers vrij door de lucht te laten zweven, dus de huidige oplossing voldoet prima. Eenmaal een draak ‘gemount’ te hebben, kan de speler de draak commando’s geven. Commando’s als het aanvallen van tegenstanders, een bepaalde richting in te vliegen of ergens snel te landen. In mijn geval verliep het allemaal vlotjes en bug-loos, dus ik ben goed te spreken over de toevoeging. Ik voel me in ieder geval een echte Dovahkiin als ik op een draak van A naar B reis. Paarden zijn vanaf nu enkel voor het plebs.

Conclusie

Meer ruimte, meer monsters, meer mogelijkheden: in alle opzichten biedt Dragonborn gewoon meer speeltijd en plezier bovenop de al erg sterke formule van Skyrim. Voor 1600 Microsoft Points haal je een prachtig, extra stukje Skyrim binnen. Misschien zal niet elke opdracht even origineel in elkaar steken, maar de vernieuwende elementen en de prachtige nieuwe omgevingen maken de avonturen op Solstheim weer helemaal goed. Als je van The Elder Scrolls V: Skyrim genoten hebt en, net als ik, smacht naar meer Skyrim, dan doe je er goed aan om Dragonborn aan te schaffen.