Afgelopen donderdag had ik de grote eer om samen met THQ naar Londen te reizen. Niet voor ‘a cup of tea’ of ‘a pint of Guinness’, maar voor een multiplayer hands-on van Company of Heroes 2. De sequel op mijn meest gespeelde game ooit.
Een nieuwkomer en een oude rot
In de multiplayer van Company of Heroes 2 kun je kiezen uit twee verschillende facties. De Russen, waarmee je ook speelt in de singleplayer, zijn de eersten waar jij commandant van kunt spelen. De tegenstander is uiteraard Duitsland, met hun befaamde, maar niet zo geliefde Wehrmacht. Het Rode Leger lijkt de rol over te nemen van de Amerikanen uit het eerste deel van Company of Heroes. Het maakt gebruik van veel infanterie en is erg mobiel. De Duitsers daarentegen moeten vechten voor elke centimeter grond. Hun leger is erg stabiel, met veel verschillende soorten eenheden. Deze twee wereldmachten gaan dus met elkaar de strijd aan in verschillende scenario’s. Relic, de developer van de game, streeft ernaar om de twee facties gedurende het hele potje gelijkwaardig te houden. In de eerste Company of Heroes waren de Amerikanen namelijk vroeg in het potje wat sterker, terwijl de Duitsers later in het spel meer voordeel hadden. Ik heb helaas niet lang genoeg de tijd gehad om beide legers tot op de bodem te onderzoeken, al stemt wat ik tot nu toe heb gezien hoopgevend.
Essence Engine 3.0
Relic komt met een vernieuwde engine voor Company of Heroes 2. In het eerste deel maakte de ontwikkelaar nog gebruik van de originele Essence Engine, die toentertijd verbluffend mooie beelden op je scherm toverde. Wat mij als eerste opviel, was dat de game grafisch er niet echt op vooruit is gegaan ten opzichte van Company of Heroes. Wat wel te verwachten was, aangezien zijn voorganger dateert uit het jaar 2006. Ik ging dan ook onmiddellijk op zoek naar het menu met de grafische opties, om me vervolgens te verbazen over het feit dat alle details op de hoogst mogelijke kwaliteit stonden. Ik noem de game niet lelijk, het was ten slotte nog een pre-betaversie.
Gelukkig brengt de Essence Engine 3.0 wel veel nieuwe features met zich mee. Zo introduceert het TrueSight, een nieuw soort ‘line of sight’ systeem, wat je alleen laat zien wat je units in het echt ook zouden zien. Als jij een tank verstopt achter een gebouw, zal je tegenstander compleet verrast worden bij het passeren daarvan. Dit voegt dynamische gameplay en veel spanning toe aan het spel. Ook nieuw is ColdTech, wat kou en sneeuwstormen een extra grote rol laat spelen, net als in de oorlog van alweer vijfenzestig jaar geleden. Je eenheden bevriezen als je ze te lang blootstelt aan de hevige kou. Ook is de mogelijkheid om de volledige omgeving te verwoesten verder uitgebreid. Huizen kunnen tot de grond worden afgebrand en hekjes, bomen en struiken zijn geen partij voor de enorme explosies van je artillerie.
Ik heb twee verschillende mappen gespeeld, één in een winterse setting, de andere in de zomer. Je merkt daadwerkelijk veel verschil tussen de twee seizoenen. In winterse, barre, koude omstandigheden was ik veel drukker met het beschermen van mijn troepen tegen de kou, terwijl ik in de zomer veel meer tijd besteedde aan het vechten tegen de vijand. In de winter heb je dus twee vijanden: zowel je tegenstander als de kou van de ijzige Russische winter. Beide levels zagen er prima gebalanceerd uit, wat uiteraard een vereiste is in een RTS.
Generaals en Intel Bulletins
Voordat je een game start, heb je de keuze uit verschillende generaals. Dit zijn geen fysiek aanwezige figuren op het slachtveld; zij geven je bonussen voor je prestaties in gevechten. Zo zul je voor elke vijandelijke eenheid die je om zeep helpt vaardigheidspunten krijgen. Des te verder de vaardigheidsmeter oploopt, des te meer bonussen worden voor je beschikbaar gesteld. Het is te vergelijken met de command points uit het eerste deel.
De zogenaamde Intel Bulletins zijn ook hoogst interessant. Deze bonussen zijn eigenlijk een soort van dossiers over vijandelijke troepen en tanks. Ze verschaffen je informatie over de zwakke punten van bijvoorbeeld de Ostwind Flakpanzer tank van de Duitsers. Je behaalt ze door bijvoorbeeld twintig van deze soort tanks uit te schakelen. Je zult ook een medaille ontvangen, die te vinden is op je persoonlijke banner. De banner verschijnt bij je naam in het laadscherm voorafgaand aan een match. Zo weet de tegenstander wat je allemaal al hebt bereikt als legercommandant.
Voorlopige conclusie
Ik ben aangenaam verrast door deze sequel. Door alle verwachtingen lag de lat voor Company of Heroes 2 erg hoog en het voelt alsof de atleet de lat met zijn teennagel heeft geschampt. Er was nog een aantal verbeterpunten, zoals de grafische achterstand op de huidige generatie games. Veel nieuwe features maken dit echter grotendeels goed. Ook de geweldige sfeer en sensatie van het eerste deel van de tweedelige serie heeft Relic weten te behouden. Je wordt bijna letterlijk het slagveld ingezogen, wat een ontzettend knappe prestatie is voor een RTS. Dankzij Company of Heroes 2 zitten RTS-fans er, ondanks de koude setting, warmpjes bij in 2013.