Sinds september kunnen de fanatieke World of Warcraft spelers en natuurlijk ook de nieuwkomers helemaal los gaan op de nieuwste uitbreiding op de inmiddels al acht jaar lopende hit World of Warcraft, met de nieuwste uitbreiding Mists of Pandaria.
UH-OH Panda’s?!
Om heel eerlijk te zijn was ik na Cataclysm mijn “feel” met de game een beetje kwijt, want de hele wereld aan gruzelementen ging zelfs mij iets te ver. Aanvankelijk was ik dan ook sceptisch ten opzichte van de nieuwe uitbreiding, met name omdat het nieuwe ras, de Pandarians, me niet echt WoW-achtig overkwam en ik wilde liever niet dat ik in een RPG-versie van Kung-Fu Panda zou belanden.
Ondanks de mogelijkheid om mijn main karakter naar level 90 te brengen, wat in deze uitbreiding kan, ben ik eerst begonnen met het uitproberen van het nieuwe ras en de daarbij behorende class, de monk. De mogelijkheden voor het maken van een volledig customized character zijn voldoende aanwezig en in een gebruiksvriendelijk jasje gegooid. Al snel kon ik het tutorial-gebied gaan verkennen. Je wordt helemaal aan de hand genomen door steeds opvolgende quests , die je van gebied naar gebied leiden, waarbij je deelachievements kan verdienen voor het doorlopen van een complete questlijn. Op deze manier wordt ervoor gezorgd dat je niks kan overslaan. Het levelen is makkelijk, overzichtelijk en leuk, omdat het verhaal en de wereld nieuw zijn, maar het brengt niks nieuws.
Welkom op Pandaria
Je wordt meegenomen in het verhaal waarbij het eiland Pandaria (wat feitelijk een reusachtige schildpad is) gewond raakt doordat een schip in zijn flank schiet en in de tutorial wordt je al snel op reis gestuurd met als ultieme doel het eiland te redden. Nadat je dit doel hebt bereikt (je bent dan ongeveer level 12) krijg je de keuze om je bij de Alliance te scharen of je krachten te bundelen met de Horde. Na het maken van je keuze wordt je meegenomen naar ofwel Stormwind of naar Orgrimmar om instructies te krijgen van het hoofd van de Alliance of de Horde en kan je verder levelen zoals je gewend was in Wow. Hierna was voor mij de lol er redelijk af, want “been there done that” en ik vond het jammer dat je niet wat langer op het eiland kon blijven. Hierin had Blizzard wat mij betreft het nog wel wat verder mogen gaan.
Vandaar begint er een eindeloze reeks quests, waarbij het je vrij makkelijk wordt gemaakt en de questgivers dichtbij het uitvoeringsgebied van de quest wachten en je niet overal en nergens heen hoeft. De quests leiden je van gebied naar gebied en er zijn 7 gebieden waar je kan questen. De latere gebieden met hoge levels zijn afgeschermd door quests, waardoor je soms eerst een korte questline moet afronden om verder te gaan. Bij level 90 leer je vliegen, waardoor je de meeste questlines wel gedaan zal hebben.
Op naar level 90
Vervolgens ben ik gestart met het levelen van mijn main, een Blood Elf Paladin. Tip: Zorg eerst dat je alle professions maximaal hebt ontwikkeld en leer dan overal het volgende niveau, zodat je tot 600 kan doorgaan in de nieuwe gebieden en je hier niet later voor terug hoeft te komen.
De talentree is flink versimpeld om het spel toegankelijker te maken voor nieuwe spelers. Na het gebruikelijke kiezen tussen je rol van DPS, Healer of Tank kan je per X levels een keuze maken tussen 3 vrijwel gelijke skills met een verschillend extraatje. Tevens zijn er diverse nieuwe dungeons en raids bijgekomen en bestaat er een nieuw pet battling systeem, waarmee je tegen andermans pets en tegen random critter kan strijden met je eigen pets.
Conclusie
Al met al is de nieuwe uitbreiding vermakelijk en goed voor een flink aantal uren gameplezier. Ik ben benieuwd of de raids en instances opnieuw kunnen boeien op level 90.
