In de Verenigde Staten zijn de presidentsverkiezingen in volle gang. Op Amerikaanse wijze krijgt de kiezer fascinerende debatten voorgeschoteld die met momenten aan doen als een farce. Will Ferrell kon daarom na de nieuwslezer, autocoureur, kunstschaatser en vele andere typetjes geen beter moment uitkiezen voor een politieke parodie. In zijn Saturday Night Live periode heeft hij een reeks bekende personen geïmiteerd, één van de beroemdste is toch wel George W. Bush. In The Campaign speelt hij een populaire politicus die uit het niets geduchte concurrentie krijgt van niemand minder dan Zach Galifianakis.
Een ‘echte’ politicus
We zien direct hoe leeg Cam Brady (Ferrell) is als Democratisch congreslid uit North Carolina. Voor iedereen heeft hij dezelfde boodschap, praat vervolgens om de serieuze vragen heen en probeert de kiezer te misleiden door te zeggen wat men wil horen. Zijn rechterhand, Saturday Night Live collega Jason Sudeikis, probeert als campagne manager ervoor te zorgen dat alles soepeltjes verloopt. Net als Cam is hij stomverbaasd wanneer Marty Huggins (Galifianakis) tijdens een bijeenkomst binnen wandelt en zich presenteert als kandidaat voor de Republikeinen. De wat verwijfde, naïeve familieman Huggins wil dingen aanpakken voor zijn dorpje Hammond. Hij kan het weten als baas van het plaatselijke VVV-kantoor.
Een heftige campagne
Dankzij de rijke zakenmannen en broers Motch, opmerkelijke bijrollen van komische kanonnen John Lithgow en Dan Aykroyd, krijgt Huggins de kans om campagne te voeren. Uiteraard zit er wel een staartje aan, met Huggins aan de ‘macht’ is er vrijspel voor de plannen van het duo. Voordat er campagne kan worden gevoerd moet er in huize Huggins wel het een en ander veranderen. Op hilarische wijze bereiden Marty met vrouw Mitzi en hun twee zonen zich voor op wat komen gaat. Onder leiding van campagne manager Tim Wattley (Dylan McDermott) wordt de nieuwe kandidaat geheel getransformeerd. Briljant neergezet door de komiek van the Hangover en Due Date. Toen nog met een volle baard, nu bezit hij enkel een flinke snor passend bij zijn twee mopshonden Muffins en Poundcake.
De strijd tussen de twee barst flink los, niks blijft bespaard. Vooral Cam kent geen grenzen. The Campaign leent wat van de debatten tussen Romney en Obama, waar allerlei rare zaken aan het licht komen. Zei het met de overtreffende trap. Honden, baby’s en echtgenotes zijn niet veilig. De humor varieert van politieke satire naar platvloerse humor. Dit is dan ook de denkwijze van Cam gepaard met de naïviteit van Marty. Het zorgt voor vele memorabele momenten. Boven alles heerst er een bepaalde sfeer van realisme. Iets wat regisseur Jay Roach (Meet the Parents, Austin Powers trilogie) altijd weet te creëren. Je leeft mee met de personages. De chemie tussen beide hoofdrolspelers draagt zeker bij aan het verhaal. De film geeft goed weer wat een bizarre wereld de politiek eigenlijk is. Zeker in Amerika waar mensen alles doen voor macht en uiteindelijk de rijke geldschieters het laatste woord hebben. Of niet?
Conclusie
Met komieken Ferrell en Galifianakis is The Campaign bij voorbaat eigenlijk al geslaagd. Ze weten hun rol zo goed neer te zetten dat je zelfs gaat meeleven. Ongeacht de consequenties van de uit de hand gelopen campagnes. Will Ferrell heeft al veel parodieën gemaakt, niet zo gek voor iemand die is begonnen bij Saturday Night Live. The Campaign kunnen we rekenen bij het sterke lijstje van Anchorman, Talladega Nights en Blades of Glory.
