End of Watch

South Central Los Angeles, één van de ruigste buurten ter wereld en het strijdtoneel van Brian Taylor (Jake Gyllenhaal) en Mike Zavala (Michael Peña). Met deze twee agenten gaan we mee op pad door de gevaarlijke straten van L.A.

I am the police

Na een sterke monoloog van Brian over wat het is om een politieman te zijn maken we met het hem en vaste partner Mike Zavala een auto-achtervolging mee die bloederig eindigt. Ze worden beschoten en, zoals Brian eerder aangeeft in zijn proloog, schieten ze gericht terug, met dodelijk resultaat. De twee worden uiteindelijk vrij gesproken van hun daden maar het schetst een goed beeld van de wereld waarin ze ‘werken’. Voor een studieproject installeert Brian bij beiden een mini camera om alles te filmen, iets waar zijn oversten natuurlijk niet zo blij mee zijn. Op patrouille leren we de jongens beter kennen, ze zijn echte vrienden en vormen een goed team. Mike is van Mexicaanse origine, kan zich goed verstaanbaar maken onder de bendes en is een echte familieman. Brian is blank, een ex-marinier en heeft zijn liefdesleven nog niet helemaal op een rij. Genoeg stof om tussen de oproepen door te bespreken.

We stand watch together

De chemie tussen de hoofdrolspelers is misschien wel het sterkste aspect van de film. De twee acteurs hebben vijf maanden meegelopen met de Los Angeles Police Department en dat is te zien. Waren het echte agenten, dan zou je zeggen dat je naar een aflevering zit te kijken van Politie Op Je Hielen. Die gecreëerde realiteit wordt versterkt door de ‘found footage’ beelden. In de actiescènes heerst er een rommeligheid, een gevoel wat past bij dit soort situaties. Vooral in het begin is dit als kijker even wennen. Dit type camerawerk zorgt wel voor een andere aanpak. De grote periodes zonder beeldmateriaal tussen bepaalde scènes zorgen er voor dat belangrijke gebeurtenissen heel snel achter elkaar plaats lijken te vinden. Er wordt getrouwd en er komen baby’s, dat legt de camera mooi vast maar welke meerwaarde heeft dat bovendien voor Brian’s project? Regisseur David Ayer sjoemelt, maar weet de vaart in het verhaal te houden. We zien hoe de twee agenten dag in dag uit de criminaliteit proberen aan te pakken. Brian en Mike beseffen niet dat het ijverige werk hen dieper in de problemen brengt. Ze schoppen tegen deuren die beter niet aangeraakt hadden kunnen worden.

Behind my badge is a heart like yours

De gangs lopen zelf ook te pronken met cameraatjes om te tonen hoe stoer ze zijn. De politie, die vooral de orde probeert te bewaren en respect heeft, is een makkelijk mikpunt. Ayer die zijn jeugd doorbracht in South Central weet precies hoe het wereldje werkt. Naast het schrijven en regisseren van End of Watch deed hij dat ook voor debuut Harsh Times met Christian Bale. Daarnaast maakte hij Street Kings en schreef Training Day. De vier films zijn gesitueerd in Los Angeles. Deze keer vindt de filmmaker een mooie weg tussen het privé en werk. Met een sterke cast komt het verhaal goed tot leven. De minpuntjes verdwijnen omdat het constant afwachten is naar de volgende oproep. Als ze voor een reddingsactie worden onderscheiden kan je de vraag stellen of dit de moeite van een medaille waard is. Waarschijnlijk maakt elke agent in deze buurten dagelijks dergelijke dingen mee. Uiteindelijk gunnen we het de twee vrienden en het einde is daarom erg aangrijpend. De sterke soundtrack met toepasselijke songs van Public Enemy, Queens of the Stone Age frontman Josh Homme en onze eigen Golden Earring versterken de beelden. De gebruikte song Twilight Zone legt het uit.