Assassin’s Creed III: Liberation hands-on

De Assassin’s Creed-franchise is misschien wel dé hit van deze generatie consoles. Hoewel het eerste deel met Altaïr wellicht wat te repetitief was, maakte Assassin’s Creed II heel veel goed. Ook Brotherhood en Revelations, welke ons meer inzicht gaven in het verhaal van Ezio, waren van een hoog niveau. Dit najaar staat ons wederom een epos te wachten, want Assassin’s Creed III staat voor de deur. In de herfst kunnen we echter nog een deel uit de serie te wachten: Assassin’s Creed III: Liberation. Door middel van een hands-on onderzocht ik of men ook op de PlayStation Vita die hoge kwaliteit weet te bereiken.

Assassin’s Creed III op de Vita

Vooraf was ik nog wat sceptisch over een Assassin’s Creed-game op de Vita. De voorganger van Liberation, Bloodlines, wist immers op de PlayStation Portable niet bepaald te overtuigen. Na enkele minuten werd mij echter al duidelijk dat Liberation gewoon een volwaardige Assassin’s Creed-game is. Nadat ik eerst al Assassin’s Creed III had gespeeld, merkte ik nauwelijks verschil toen ik aan Liberation begon. Grafisch oogt de game simpelweg uitstekend en het spel kan zich op de PlayStation Vita gewoon meten met de console-game.

Niet alleen op grafisch gebied lijkt Liberation ontzettend veel op Assassin’s Creed III. Zowel Aveline als Connor maken gebruik van een tomahawk/bijl en al snel valt op dat veel animaties met dit wapen overeen komen. Ook tijdens het klimmen in de bomen viel dit me op. Is dit erg? Nee, het toont alleen maar aan waar de Vita toe in staat is. Daarnaast heeft Aveline ook haar eigen specialiteiten. Zo wordt al snel de blaaspijp geïntroduceerd, hiermee kan je stilletjes een vijand op afstand vergiftigen. Het voordeel van dit wapen boven je pistool is dat andere bewakers geen idee hebben dat jij er bent en zo kun je ongehinderd jouw opponenten om zeep helpen.

Suits

De leukste en uniekere vondst van de ontwikkelaars is echter de introductie van de zogeheten suits. Hiermee ben je niet langer gebonden aan je vaste assassin-kloffie. Naast je standaard outfit zijn er namelijk ook nog de slave– en lady suit. Ieder kledingstuk heeft zo zijn eigen voor- en nadelen. Zo zullen guards je snel opmerken als je je gebruikelijke assassin-kostuum aan hebt en actief op jouw jagen. Bij de meeste missies zal je in dit outfit dragen, dus zul je je vooral over de daken en bomen moeten voortbewegen om ongezien bij je doelwit te komen.

Als slaaf heb je hier geen last van, guards kijken op je neer en zullen je wegduwen als je te dichtbij komt. Als je echter, bijvoorbeeld, een doos oppakt, zullen de bewakers denken dat je aan het werk bent en zo kan je ze gemakkelijk passeren. Vervolgens kan je weer bij een groepje schoonmakers gaan staan en ze helpen. Kom je al vegende in de buurt van je beoogde slachtoffer? Dan kan je ervoor kiezen om jouw hidden blade achterwege te laten en hem over de kling te jagen met je bezemsteel. Zo kill je in stijl! Uiteraard heeft je armoedige kloffie ook zijn nadelen. Allereerst kan je je zwaard niet meenemen, dit zou immers nogal opvallend zijn. Ook je pistool en blaaspijp kan je niet gebruiken.

Lady Aveline

Het derde kostuum laat je er uitzien als een dame van adel. Helaas kon ik hiermee niet zelf aan de slag gaan, maar ik heb een uitgebreide toelichting gekregen van Martin Capel, de producer van Liberation. Gekleed in een chique kostuum heb je als voordeel dat je soldaten kunt omkopen, zodat ze een oogje toeknijpen als je bijvoorbeeld een verboden gebied in gaat. Dat is echter niet alles, je kunt een bewaker ook charmeren. Als je dit doet zal hij jou braaf volgen, zo kun je hem onder andere afzonderen van de rest en hem vervolgens zonder dat iemand het door heeft een kopje kleiner maken. Daarnaast zullen guards trager reageren als jij je ware aard bekendmaakt door iemand te doden. Wie verwacht nou dat een nobele dame koelbloedig mensen vermoordt?

Als lady is je wapenarsenaal zeer beperkt. Je hebt echter wel de beschikking over een paraplu. Een bijzondere paraplu, want je kunt er, net zoals met de blaaspijp, pijltjes mee afschieten. Zo kan je een berserker vergiftigen, die vervolgens wild om zich heen begint te zwaaien. In dat geval wordt de beveiliging door jouw arme slachtoffer gedecimeerd, zonder dat iemand het door heeft. Het herladen van je paraplu gaat echter zeer traag, dus deze moet je tactisch inzetten. Naast het beperkte wapenarsenaal kan je als chique dame ook niet rennen en free runnen, dat is immers niets voor een dame van stand! Tot slot moet je uitkijken als je in de armoedige wijken van New Orleans komt. Daar liggen genoeg dieven op de loer die je maar al te graag beroven.

Iedereen zal ongetwijfeld een voorkeur hebben voor een bepaalde outfit en daarom zal je bij veel missies en terwijl je vrij rondloopt zelf kunnen kiezen welk kostuum je draagt. Er zijn ook bepaalde missies waarbij je een vast tenue aan moet. Zo deed ik een opdracht in het moeras waarin je moest infiltreren bij een vijandige, inheemse stam. Als je dit doet in een hoepeljurk val je uiteraard meteen door de mand en ook als assassin zal je al snel de aandacht op je vestigen. In een dergelijk geval zal je dus gedwongen worden om als een arme sloeber door het leven te gaan.

Twijfels

Helaas heb ik louter missies in de moerassen rondom New Orleans kunnen doen, de stad zelf heb ik dus niet kunnen betreden. Of New Orleans net zo levendig is als het Boston of New York in Assassin’s Creed III, is mij daarom nog onbekend. Ik vrees dat het hier, gezien de aanwezige grafische pracht, toch wat leger zal zijn. Tot slot bleef ook het achterliggende verhaal nog onduidelijk, of deze zich kwalitatief kan meten met deze van de andere Assassin’s Creed-games is nog de grote vraag.

Bediening

Het laatste punt dat nog aangestipt moet worden is de besturing van Liberation. Ook op dit vlak kan het spel zich meten met Assassin’s Creed III, de bediening is namelijk vrijwel identiek. Een klein verschil is dat je je wapens selecteert door middel van het touchscreen. Dit is vrijwel de enige keer dat je per se het touchscreen moet gebruiken. Zo kan je kanoën door over het touchpad te wrijven, maar ook door op het kruisje te drukken. Op deze manier moet voorkomen worden dat je gefrustreerd raakt door een geforceerd gebruik van bijvoorbeeld het touchscreen.

Voorlopige conclusie

In alles lijkt het erop dat Assassin’s Creed III: Liberation een heuse topper op de PlayStation Vita gaat worden. In de fragmenten die ik gespeeld hebt, moet het spel geenszins onderdoen voor de Assassin’s Creed-games op de console. De toevoeging van suits biedt daarnaast een verfrissend element, dat jou meer keuze biedt in het uitvoeren van missies. Helaas is het achterliggende verhaal nog onduidelijk voor mij en dus is het nog de vraag of deze een gedegen kwaliteit kan behalen. Ook is het nog maar de vraag of Ubisoft Sofia het ook voor elkaar heeft gekregen om New Orleans net zo levendig te maken als Assassin’s Creed III’s Boston. Ondanks deze twee puntjes van twijfel, geloof ik dat Liberation alle potentie heeft om een system seller voor de PlayStation Vita te worden. En die kan het systeem goed gebruiken.