Port Royale 3: Pirates & Merchants

Normaal verschijnen strategiespellen enkel voor de PC. De franchise Port Royale volgde ook deze trend, maar Port Royale 3: Pirates & Merchants is nu geport naar de consoles. Varen, handelen en piraten bevechten, het is weer eens wat anders dan de zoveelste shooter. Alleen daarom zou je deze game al een kans kunnen geven, maar jammer genoeg is het spel verre van perfect…

In Port Royale 3 vaar je met een konvooi over de Caribische Zee en probeer je zoveel mogelijk geld te verdienen en steden voor je te winnen. Dit doe je onder de vlag van één van de vier landen: Spanje, Frankrijk, Engeland of Nederland. Soms ben je in oorlog met een van de andere naties, maar voor het verhaal maakt het allemaal weinig uit. Je moet namelijk enkel een meisje bevrijden en daarvoor heb je veel goud nodig of je moet een hoop piraten verslaan. Het verhaal stelt dus weinig voor en ook de presentatie ervan is vrij slecht. Er zijn geen filmpjes, alleen maar wat tekeningen of een pratend figuurtje.

Handelen, handelen, handelen

De game begint wel met een goede introductie waardoor je niet meteen het diepe in wordt gegooid. In het begin krijg je vooral de opdracht om van stad naar stad te varen om grondstoffen te verhandelen. Elke stad maakt namelijk vijf verschillende grondstoffen die je daar goedkoop kunt halen. In een andere stad kun je die dan weer voor winst verkopen en nieuwe grondstoffen inkopen. In principe zou dit leuk kunnen zijn, maar het variabele prijssysteem irriteert behoorlijk. Hoe minder een stad van een grondstof heeft, hoe duurder het is om te kopen, ook al produceert die stad de grondstof zelf. Het probleem is dat je meestal maar een paar eenheden kunt kopen voordat het niet meer rendabel is. Bereid je dus maar voor op een hele hoop rondvaren!

Er zijn echter nog wel andere dingen te doen. Als je wat geld bij elkaar hebt gesprokkeld kun je bij de architect van een stad licenties en vervolgens fabrieken, boerderijen en huizen kopen. Hierdoor produceren steden sneller goederen waarmee je weer winst kunt maken. Je moet wel opletten dat die stad genoeg stenen en hout heeft om te bouwen en voldoende inwoners heeft om het werk te verrichten. Al met al is het echter behoorlijk duur om al deze verschillende ingrediënten te kopen waardoor je weer, je raadt het al, veel moet rondvaren om te handelen.

Vreedzaam of gewelddadig

Gelukkig zijn er twee andere manieren om aan geld te komen: plunderen of handelsroutes oprichten. Welke manier je volgt ligt aan de campagne die je in het begin van de game kiest; de avonturier of de handelaar. Als je de laatste kiest mag je na een tijdje een route opstellen tussen verschillende steden, waar vervolgens door een computergestuurde konvooi overheen wordt gevaren. Je kunt een bepaalde tactiek kiezen voor deze konvooi. Je kunt bijvoorbeeld voor maximale winst gaan of voor het aanvullen van goederen die nodig zijn voor produceren. Met deze handelsroutes is er veel geld te verdienen, maar je zult wel zelf moeten uitvinden wat de beste keuze is. Dit is vrij lastig aan het spel; de introductie legt enkel uit hoe het moet, maar niet waar je het beste kunt handelen, welke tactieken het beste zijn en wat je het beste kunt bouwen. Dit zul je allemaal zelf moeten beslissen.

Als je geen zin hebt om een handelsimperium op te bouwen of als je vindt dat er te weinig actie is, dan moet je voor de avonturier kiezen. In deze campagne ligt de focus op gevechten op het water tegen piraten en vijandelijke naties. Je moet je echter wel goed voorbereiden op deze gevechten. Je hebt namelijk schepen nodig die gevuld zijn met voldoende soldaten, handwapens, kanonnen en kogels. Vervolgens zoek je een tijd naar je target en dan is het eindelijk zover: je mag vechten! Dit doe je door controle te nemen over één schip waarmee je op je vijanden kunt schieten of de piraten kunt enteren. Dit klinkt leuk, maar de besturing verpest deze gevechten behoorlijk. Het sturen van de schepen en het richten van de kanonnen werkt gewoon erg onhandig. Hierdoor is het heel verleidelijk om de gevechten automatisch te laten verlopen. De computer wint namelijk zeer gemakkelijk voor je, maar hierdoor gaat er wel spanning verloren.

Heersen

Het duurt ongeveer tien uur om beide verhaallijnen uit te spelen. Je hoeft dan echter nog niet te stoppen met gamen. Je hebt dan namelijk pas een paar schepen en steden voor je gewonnen; voordat je een multimiljonair bent met de absolute controle over de wereld, ben je echt nog wel tientallen uren bezig. Echter, je hoeft niet meer enkel te vechten of handelsroutes op te stellen, dit kan nu beide. De vraag is natuurlijk: heb je daar wel zin in? Het wordt namelijk best saai om elke keer weer een stad op te bouwen, handelsroutes op te zetten of op zoek te gaan naar piraten. Het is dan ook echt jammer dat er geen multiplayermodus is toegevoegd of bijvoorbeeld moeilijke scenario’s, waarin je met beperkte spullen en tijd een bepaald doel moet halen.

Conclusie

Het lijkt even alsof er veel te doen is in Port Royale 3. Je kunt handelen, bouwen, routes uitstippelen en vechten. Dit is nog wel leuk voor enkele uren, maar al snel zijn de matige verhaallijnen af en blijkt dat het steeds dezelfde handelingen zijn. Je kunt wel steeds rijker en machtiger worden, maar het wordt vrij saai. Het is dan ook erg jammer dat in theorie het leukste gedeelte, het vechten, moeilijk te besturen is en automatisch beter gaat. Wie had ooit gedacht dat over de Caribische Eilanden heersen zo eentonig zou zijn?