Far Cry 3

Far Cry 2 was een uitstekende game. Spelers kregen een oogverblindend mooie wereld voorgeschoteld, in combinatie met een intense singleplayer en een scala aan wapens. Toch kende de game ook enkele gebreken. Zo werd de singleplayer na verloop van tijd wel erg repetitief en ook het feit dat vijanden maar bleven respawnen bij de guardposts, leverde de nodige frustraties op. Gelukkig heeft Ubisoft goed geluisterd naar haar fans en alle minpunten uit het tweede deel zijn nu verleden tijd, wat resulteert in een ogenschijnlijk perfecte game.

Assassin’s Creed?

Toen we door Ubisoft uitgenodigd werden om de singleplayer Far Cry 3 te spelen, verwachtte ik aanvankelijk dat we één of meerdere missies voorgeschoteld zouden krijgen. Ik was dan ook ontzettend verrast toen bleek dat de ontwikkelaar ons simpelweg in de grote open wereld dropte met de boodschap: ga maar op ontdekkingsreis. Na een kort introducerend praatje kreeg ik de controller in mijn handen geduwd en kwam ik terecht in een klein, donker huisje. Ik opende de deur en wat volgde was zowel letterlijk als figuurlijk oogverblindend. De zon scheen me tegemoet en ik ving de eerste glimp op van de gigantische groene jungle. De dorpsbewoners begroetten me vriendelijk en de vogeltjes floten vrolijk. Het was werkelijk een orgie van sfeer en zelden kreeg ik zo’n warm gevoel tijdens de eerste minuut van een persdemo.

De aanwezige ontwikkelaar begeleidde me door de open wereld. Hij wees me op een radiotoren aan de horizon en vertelde dat het een goed idee was om die eens te bezoeken. De spelwereld van Far Cry 3 is namelijk onderverdeeld in sectoren en elke sector bevat een radiotoren die het signaal van je (mini)map verstoort. Dat is natuurlijk levensgevaarlijk, want in het heetst van de strijd dien je precies te weten waar je jouw toevlucht moet zoeken. Wanneer je de radiotoren beklimt en het mechanisme ervan uitschakelt, wordt het gebied – inclusief alle belangrijke locaties – volledig in kaart gebracht. Dit doet sterk denken aan Assassin’s Creed, waarbij je de omgeving vanaf een toren moet verkennen.” Het Assassin’s Creed-team en wij werken in hetzelfde gebouw,” gaf de ontwikkelaar lachend als verklaring.

Keuzes maken

Nu alles in kaart gebracht was, viel mijn oog op een vijandelijke outpost. Ik trok de spreekwoordelijke stoute schoenen aan en liep ernaartoe. Ik pakte mijn SMG, richtte op het hoofd van de vijand bij de ingang en haalde de trekker over. Er ontstond paniek in de outpost en al snel klonk er een alarm. Binnen een mum van tijd kwamen er jeeps vol soldaten aangereden en ik werd uiteindelijk naar de eeuwige jachtvelden gestuurd door een vijand die zich had verschanst achter een muurtje.

Enigszins verbouwereerd bleef ik achter en de ontwikkelaar legde uit wat er zojuist gebeurd was. “Wanneer je in een vijandelijk kamp wordt opgemerkt door een soldaat, dan zal deze zijn vrienden waarschuwen en zo snel mogelijk proberen het alarm te luiden. Het is dus een goed idee om eerst het kamp in te sluipen en het alarm op te zoeken, om het vervolgens uit te schakelen.” Ik volgde zijn advies wijselijk op en legde alle vijanden stilletjes om met mijn mes en pijl en boog. Laatstgenoemd wapen is trouwens verdraaid effectief, aangezien het je toestaat vijanden op afstand stilletjes uit te schakelen. Toen ik alle vijanden had omgelegd, kreeg ik een flinke dosis XP toegekend. Far Cry 3 laat je namelijk helemaal zelf kiezen hoe je bepaalde situaties aanpakt (stealthy of juist guns blazing), maar de beloning is het grootst wanneer je kiest voor de stealthy manier. Als je het alarm uitschakelt kun je al een royale XP-bonus verwachten, leg je alle aanwezige soldaten vervolgens ook nog eens om zonder dat ze jouw aanwezigheid opmerken, dan zal je helemaal zwemmen in de virtuele punten.

Leven in het wild

Tot slot mochten we nog even aan de slag met een Hunt-missie. In de jungle van Far Cry 3 leven namelijk de meest uiteenlopende diersoorten, van schattige vogeltjes en aapjes tot tijgers en wilde honden. Ik stuitte tijdens mijn wandeling op een poster met de oproep om twee beren uit te schakelen, die de aanwezige bewoners lastigvielen. Bij de Hunt-missies is het eerst altijd zaak om het juiste wapen op te halen. Vliegende vogels wil je niet te lijf gaan met een shotgun, maar een pijl en boog is weer niet het juiste wapen wanneer je tegenover een tijger staat. Ik pikte de shotgun op in een huisje en werd naar het gebied geleid waarin de beren leven. Vervolgens is het zaak om de natuurlijke habitat van het dier op te zoeken. Beren begeven zich meestal niet in grote, open weiden, dus ging ik op zoek naar een meer beschut gebied. Uiteindelijk trof ik het paar aan in een donkere grot. Een paar rake schoten later zwegen de dieren en was ik de held van het dorp.

Voorlopige conclusie

Nadat ik de beer had neergeschoten vroeg de aanwezige Ubisoft-medewerker me om de controller neer te leggen: de tijd was voorbij. Ik was oprecht teleurgesteld, want wat ik tijdens mijn speelsessie zag smaakt naar meer. De wereld is ongekend sfeervol en kleurrijk en de game speelt als een zonnetje. Ik merkte nog wel flink wat grafische glitches op, maar ik verwacht dat deze bij de release verleden tijd zijn, zeker nu het spel is uitgesteld. Ik kan niet wachten om straks in november de wondere wereld van Far Cry in te duiken en kennis te maken met het veelbelovende insanity. Ik heb mijn game of the show in ieder geval gevonden.