Fable: The Journey

Toen in plaats van een volledig vervolg op Fable 3, juist Fable: The Journey aangekondigd werd, was ik als liefhebber van de serie in dubio. Staat de typische sfeer en humor van de Fable games ook zijn mannetje in een game die volledig bestuurd wordt met de motion-sensing van Kinect? Is de heerlijke Britse vibe waar Fable-fans zo van houden ook nog wel aanwezig in een non-freeroaming game? De grappige heren van Lionhead overtuigden mij in een speelsessie van Fable: The Journey op de E3 2012.

Stront aan de knikker in Albion

In Fable: The Journey duiken we als speler wederom in het roemrijke Albion. Het spel speelt zich ruim vijftig jaar na de gebeurtenissen van Fable 3 af en ook in dit avontuur wordt de betoverende wereld bedreigd door de zogenaamde ‘Corruption’. Hoewel we in Fable 3 de Corruption tegen wisten te houden, komt de duistere verschrikking nu, sterker dan ooit, terug. Enorme stukken land worden nu door de zwarte golven van de Corruption opgeslokt en hele steden worden in de ban gehouden door deze mysterieuze, kwaadaardige kracht. Kortom, er is stront aan de knikker. Wie o wie neemt de rol van held op zich en redt Albion van de duistere verschrikking?

Gabriel is onze man. In Fable: The Journey spelen we deze doodnormale ‘Dweller’ die gescheiden is van zijn stam. De eenzame Dweller is absoluut geen heroïsch type en komt ook niet uit de bloedlijn van de Heroes uit eerdere Fable games. Samen met zijn paard probeert Gabriel gewoon de weg naar zijn zwerversfamilie terug te vinden als hij plots de mysterieuze Theresa tegen het lijf loopt. De blinde zieneres, bekend uit voorgaande Fable games, is in nood op de vlucht voor de Corruption en probeert Gabriel duidelijk te maken dat hij de enige is die haar kan redden. Gabriel twijfelt, maar stemt in om Theresa te helpen en zo begint ons avontuur van Fable: The Journey.

Hiyaah!

Met de ontmoeting met Theresa begint ook onze eerste vlucht ter paard. Met behulp van Kinect nemen we de onzichtbare teugels in de hand en zetten we het op een rennen om te ontkomen aan de Corruption. De gameplay is snel en voelt natuurlijk aan: om te sturen zul je daadwerkelijk met de teugels moeten bewegen. De tweeogige camera van Kinect reageert goed op je bewegingen en maakt echt onderscheid tussen een klein beetje teugel nemen aan je linkerhand en een heuse ruk aan bakboord. Bovendien voelt het bijzonder goed om tegelijkertijd met je beide teugels te zwiepen en ‘HIYAAH!’ te krijsen voor dat beetje extra snelheid. Net echt.

Eenmaal voor het eerst ontsnapt aan de Corruption, wordt duidelijk dat je paard geïnfecteerd is door het kwaadaardige virus. Theresa biedt Gabriel aan zijn arme, langzaam stervende paard te helpen, al vraagt ze daarvoor wel dat Gabriel haar terugbetaald door haar opdrachten op te volgen. Volgens Theresa ben jij namelijk de noodlottige man die de wereld kan redden, maar niet op eigen kracht. De zieneres zadelt je op met een paar handschoenen die de doodnormale knaap Gabriel de kracht van magie geven. Om de Corruption te overwinnen en de vrede te herstellen in Albion zul je moeten leren je magische vaardigheden te beheersen en nieuwe spreuken te leren. Hier begint een heel ander, interessant stukje gameplay van Fable: The Journey.

On-rails level, off-rails ervaring

On-rails is het misschien wel, maar leuk is het desalniettemin ook enorm: de magische avontuurtjes van Fable: The Journey. In de game doe je namelijk een aantal vijandige omgevingen zoals bandietenkampen en verlaten tempels aan. De levels bestaan uit een mix van zowel gevechtsscènes als kleine puzzels. Beide problemen lossen we natuurlijk op met de magie van Kinect. Met behulp van handgebaren en je stem kun je verschillende magische krachten in je handen laten verschijnen, die afgevuurd kunnen worden op vijanden of puzzelonderdelen. Afwisseling is er in ieder geval genoeg: er zijn een groot aantal verschillende spreuken die bovendien allemaal ook op andere manier gebruikt kunnen worden. Spreuken kunnen snel afgewisseld worden voor een betere strijdtechniek of voor interessantere combinaties van de elementen. Eventueel is het ook mogelijk om vijandige projectielen af te weren en terug te sturen of om ze te ontwijken door weg te springen. De gevechten zijn dynamischer dan wellicht verwacht zou worden. Een on-rails level in Fable: The Journey is nooit een on-rails ervaring.

Vooral de gevechten met de bekende ‘Hollow Men’ was favoriet. Met behulp van een magisch touw kun je deze ondode verschikkingen op bijzonder leuke manieren bevechten. Denk bijvoorbeeld aan het afrukken (met Kinect) van hele lichaamsdelen of het vastpakken van de Hollow Man met de ene hand, maar hem onder vuur leggen met je vrije hand. Enerzijds is het natuurlijk een hele andere ervaring dan in andere Fable games, anderzijds is het ontwapenen van Hollow Men natuurlijk iets wat Fable fans herkennen en liefhebben. Of, en vooral hoe je het doet, dat is natuurlijk aan de speler zelf.

Een handvol free-roam

Natuurlijk bestaat Fable: The Journey niet alleen uit het tweetal eerdergenoemde gameplay-elementen. Als spelers kunnen we namelijk ook enigszins vrij rondrijden en -lopen door het prachtige Albion. De wereld is veel groter dan het Albion uit de free-roam Fable games en er is dus weer meer dan genoeg om te ontdekken. Als speler kun je opzadelen en van stad naar stad trekken, terwijl je zelf je pad bepaalt. Echt volledig vrij rondrijden zit er niet bij, maar je kunt zelf bepalen welke paden je wel en niet berijdt met je paard. Hierdoor kom je in andere omgevingen en kun je andere opdrachten, mini-games of speciale activiteiten ontdekken. Zo kan er met Kinect gevist en gevochten worden, allemaal in dat lekkere Fable stijltje met die heerlijke Fable humor. Liefhebbers van de serie zullen op verwijzingen naar eerdere delen stuiten, zowel in grappige dialogen als in speciale mini-games. Een fijn feitje voor de Fable fan: de mogelijkheid om kippen af te slaan met Kinect is al geconformeerd voor Fable: The Journey.

Voorlopige conclusie

Fable: The Journey heeft me positief verrast op de E3 dit jaar. De heren van Lionhead hebben precies kunnen tonen wat ik moest zien: de game is dynamischer dan ik voorheen dacht en weet toch dat typische Fable sfeertje te behouden. Dit avontuur wordt volledig gestuurd met solide Kinect motion-controlling en dat is een behoorlijk andere benadering van de wereld van Fable. En toch weet Lionhead er in te slagen om die heerlijke Fable vibe te behouden. We gaan weer grinniken van de droge Britse humor en we gaan weer versteld staan van de prachtige omgevingen. Liefhebbers van de serie hoeven in ieder geval niet te vrezen dat Fable: The Journey niet ‘Fable’ genoeg voor ze is. Nee hoor, laat Fable: The Journey maar snel komen.