Wanneer we het hebben over films die gebaseerd zijn op een spel denken we al snel aan titels als Tomb Raider, Max Payne, Resident Evil en Silent Hill. De film Battleship vindt haar oorsprong ook in een spel, al is het dit keer geen digitale videogame die garant stond voor het verhaal. Nee, Battleship is afkomstig vanuit het bordspel Zeeslag. Jawel, dat lees je goed; Zeeslag!
Slagschip naar C5
Zeeslag, een spel dat al bijna honderd jaar bestaat en nog steeds mensen uit weet te dagen om hun hersenmassa eens flink te gebruiken. Logica, intuïtie en strategie komt samen op het moment dat jij je tegenstander probeert te laten zinken. Het zijn drie zaken die je achterwege kunt laten tijdens het kijken van de “verfilming” Battleship. Is dit erg? Nee, totaal niet. Alex Hopper (John Carter’s Taylor Kitsch) is een roekeloze jonge man die niets gaande heeft in zijn leven. Zijn broer verplicht hem om de marine te versterken. Hopper gooit zijn leven om en probeert zo zijn broer versteld te doen staan, alsook de vader van zijn aanstaande bruid. Laat die vader (Liam Neeson) nu net een admiraal zijn in diezelfde marine.
Wetenschappers sturen al jaren signalen de ruimte in richting een planeet die zeer veel overeenkomsten lijkt te hebben met de aarde. De planeet is misschien zelfs bewoonbaar voor de mensheid. De signalen lijken geen antwoord te krijgen, tot het moment dat enkele grote schepen richting onze planeet vliegen en delen uit Hong Kong en Hawaii vernietigen. De totale vernietiging van ons ras lijkt een mogelijkheid te zijn. Uiteraard gebeurt dit net terwijl de hele marinevloot op zee is voor een jaarlijks terugkerende oefening. Enkele buitenaardse schepen storten in de oceaan en zorgen voor een enorm krachtveld dat enkele marineschepen van de rest af weet te scheiden. Niets kan naar binnen, niets kan naar buiten.
Wat al snel volgt is een aanval vanuit de afgesloten marineschepen die de toekomst van de planeet gaat bepalen. De marine aan de ene kant, de buitenaardse schepen aan de andere kant. Het doel is om elkaars schepen te laten zinken. En daar hebben we meteen de link met het bordspel. Spectaculaire aanvallen van digitale schepen in een zee van explosies, enkele subplotjes die er helemaal niet toe doen en een samenwerking tussen personages die normaliter het liefste elkaars schedel inslaan en het constant in beeld brengen van het materiaal van het Amerikaanse leger. Snel is het duidelijk; Battleship is de meest niet-Michael Bay, Michael Bay film.
Weinig diepgang
De reden waarom onze planeet onder aanval ligt lijkt nooit te worden gegeven. Misschien was het een makkelijke uitweg waar de schrijvers voor konden kiezen, want zeg nu zelf, met een licentie als Zeeslag kun je niet zo gek veel meer doen dan boten die op elkaar schieten. Zelfs wanneer de wezens zelf in beeld komen, vraag je je af waarom een superieur ras zich druk maakt, daar zo vlak naast Pearl Harbor. Voor diepgang en echte logica zit je hier dan ook bij de verkeerde film. Battleship is gemaakt voor een bepaalde doelgroep; het Transformers-publiek. En dat publiek zal genieten van deze groots opgezette actiefilm, vol met over de top actie, metaal op metaal en vreemde technologie.
Wie ooit had kunnen voorspellen dat je bij Zeeslag vocht tegen buitenaardse wezens, had mij dat vroeger wel eens mogen vertellen. Vanuit een simpel opgezet spel blijkt een heuse blockbuster te komen die zich richt op het Bayaanse publiek. Voor hen zal het smullen zijn, zij die liever gaan voor diepgang en karakterontwikkeling kunnen beter het spel nog eens spelen.
