SSX

Voor de meeste mensen zit de wintersportvakantie er weer op. Er moet weer gewerkt worden of dat vervelende huiswerk stapelt zich op. Je verlangt terug naar die witte bergen, het staan op je snowboard en het meelallen van slechte Après-ski nummers. Electronic Arts komt gelukkig op de proppen met een virtuele wintersportvakantie in de vorm van SSX. Zal de game weer net zo leuk zijn als het nostalgische plezier dat ik met de eerste delen heb beleefd?

De negen dodelijke bergtoppen

SSX begint met een strijd om de negen meest dodelijke bergtoppen te bedwingen. Team SSX en de lone wolf Griff Simmons hebben beiden het doel gesteld om als eerste de Nine Deadly Decents te voltooien. De Mount Everest met zijn zuurstoftekort, Mount Slaughter op Antarctica met vele donkere ijstunnels of het verschrikkelijke weer van Fitz Roy in Patagonia, je moet al deze toppen (en meer) bedwingen en wel zo snel mogelijk. Helaas slaat dit verhaal werkelijk nergens op en wordt het met veel te overdreven karakters verteld. Extreme sporters die zich vervelen en samen Team SSX vormen, tja… Dit valt echter snel in het niet wanneer je zeer snel van de meest gevaarlijke bergen sjeest. Het verhaal is een smoes om vette omgevingen te introduceren en daar kan ik prima doorheen kijken. Na het voltooien van de dodelijke hoogtes krijg je de bergen namelijk helemaal tot je beschikking en kun je in je eigen tempo op vele droppoints om de snelste tijden en hoogste scores strijden.

Als boarder kun je drie verschillende opdrachten krijgen, een race op snelheid winnen, de meeste punten met trucs verdienen of de meest extreme condities overleven. Race it, Trick it, Survive it. De modi spreken voor zichzelf, maar worden door de Tricky-feature spannender gemaakt. Doe enkele trucs en de Tricky-meter vult zich. Deze kun je gebruiken als boost, maar je kunt ook wachten tot de meter vol is. Dan start de Tricky-modus en heb je oneindig veel boost, maar je kunt ook de meest extreme trucs uitvoeren en hiermee absurde scores halen. Tricky is een strategisch middel dat je op verschillende manieren tot jouw voordeel kunt gebruiken, een leuke feature die al tijden in de SSX-serie voorkomt.

Railingen, ravijnen en routes

Het racen, stunten en overleven is heerlijk om te doen. De controls doen precies wat jij wilt en zijn niet moeilijk om op te pikken. Zelfs ik kon na tien minuten al zeer brute stunts uitvoeren en geloof me, ik ben niet erg snel in het oppikken van game-mechanieken. Op de eerste plek eindigen is echter andere koek. De virtuele tegenstanders maken je het niet makkelijk en om de overwinning te behalen moet je echt alles uit de controls halen. Dit is dan weer niet zo makkelijk, maar het is een groot plezier om je hier voor in te zetten. SSX is hierdoor toegankelijk voor de speler die zo af en toe eens lekker de bergen af wil en de gamer die het liefst de hoogste score van de wereld heeft. Soms behalen de tegenstanders op onverklaarbare wijze wel hele hoge scores en dit is helaas wel op zijn tijd wat frustrerend.

Als ik een ding in het licht moet zetten is het wel het level design. Je gaat niet zomaar recht een berg af. Nee, afgronden, bergwanden, railingen, omgevingselementen, zoals buizen en neergestorte vliegtuigen, maken je de weg moeilijk. Op een natuurlijke manier worden er routes gecreëerd, maar je wordt niet gedwongen één specifiek pad te nemen. Maak eens een een gekke beslissing en kijk waar het je brengt. Zo kan over een onbekende sneeuwheuvel springen een spannende snelle route opleveren. Natuurlijk kan er ook een diep ravijn achter schuilgaan. Een foutje, zoals het zojuist genoemde ravijn induiken, kun je gelukkig oplossen. Je spoelt de hele boel gewoon even terug. Dit lijkt een makkelijk voordeel, maar levert je een dikke boete op. Jouw tegenstanders spoelen namelijk niet mee terug en krijgen een lekkere voorsprong op jou. Bij de strijd om punten krijg je op dit front een jammerlijke boete. Terugspoelen is dus een laatste redmiddel en geen voordeel. Precies zoals het hoort.

24/7 strijden

Met de singleplayer zit het wel snor, maar ik hoor jullie roepen. Hoe zit het dan met de multiplayer Richard? Nou, ik kan jullie vertellen, prima! SSX pakt de multiplayer lekker vernieuwend aan. Op alle bergtoppen en droppoints van de game zijn 24/7 multiplayer events te vinden. Bijvoorbeeld drie uur lang strijden voor de snelste tijd of een evenement waarin drie dagen naar de hoogste trucscore wordt gezocht. Je kunt zien hoeveel deelnemers aan een event meedoen en aan de hand daaraan beslissen of je gaat proberen de prijzenpot te winnen. Een fantastisch systeem dat elk soort gamer uitdaagt. Met meer dan 180 verschillende evenementen op ieder punt van de dag is er voor ieder soort gamer wel wat leuks te doen. Ook zijn er nog je vrienden waar je in een privématch tegen kunt racen en je kunt één van hun ghosts achterna gaan. Vergeet ook niet het sociale netwerk RiderNet, waar je scores kunt posten en jouw karakters van de beste gear mag voorzien. Kortom, genoeg om uren lang zoet mee te zijn.

Een warme conclusie

Hoewel de besneeuwde bergen van SSX erg koud zijn, krijg ik toch een fantastisch warm gevoel van de game. Het spel klopt gewoon. De singleplayer is leuk, de multiplayer vernieuwend, de gameplay voelt goed en technisch is alles in orde. Zo ziet de game er prima uit en zit het geheel audiotechnisch erg sterk in elkaar. Er zijn wel wat punten die minder zijn. Zo is het moeilijk om binding met de veel te over-de-top karakters te krijgen en is het verhaal een slap aftreksel om de omgevingen te introduceren. Hier en daar wat opborrelende frustratie kan de pret ook wel eens drukken. Maar zoals ik al zei, als je vol glorie van de berg sjeest, heb je hier totaal geen last van en beleef je louter plezier. Ja, plezier, dat is waar deze moderne versie van SSX om draait.