The Darkness II

Jackie Estacado. De anti-held uit de stripboeken en de game waarmee we een flinke tijd terug mee aan de slag konden. Nu, in 2012, heeft 2K ons samen met Digital Extremes een vervolg op deze keiharde shooter gegeven, een game waar ik al sinds de aankondiging op zit te wachten. Is de game het wachten waard geweest? Dat ga ik jullie in mijn review vertellen… Welkom in de duisternis!

Welkom thuis, Jackie

The Darkness II begint waar deel één eindigde, maar in plaats van het einde in deze game te proppen heeft de ontwikkelaar een filmpje met de naam “Previously on The Darkness” in elkaar gezet waarmee de speler opnieuw een kijkje in de duistere praktijken van het vorige deel kan nemen. Na dit filmpje begint de echte game. The Darkness II, eindelijk. De openingsscène begint als een typische maffia-film, jij als Don van je eigen bende wordt uit de limo begeleid om vervolgens in een mooi, duur restaurant te stappen. Niet veel later schuif je aan bij twee beeldschone dames, een tweeling.

Meteen trakteert de game je op haar mooie uiterlijk. Qua visuele stijl zit deze game goed in elkaar, een waar hommage aan de stripboeken waar de game op gebaseerd is, want alles doet denken aan een comic. Misschien zelfs een beetje aan Borderlands, maar die vergelijking mag absoluut niet gemaakt worden. Maar goed, terug naar onze tweeling. Niet veel later zoeft er een kogel door haar oog, waarna een wagen door de muur heen rijdt. De hel barst los, in gangsterstijl. Al half dood schiet je je door de vijanden heen, in de hoop dat je deze avond overleeft. Totdat… Totdat jij de Duisternis weer loslaat en iedereen opnieuw kennis laat maken met echte angst. Welkom in de Hel!

Hakken en zagen

De game mag dan wel van een stripboek afgeleid zijn, maar dit betekent niet dat deze vies is van bloed. Nee, sterker nog, The Darkness II trakteert de speler keer op keer op een bloederig festijn van ingewanden, dood en verderf. De tentakels van de Darkness zijn handige tooltjes des doods om je vijanden op een stijlvolle manier af te maken. Denk aan het uit elkaar scheuren van iemand, het spiesen van een ander en het inwendig ontleden van jouw vijanden. De game heeft het allemaal en blijft keer op keer zeer amusant om te zien. In tegenstelling tot het eerste deel viel meteen op dat de game veel meer controle biedt over deze tentakels. Zo kun je slaan met de rechter en dingen oppakken met de linker. Hierdoor heeft de ontwikkelaar een mooie balans tussen Jackie’s first-person shooter-element gecombineerd met de functies van de Duisternis.

Jackie zelf heeft natuurlijk als doorgewinterde gangster ook wat trucjes. Denk aan het dual-wielden van diverse wapens. Vind je een wapen leuk en kun je het vasthouden met één hand? Dan kun je deze samen met een ander wapen gebruiken om zo vijanden in gatenkaas te veranderen. Ook heeft Jackie een skill-tree, bekend uit diverse RPG’s. De dark essence, die vijanden loslaten na ze afgeslacht zijn kan ingewisseld worden voor een perk. Deze perks variëren van een extra ammo-clip tot het vrijspelen van een nieuwe executie. Dit systeem houdt de gameplay vers, want de drang om te weten hoe een nieuwe executie uitpakt is groot.

Ook is de stem van de Duisternis weer terug uit het origineel, Mike Patton (Faith No More) heeft opnieuw zijn talent verleend aan de game om deze zo een finishing touch op het gehele lichaam van de titel te geven. Je moet het horen om te geloven, het is simpelweg fenomenaal. Maar geloof het of niet, The Darkness II heeft ook zijn slechte kanten.

Wat minder leuk

Ondanks dat de game keer op keer brute actie schenkt aan de speler, scheelt er toch het een en ander aan de game. Als een geweldige blockbuster knalt de titel zich constant door het verhaal heen, waar fenomenale stemacteurs jou perfect weten te imponeren met de pracht van het verhaal van deze game. Echter, de speelduur van de game is het euvel. The Darkness II biedt een hoop qua actie, geweld en is een audiovisueel hoogstandje, maar helaas is het verhaal na zo’n zes uur spelen al weer voorbij. Kort, maar krachtig, zullen we maar zeggen. Gelukkig houdt het hier niet op, want na het uitspelen van de game kun je deze nogmaals starten in de vorm van een New Game+ optie. In deze modus kun je met al je perks en essence de game opnieuw spelen, wellicht op de Don-difficulty. Maar naast deze optie is er ook een Vendetta- en Hitlist-modus.

Jouw vrienden zijn niet veilig

De Vendetta- en Hitlist-modi bieden elk een compleet nieuw verhaal, eentje waarin vier karakters Jackie Estacado achter de schermen te hulp schieten. Elk heeft zo zijn of haar eigen krachten en executies, wat voor nog meer plezier zorgt. Het is echter de toevoeging van een extra verhaallijn die deze modus geweldig maakt. Zo word je aan de slag gezet om een bepaald artefact op te halen, wat er toe leidt dat de vorige eigenaar jouw hoofd wilt. Het liefst op een stok. Vanaf dit punt word jij aangewezen tot het opsporen van deze persoon en deze om te leggen. Allemaal leuk en aardig, maar wat is er nou zo speciaal aan deze optie? Simpel! Je kunt deze namelijk volledig met drie vrienden tegelijk spelen.

Veel meer wil ik niet kwijt aan deze modi, want je kunt mijn uitgebreide co-op preview hier lezen. Toch, na het uitspelen van de Vendetta’s en de Hitlists voelde er iets niet goed. Nee, er mist iets. The Darkness II voelt kort aan en dat deed stiekem toch een beetje pijn. Wellicht had een typische Deathmatch-mode de game nog wat extra uurtjes kunnen geven, maar helaas is deze niet te vinden.

Conclusie

The Darkness II was een game waar ik ontzettend veel van genoten heb, maar helaas duurde de ervaring niet lang genoeg om mij een goed gevoel bij het uitspelen te geven. Gelukkig is de actie die geboden wordt ontzettend vet en vult de co-op de leegte iets op. Qua beeld en geluid mogen de ontwikkelaars trots op zichzelf zijn, want de titel is mooi, maar nog veel belangrijker is hoe geniaal de stemacteurs zijn. Vanaf de eerste dialoog tot en met de laatste aantal stukken is goed te horen hoe deze mensen met ongelooflijk veel liefde hun werk in deze game gestopt hebben. Kortom, voor de mensen die een game zoeken met bruut geweld, veel bloed, een unieke sfeer en een prachtig verhaal, is dit een ware hemel. The Darkness II biedt zowel in single- als multiplayer een ervaring die je niet snel zult vergeten, maar helaas duurt deze maar een paar uur.