Beste Tom, Consumentenbond GamersNET tot uw dienst

Na de series tussen Michiel en Peter en Matthijs en Richard, is het deze derde serie van ‘Beste,’ in handen van Peter en Tom. Wekelijks schrijven zij elkaar over de dagelijkse dingen in het leven, maar vooral ook over games. Vorige week was Tom emotioneel over zijn ambities als gamejournalist. Na geruststellende reacties van lezers is het nu de beurt aan Peter om hem gerust te stellen. Welkom bij Consumentenbond GamersNET!

Wat fijn toch dat jij je hart altijd zo goed weet te luchten bij mij. In dit geval zelfs via onze wekelijkse brievenwisseling en aan de reacties te lezen vonden ook de lezers het fijn om te zien dat jij worstelt met je aspiraties als gamejournalist. Persoonlijk ken ik die problemen natuurlijk ook. Echter, ik geloof niet in de term journalist en gebruik liever de term gamesreporter. Wij doen namelijk verslag van een industrie die net zo open is als Noord-Korea. De informatie die wij krijgen is strikt de informatie die we krijgen van uitgevers en zal nooit te vroeg gebracht worden. Ik geloof dan ook niet in uitgelekte verhalen. Negen van de tien keer is dit van tevoren gepland en op een strategisch moment naar buiten gebracht.

Hoe kun je dan journalist zijn? En waarom is het zo nodig om journalist te zijn in deze industrie? Moeten we doen aan waarheidsvinding? Waarom? Ten eerste is het onmogelijk om meer te weten te komen dan de uitgever ons wil vertellen en als het wel zou kunnen is het nut ook ver te zoeken. Hoogstens hebben we dan een aantal weken eerder de informatie te pakken die we anders toch wel zouden krijgen. En laten we eerlijk zijn, zo belangrijk zijn games ook niet als we het bekijken op een wereldschaal. De echte journalisten doen verslag van oorlog, misdaad, politiek, honger, dictaturen. Wij doen verslag van games. Het belang is ver te zoeken als je het zo bekijkt.

Toch hebben wij natuurlijk duizenden bezoekers die allemaal willen weten wat er komt en wat wij daarvan vinden. Dat is natuurlijk geweldig en daarom blijven we ook als echte gamesreporters verslag doen van beurzen, trips en nieuws. En vergeet natuurlijk niet onze belangrijkste taak voor de bezoekers. Het geven van een kopersadvies. Ik heb nooit begrepen dat die taak wordt gezien als een journalistieke handeling, want hoewel het ontzettend belangrijk is voor de portemonnee van de bezoeker, is het niet meer dan een consumentenbond-achtige taak. De taak is wel zo belangrijk dat het heilig is voor mij als hoofdredacteur dat redacteuren hier vrijheid in hebben.

Dat de recensie heilig is weten ook alle uitgevers, want hoewel we wel advertenties verkopen aan deze partijen en ook extra content bieden, zal de review daar altijd buiten staan. Dit is ook de enige manier waarop we kunnen werken. Natuurlijk schrijven we regelmatig extra artikelen, omdat een adverteerder een deal met ons maakt. Maar dit zijn altijd artikelen zonder waarde-oordeel en deze beschrijven vooral dingen als een spelwereld, karakters of genre.

Daarbij moet wel gezegd worden dat redacteuren soms fan zijn van een franchise. Persoonlijk is dat natuurlijk het geval met Star Wars en voor The Old Republic heb ik dan ook uit liefde extra video’s gemaakt. Wat dacht je van de Star Wars GN ON TOUR of de special van GN Radio. Ik vind dat redacteuren dat best mogen doen als ze fan zijn van een franchise. Want laten we eerlijk zijn, in hart en nieren zijn wij absoluut geen journalisten, of reporters, of columnisten. Nee, in hart en nieren zijn we gamers. We houden van de industrie, we houden van de beurzen en bovenal houden wij van de games. En volgens mij vinden onze bezoekers het veel fijner om een site te bezoeken met een redactie vol gamers dan met een redactie vol journalisten. Want laten we eerlijk zijn, journalisten zijn vaak nogal wantrouwige, pretentieuze en arrogante mensen, die onder elke steen een monster zien en nooit de mening van een ander waarderen. Daarom ben ik juist extreem blij dat ik een gamer ben…