Saint Seya: Sanctuary Battle

Sanctuary Battle is gebaseerd op de manga- en animereeks Saint Seiya: Knights of the Zodiac, een serie die begon in de jaren ’80 en ongekend populair was in diens land van oorsprong, Japan. De reeks kreeg vaste grond onder diens voeten in Europa toen deze in Frankrijk als Les Chevaliers du Zodiaque werd uitgebracht. Tot een uitgave in Nederland is het echter nooit gekomen, maar toch brengt Namco Bandai ook de nieuwste game van de serie naar ons land, namelijk Saint Seiya: Sanctuary Battle.

Twaalf tempels

Er zijn soms games waarvan je je gelijk al afvraagt of ze wel goed zullen verkopen. Het gaat dan deels om de kwaliteit, maar toch met name om het gebrek aan een voldoende grote doelgroep. Saint Seiya: Sanctuary Battle behoort inderdaad tot die games. Het spel probeert de fans van de serie namelijk aan te spreken, maar zijn die er wel genoeg in het Westen? Nederlanders hebben de serie in ieder geval nog nooit op de televisie kunnen zien en gezien het feit dat de serie uit de jaren ’80 komt, is het aantal fans niet buitengewoon groot. Toch is ook de kwaliteit van de game van belang, want wanneer deze prima in orde is, is de kans op goede verkoopcijfers natuurlijk ook groter. Helaas ziet het ernaar uit dat Saint Seiya op beide vlakken niet zal scoren.

Sanctuary Battle lijkt namelijk dezelfde fout te begaan als vele andere spellen gebaseerd op films of strips: de game is alleen begrijpelijk voor de fans. Hierdoor gaat de game bijvoorbeeld al uit van voorkennis over de personages, diens vaardigheden en de eventuele diepere lijnen van het plot. In de game is laatstgenoemde in ieder geval bijzonder eenvoudig. De Griekse godin is herboren en de andere goden van de Olympus hebben het, op een mysterieuze reden, op haar gemunt. Wanneer de dame een vreemde pijl in haar borst krijgt, is het aan jou, één van haar beschermers, de taak om een genezing te zoeken. Hiervoor dien je twaalf tempels te doorlopen om bij de duivelse Grand Pope te komen, die de oplossing voor dit ongeval kent.

Eentonig

In de verhaalmodus zul je dus bijzonder weinig verhaal, en des te meer actie aantreffen. De twaalf tempels zitten namelijk volledig vol met tegenstanders en deze dienen allemaal een pak slaag te krijgen. Met je vuisten, maar ook door gebruik van overdreven aanvallen, die nog het meeste doen denken aan Dragon Ball Z, zul je rij na rij vijanden omleggen. Wat dat betreft heeft Saint Seiya: Sanctuary qua inhoud nog het meeste weg van een willekeurig Dynasty Warriors-deel, waar honderden vijanden op je duiken en je deze allemaal met twee vingers in je neus in elkaar ramt. Erg moeilijk is het dus niet, want ook het gevechtsysteem is simpel gehouden. Je zult daarom op vrij eenvoudige wijze door de tegenstanders heen ploegen en het probleem lijkt hierbij te zitten in de repetitieve aard van het spel.

Je bent namelijk continu met dezelfde aanvallen, dezelfde vijanden aan het verslaan. Natuurlijk leer je later nieuwe vaardigheden, maar veel variatie in de game zelf valt voorlopig nog niet te ontdekken. De game lijkt zich namelijk enkel op vechten, knokken en sparren te richten. Op zich is dit niet per se een prominente kwestie, maar vanwege het feit dat je slechts keer op keer tegen dezelfde personages vecht, belooft het geheel al snel saai te worden. Ook het gegeven dat de game niet moeders mooiste is, helpt Saint Seiya niet.

Fanservice

Saint Seiya: Sanctuary Battle is een typisch product voor de fans en hier is de game dan ook volledig op gericht. Het nummer wat wordt gedraaid bij de intro van de game, was ook daadwerkelijk een openingsliedje van de animatieserie. Hiernaast zijn ook alle originele stemmen van Sanctuary Battle Japans gehouden, wat de echte liefhebbers van de reeks waarschijnlijk ten zeerste zullen waarderen. Fans zullen het spel daarom omarmen, maar vanwege het gebrek aan uitleg lijkt alles erop te wijzen dat de niet-kenners simpelweg hun hoofd schudden bij het aanschouwen van de game.

Voorlopige conclusie

Alles lijkt er helaas op te wijzen dat Saint Seiya: Sanctuary Battle kwalitatief niet boven de middelmaat uit zal stijgen, vanwege diens eentonige gameplay en zwakke verhaalvertelling. De game richt zich echter volledig op diens fans, die waarschijnlijk zullen smullen van Namco Bandai’s product. Het blijft alleen de vraag of de markt, in Nederland in ieder geval, groot genoeg is om de game ook daadwerkelijk succesvol te maken. Ik houd mijn hart vast.