Might & Magic Heroes VI

Mijn koninkrijk valt uit elkaar, oorlog breekt uit tussen twee kampen. De eeuwenoude strijd tussen broer en zus zal nu geschieden, maar wiens bloed kleeft aan het einde aan wiens handen? Met mijn zwaard getrokken geef ik mijn mannen een laatste oppepper voordat de afzichtelijke demonen zich een weg banen over het royale plein. Toen werd het snel duidelijk: deze strijd zal niet lang duren, een van ons zal vandaag sterven. De nieuwe Might & Magic: Heroes is hier, met alweer het zesde deel in de serie. Is deze game een aanrader, of gaat hier je menselijke processor van huilen?

Een held of een slechterik?

Might & Magic Heroes VI is een real-time strategy game. Zoals bekend bij het genre vereist de titel dus ook flink wat strategische inzet op het virtuele slachtveld, met soms als gevolg dat jij wint of verliest. Het is volledig aan jou. Met alle moed in de wereld sprong ik dus het diepe in en liet deze titel mij overnemen.

Het introfilmpje laat zoals in de inleiding beschreven een epische strijd zien tussen broer en zus. Het ziet er fantastisch uit en sleurt de speler meteen in de game, hunkerend naar meer. Helaas, zoals met de meeste titels, zijn deze filmpjes bedoeld voor de verkoopcijfers en is het algemeen bekend dat dergelijke games niet op een film lijken. Dat betekent niet dat Heroes VI geen goede game is; een flink potje denkwerk gepaard met het gevoel van de overwinning als de vijanden afgeslacht zijn is een goed gevoel, eentje die alleen bij dit genre past.

Qua gameplay heeft deze titel alles wat je zou verwachten van een game als deze. Jij speelt een held en moet deze begeleiden door de duistere (maar ironisch genoeg mooi en gezellig uitziende) wereld van de game, eentje die rechtstreeks uit The Lord of the Rings lijkt te komen. Hier zul jij een aantal vijanden tegenkomen die even een pak op de billen moeten krijgen. Aan jou de taak om je held door deze langzaam afbrekende wereld te leiden naar de overwinning van het goede. Ook zullen er resources verkregen moeten worden om nieuwe troepen te kopen, settlements te bouwen en je wapenarsenaal uit te breiden. Ja, het leek er bijna op een fantastische, ouderwetse RTS/RPG-titel te worden die de speler niet meer loslaat zodra deze er inzit. Maar toch klopte er iets niet. Was ik vervloekt door een van de boosaardige heksen, of is Might & Magic: Heroes VI aan een aantal puntjes niet goed afgewerkt? Snel en pijnlijk werd duidelijk welk van de twee het zou zijn…

Mijn hoofd doet pijn

Iets wat meteen opvalt aan de titel is het vreemde systeem van bewegen in de wereld. Alles doet denken aan de beroemde game van Blizzard, Warcraft III. Het speelt bijna identiek, iets wat alleen maar goed kan zijn. Helaas zitten er ook dingen in deze game waaraan ik mijzelf ontzettend heb geërgerd, te beginnen met het rondlopen in de wereld. Zo kun je een aantal passen doen voordat je beurt over is. Dit is in principe nog wel door de ogen te zien, aangezien dit een oude techniek is in dit genre, maar het werd ongelooflijk irritant toen dit zich maar bleef herhalen, zonder ook maar een vijand in de buurt te hebben (die overigens vrijwel niet van hun plek afkomen als ze er wel zijn, wat dus dit beurtensysteem vrijwel overbodig maakt tijdens het navigeren in de wereld.

Dit betekent dus dat het volgende scenario zich voordoet: de speler laat zijn held van punt A naar punt B lopen. Eenmaal daar aangekomen is de beurt voorbij en moet je op de knop “Volgende beurt” drukken. Het zijn weliswaar secondes waar het om gaat, maar het is ongelooflijk irritant, aangezien dit vrijwel in het hele spel te voelen is. Maar ik ben de slechtste niet en besloot mijn nu al pijnlijke reis voort te zetten. Helaas, hier begint hoofdstuk twee; de hel die gevechten heet.

Migraine…

Mijn doosje asperines lag deze keer iets dichter bij mijn bureau, want het leek erop dat het nog een stapje verder ging voordat ik echt van de game kon gaan genieten. Zodra jouw held een vijand tegenkomt begint er een gevecht. Het lijkt veel op het systeem wat we in titels zoals Final Fantasy zien, maar dat is zeker niet erg. Sterker nog, gevechten zouden het leukste punt van de game moeten zijn… toch?

Zodra er een gevecht begint krijg je een tactisch overzicht te zien van het slagveld. Aan de ene kant jouw legioen en aan de andere kant dat van jouw tegenstander. Via een turn-based systeem kunnen beide kanten een aantal passen doen voordat zij beslissen of ze de ander aanvallen.Maar hier begon de ellende.

Zoals ik eerder in deze review noemde is het mogelijk om een arsenaal aan manschappen te kopen door middel van resources te verbruiken en allianties te creëren. Je zou dus verwachten dat als je deze gekocht hebt, dat deze ook daadwerkelijk op het veld verschijnen. Jammer genoeg is dit niet het geval. Naast jouw held komt er namelijk een dummy van de manschappen te staan. Het is op zichzelf staand niet zo heel erg, maar wel zodra jouw manschappen aangevallen worden. Mocht er namelijk een doodgaan, dan is het vrij lastig om dit tijdens het gevecht door te krijgen. Er staan wat nummers rond die zogenaamde dummy’s, maar waar deze voor staan? De tutorial kon het mij niet duidelijk maken en tijdens het schrijven van deze review ben ik er nog steeds niet over uit.

Het punt hiervan is dus dat je niet goed ziet wanneer jouw manschappen sneuvelen en dit pas ziet bij de eindscore, die verschijnen nadat alle vijanden verslagen zijn. Voor mij is dit een enorm storend punt; ik wil graag weten wanneer mijn kameraden sterven, zodat ik ze kan vervangen. Ook zou ik zo betere strategische beslissingen kunnen nemen, want je stuurt een healer natuurlijk niet het slagveld op als je weet dat je er nog maar een van over hebt. Zo werd duidelijk dat deze game wegens gebrek aan goede uitleg (ondanks de tutorial) moeilijker gemaakt is dan dat de bedoeling kan zijn.

Na regen komt zonneschijn…?

Voor degenen die deze punten terzijde kunnen laten heb ik sowieso al respect, maar daarnaast staat er ook een flinke game op dat groepje te wachten. Met een flink aantal gebieden om te veroveren en te plunderen, een multiplayer-modus en verschillende heroes, skills en magie om te overmeesteren, is het zeker dat voor de echte fans deze game stampvol zit met mogelijkheden. Ook qua geluid en visualisatie zit het gelukkig wel goed in elkaar; de game oogt prachtig voor zijn genre. Gepaard met een soundtrack die een flinke sfeer over de titel heen gooit komt het gelukkig nog wel goed met Heroes VI.

Conclusie

Met Might & Magic: Heroes VI hebben zowel Black Hole Entertainment als Ubisoft een titel neergezet waarvan niet snel duidelijk wordt of het een blijvertje is. Degenen die langs de ingewikkelde probleempjes heen kunnen kijken zullen weliswaar getrakteerd worden op een scala aan mogelijkheden en plezier, maar voor mij wegen deze negatieve punten net iets te zwaar. Echter is dit absoluut geen slechte game; met een zwaar hoofd om de eerste stappen door te komen kun je als speler nog veel plezier beleven aan deze strategische game. De soundtrack en de presentatie zitten goed in elkaar, waardoor de titel automatisch weer een stukje beter aangeleverd is.

Kortom, kun jij tegen een aantal klappen die het net iets te ingewikkelde systeem van deze game te leveren heeft en heb jij een flink doorzettingsvermogen? Dan zul je zeker niet teleurgesteld zijn in Might & Magic: Heroes VI. Ben je echter meer van de keiharde RTS-actie? Dan verwijs ik je door naar een Command & Conquer-game.