Sinds vorige week draait de verfilming van Kuifje in de Nederlandse bioscopen. Deze rolprent is gebaseerd op de stripverhalen van de Belgische tekenaar Hergé en wordt geregisseerd door niemand minder dan Steven Spielberg. Iedereen zag dus al van mijlenver aankomen dat de film een financieel succes zou worden en wat doe je dan als game-ontwikkelaar? Juist, je brengt een gemakzuchtig spelletje op de markt waarin je weinig tijd en geld steekt, om vervolgens mee te liften op het succes van de film. Dit trucje werd in de geschiedenis vaker dan ons lief is herhaald en helaas doet Ubisoft met Kuifje in dat opzicht niets anders.
Het geheim van de Eenhoorn
De game volgt exact hetzelfde verhaal als de film. Dat betekent dat Kuifje aan het begin van het spel rondloopt op een rommelmarkt, alwaar hij een miniatuurschip aanschaft. Echter, net op het moment dat hij het geld wil overhandigen komt er een man op hem af die hem een veelvoud van het betaalde bedrag biedt in ruil voor het schip. De jonge journalist gaat hier niet mee akkoord en al snel komt hij erachter waarom het mysterieuze type zo geïnteresseerd was in het vaartuig. Het herbergt namelijk een verborgen perkament, dat wijst op het bestaan van ‘het geheim van de Eenhoorn’. Kuifje zal echter nog twee stukken perkament moeten zien te bemachtigen om het raadsel te ontsluieren. De jongen en zijn hond Bobby besluiten daarom op onderzoek uit te gaan, maar al snel loopt alles in het honderd en komen de twee terecht op een schip, alwaar het mysterieuze avontuur daadwerkelijk begint en ze de bekende kapitein Haddock ontmoeten.
Vliegen, racen en zwaardvechten
Met het verhaal zit het dus wel snor, maar van de gameplay valt niet hetzelfde te zeggen. Gedurende het spel speel je ongeveer 70% met Kuifje, 5% met Bobby en 25% van de tijd doe je iets radicaal anders, zoals een vliegtuig besturen of zwaardvechten. Helaas zijn al deze elementen redelijk belabberd uitgewerkt, waardoor je vrijwel nooit het idee hebt een degelijk spel te spelen.
Op momenten dat je met Kuifje of Bobby speelt, verandert de game meestal in een 2D-platformer. Je reist dan door de meest ongeïnspireerde omgevingen, onderwijl steeds dezelfde acties uitvoerend: sla een paar vijanden neer, gooi met een banaan/emmer/bout/pot ergens tegenaan en spring naar het volgende platform. Dit verveelt zeer snel en dat komt mede doordat het spel erg makkelijk is: bijna alle vijanden zijn uit te schakelen met een paar rammen op vierkantje en mocht je onverhoopt toch knock-out raken – niemand gaat dood in dit spel -, dan word je nooit verder dan een halve minuut teruggezet. De game is dan ook duidelijk gericht op kleine kinderen die hebben genoten van de film en wiens eisen niet al te hoog liggen.
Omdat de ontwikkelaar zich ook wel realiseerde dat enkel 2D-gameplay te repetitief zou zijn, verrast men de speler af en toe met een intermezzo. Zo mocht ik soms in kleine 3D-omgevingen met Kuifje rondlopen, een vliegtuig besturen, zwaardvechten en zelfs motorrijden. Je zou verwachten dat dit soort gameplay als een verademing komt na de eentonige platformelementen, maar niets is minder waar. De speciale onderdelen zijn namelijk zo slecht uitgewerkt dat ze eerder frustreren dan vermaken. De omgevingen waar ik met het vliegtuig in mocht vliegen, zaten vol technische mankementen en boden totaal geen vrijheid, de besturing van de motor leek nergens op en tijdens het zwaardvechten doe je niet veel anders dan continu de rechterstick heen en weer rammen. Zonde, want het idee erachter was leuk.
Ook in het Vlaams
Ook op grafisch gebied verricht deze Kuifje-game geen wonderen. De graphics zijn niet meer van deze tijd en de omgevingen zo inspiratieloos als het maar kan. Vooral de 2D-decors lijken allemaal op elkaar en dat is in combinatie met de repetitieve gameplay funest. Het stemmenwerk daarentegen is wel goed gedaan: ik heb de game zowel in het Engels als in het Vlaams gespeeld en beide waren uitstekend. Wanneer je het spel in het Vlaams speelt, hoef je je overigens ook geen zorgen te maken dat de lippen minder synchroon lopen dan bij het Engelse stemmenwerk; in beide gevallen bewegen de lippen namelijk totaal niet gelijk met de stemmen.
Verveling voor twee
Heb je na het voltooien van het hoofdverhaal nog geen genoeg van de game, waar ik me persoonlijk weinig bij kan voorstellen, dan kun je met nog twee andere modi aan de slag. De eerste, getiteld ‘Uitdagingen’, staat je toe alle drie de speciale levels, het zwaardvechten, het vliegen en het motorrijden, nog eens te spelen, al kun je deze keer uit vier moeilijkheidsgraden kiezen. Het is mij echter een raadsel waarom je nogmaals deze eentonige en frustrerende levels zou willen doorlopen, terwijl er duizend leukere dingen zijn die je op zo’n moment kan doen. Mocht je een vriend hebben die je graag uit huis wil, dan biedt de ‘Kuifje en Haddock’ modus de ideale oplossing. Hierin kun je namelijk samen met een andere speler aan de slag met een alternatieve verhaallijn, die overigens een stuk minder interessant is dan het verhaal uit de singleplayer. Wel kun je in deze modus goud verdienen, wat je vervolgens kunt gebruiken om kostuums voor je personage aan te schaffen. Mocht je dat leuk vinden.
Conclusie
Wat had ik deze conclusie graag begonnen door te zeggen dat deze Kuifje-game een onverwacht meesterwerkje was geworden. Een eerbetoon aan de getalenteerde Hergé en een spel dat leuk is voor jong en oud. Maar helaas is niets van dit alles waar. Het spel is weliswaar zeer sfeervol, maar de platformelementen zijn repetitief en de intermezzo’s, die de boel juist wat spannender hadden moeten maker, zijn bijkans nog saaier. Bovendien is het geheel slecht uitgewerkt, zijn de graphics totaal onacceptabel voor een game anno 2011 en rollen binnen vijf uur de eindcredits over het scherm. Toch dient wel een belangrijke kanttekening geplaatst te worden: het spel is duidelijk niet gemaakt voor volwassenen of echte gamers. Ubisoft ontwikkelde deze game met het oog op kleine kinderen en die doelgroep zou zich best nog wel eens kunnen vermaken met De Avonturen van Kuifje: Het geheim van de Eenhoorn. Ben je echter ouder dan tien jaar, dan raad ik je dit spel af. Tenzij je op een verwrongen manier je jeugd wilt herbeleven.