Ace Combat is niet zomaar een titel, de serie heeft al flink wat games op haar naam staan en deze verschilden enorm in kwaliteit. Zo was de ene titel een topper en de andere titel een dieptepunt binnen de reeks. Assault Horizon is de eerste multiplatformtitel en hiermee hoopt ontwikkelaar Project Aces een breder publiek op te zoeken. Is het ze gelukt om een goede game neer te zetten?
Vliegensvlug
Assault Horizon trekt de speler direct bij het starten van de game in een episch luchtgevecht. Overal om je heen zoeven straaljagers langs die van jou, de lucht ziet zwart van de rook en overal klinkt het geluid van oorlog. Meteen wordt duidelijk dat dit een game vol actie is, want je zult geen moment rustig kunnen genieten van de omgevingen. Vanaf het moment dat jij je vogel flink op de staart trapt, begint de echte oorlog en moet jij zorgen dat de missie tot een goed einde komt.
Van explosies tot het filmisch opblazen van je vijanden, Ace Combat is terug en het ziet er goed uit! Met deze nieuwe titel in de serie laat ontwikkelaar Project Aces goed zien hoe je een chaotische, snelle arcade-titel tot een heus Hollywood-spektakel om moet toveren. Hiervoor is het nieuwe Close-Range Assault systeem gebruikt. Dit snufje zorgt ervoor dat, mits geactiveerd, de camera zich zo plaatst dat je met je neus in de keiharde actie gedrukt wordt. Mocht jij je vijand opblazen met een flinke raket word je ook nog eens getrakteerd op het uiteenvallen van zijn vliegtuig. Het ziet er allemaal spectaculair uit en weet op deze manier de speler blijvend te amuseren.
Dit zorgt er ook voor dat jij als speler meer het idee krijgt deel te zijn van de actie, in tegenstelling tot een aantal vorige Ace Combat-games, waarin het meer leek te gaan om het neerknallen van een zwart stipje in de verte, dan het daadwerkelijk voeren van een oorlog in het luchtruim.
Tevens is het verhaal geschreven door New York Times-schrijver Jim DeFelice, iets wat goed te merken is gedurende de hele game, of je nou bekend bent met de beste man of niet. Ace Combat heeft een verhaal gekregen dat eerder aan games zoals Call of Duty doet denken, dan aan games binnen het genre. En juist door dit verhaal krijgt de game meerwaarde; naast de actievolle momenten die Assault Horizon te bieden heeft, blijft de game nu ook leuk buiten deze momenten, dankzij het script dat in de game verwerkt is. Het houd de speler als het ware in zijn stoel, kwijlend voor meer.
Ook oogt de game niet slecht; mooie lichteffecten tot enorme explosies, het zit er allemaal in en ziet er gelikt uit. Helaas vallen de slechte punten enorm op in bepaalde delen van de game; zo lijkt de game af en toe een ondergrond te gebruiken die rechtstreeks uit Google Maps lijkt te komen en zijn niet alle effecten even mooi gemaakt als hun grotere broertjes. Dit laatste geldt vooral voor de explosies; hoe groter, des te mooier, maar ook hoe kleiner, des te lelijker.
Ietwat repetitief, of toch niet?
Allemaal leuk en aardig, maar is deze titel buiten het constante neerknallen van andere vliegtuigen ook een game die meer te bieden heeft? Ja en nee. Ik zal dit nader verklaren.
De Ace Combat-serie staat bekend om juist deze factor, maar de ontwikkelaar heeft samen met de eerder genoemde schrijver een aantal “nieuwe” opties in Assault Horizon verwerkt. Hieronder vallen gevechten gevoerd vanuit de zijkant van een helikopter met een mini-gun op schoot, een “stealth-bomber”-missie en een aantal, dergelijke zaken. Dit zorgt voor de nodige afwisseling en geeft de speler ook het idee een volwaardige game te spelen, in plaats van een arcade-titel waar constant een muntje in geduwd moet worden om vervolgens weer hetzelfde te gaan spelen.
Maar helaas zorgt dit er niet voor dat de missies niet hetzelfde blijven, want in essentie zul je altijd maar één ding hoeven doen en dat is het neerknallen van een groepje terroristen. Er zullen vast mensen zijn die niet anders willen, maar na een aantal uurtjes sloeg ondanks de dikke actie toch de verveling lichtelijk toe. Tijd om naar de multiplayer-modus te gaan dus!
Vliegen met vriendjes!
Naast de singleplayer heeft Assault Horizon ook een klein arsenaal aan multiplayer-opties te bieden. Zo zijn er enkele standaard modi beschikbaar, waaronder de bekende deathmatch-modus, een coöperatieve modus en de gloednieuwe Capital Conquest-modus. De eerstgenoemde opties spreken voor zich; in de coöperatieve modus kun je missies uit de single-player met een vriend spelen om zo een hoge score neer te zetten op de leaderboards.
De deathmatch-modus is een stuk chaotischer dan je eerst zou verwachten. Hierin kun je tot zestien spelers tegelijk het tegen elkaar opnemen, ieder in zijn favoriete, vliegende bak. Erg vermakelijk, maar helaas valt deze modus ietwat tegen. Dit komt door het feit dat, mits je daadwerkelijk een match met zestien personen kunt vinden, de game enorm ongebalanceerd werkt met een groep van zestien spelers. Constant word je belaagd door je tegenstanders en krijg je amper de kans om überhaupt zelf het heft in handen te nemen, iets waar jij je als speler ongetwijfeld aan zult ergeren. Voorgesteld wordt om een match van acht personen te spelen om zo frustraties te voorkomen, maar dit kan toch niet de bedoeling zijn?
Gelukkig is er nog een optie waarin lekker hard geknokt kan worden in het luchtruim, een optie die de titel Captial Conquest met zich meedraagt. Hierin blinkt de multiplayer het meeste uit; om beurten moeten teams van maximaal acht spelers een hoofdstad van een land, waaronder Washington D.C. en Parijs, aanvallen of verdedigen. Hierbij komen de verschillende voertuigen die de game te bieden heeft ook naar voren, want elk heeft zo zijn eigen voor- en nadelen. Niets is leuker dan samen met je teamgenoten de overwinning binnen slepen.
Maar speelt het ook lekker?
De besturing is simpel en wordt redelijk goed uitgelegd, maar af en toe voelt het net iets teveel aan. Zo kan het voorkomen dat je op van alles en nog wat moet letten, schieten en tegelijkertijd na moet denken over je volgende zet. Het gebeurt wel eens dus dat dankzij de geweldige actie die zich in het luchtruim afspeelt jij je tactische ontwijkingsmanoeuvre niet kunt uit kunt voeren. Het zijn simpelweg net wat te veel handelingen om de soepelheid erin te houden, zeker aangezien de besturing van niet alle voertuigen hetzelfde is en soms zelfs een compleet andere button-mapping hebben.
Dit klinkt raar, maar het is net niet goed genoeg uitgewerkt om de combinaties makkelijk te houden, ongeacht welk voertuig, en ook nog eens de speler een gameplay-ervaring te bieden, die de game zo graag met je wilt delen. Juist door dit punt wordt het tempo van de game naar beneden gehaald en door een foute knop in te drukken, kun jij ervoor zorgen dat de missie vroegtijdig tot een einde komt.
Conclusie
Project Ace heeft in samenwerking met Jim DeFelice een oude serie nieuw leven ingeblazen en weer op een ouderwetse arcade-game laten lijken, die gekruist is met een snufje Call of Duty. Op een aantal schoonheidsfoutjes en online-ergernissen na is Ace Combat: Assault Horizon een zeer vermakelijke game geworden die adrenaline-junkies het hof zal maken met brute “in-your-face” actie en een spannend verhaal, verkleed in een mooi jasje. Mocht jij niet vies zijn van een ietwat ongebalanceerde multiplayer-modus en snelheden waar jij je gezicht mee af kan peuteren, dan is dit de game voor jou dit najaar.
leuke review, maar die vlieg games is toch echt niks voor mij
goede review … ik kan niet stilzitten om deze game te spelen.. 8)
Ik vond de demo super. Alleen ik stoord me zo erg aan de platte kaal loze aarde/achtergrond.
Ik vind het een erg leuk spel alleen wacht toch even liever totdat hij goedkoper is 😉
Vrijdag krijg ik hem binnen en dan kan ik mijn eigen oordeel er eens over vellen.
De 3 die op de PS2 zijn uitgekomen heb ik heel wat uurtjes aan besteed, als het meer van hetzelfde is vind ik het prima. 😉
Beter dan in Ace Combat 6 😆
ik vond Ace Combat: The Belkan War voor ps2 ook geweldig! ik baalde toen ook dat Ace Combat 6 alleen op de xbox360 uitkwam.. maar nu is ie er gelukkig weer op ps3 en wat ik er nu van heb gezien lijkt hij me helemaal awesome! 🙂
waarom is deze game er nou niet voor de pc, deze game is zo cool.
Gister voor 30 euro de limited edition op bol.com gehaald,vandaag binnen gekregen,spel speelt erg fijn!
ik vind het een hartstikke leuk spel. het verhaal is goed, al was bij sommige missies mij niet helemaal duidelijk waarom ik die missie precies deed, waardoor het verhaal misschien ietwat luchtig aanvoelt. maar gelukkig valt dit mee en kan het de pret helemaal niet drukken want het is gewoon weer een heerlijke Ace Combat met straaljagers, en voor het eerst ook helikopters. dat vind ik persoonlijk een leuke toevoeging, maar ik kan me voorstellen dat sommige mensen dit niet heel leuk vinden. helikopter besturing is prima, de camerapositie beweegt ook heel soepel mee met hoe jij beweegt. dat klinkt misschien vaag, maar dat moet eigenlijk je gewoon zelf zien. het komt in het begin misschien een beetje ingewikkeld/lastig over, maar het went snel en dan speelt het lekker.
en de straaljager besturing is ook weer prima. in het begin even schrikken omdat de besturing zo casual af was gesteld, dat je niet eens ondersteboven kon vliegen. maar gelukkig kun je dit aanpassen in de control settings. wat ik ook een hele mooie toevoeging vind is de dogfight mode, dan focus je je op 1 vijand en bestook je hem met kogels en raketten. ook hier beweegt de camerapositie heel mooi mee afhangkelijk van welk wapen je gebruikt, en hoe je vijand beweegt. en vervolgens krijg je heel mooi te zien hoe het doorzeefde vliegtuig van je vijand brandend uiteenvalt, dit zorgt echt voor zo’n heerlijk ”in your face” gevoel en de actie knalt letterlijk van je scherm.
en behalve straaljagers en helikopters zijn er ook bommenwerpers, je mag mee in de AC-130 ”spooky” om met zeer grof geschut je vijand te lijf te gaan, en je mag ook even aan de slag als door gunner in een Black Hawk helikopter. ook kun je de kleur van je vliegtuigen helemaal aanpassen. je speelt vanzelf kleurpatronen vrij voor je vliegtuigen, en die kun je dan echt iedere denkbare kleur geven. ja echt, van iedere kleur heb je zowat 100 verschillende soorten. van gitzwart tot knalgeel, alles kan. en zo kun je heel veel kleurpatronen samenstellen en opslaan.
en dan heeft de game ook nog een multiplayer. die heb ik nog niet heel veel gespeeld, maar wat ik ervan heb gespeeld voelde prima aan. je hebt geloof ik zo’n 6 verschillende modi. genoeg voor prima vermaak.
ik heb even getwijfeld, maar van mij krijgt hij een 9. misschien wat hoog, maar de reden is heel simpel, ik ben gewoon maar heel weinig dingen tegengekomen in de game die ik niet leuk vind. dus als je houd van de vliegtuigen, helikopters en snelle actie, is dit zeker een aanrader!
ben ik het mee eens!
😀 waar speel je op ps3 of xbox 360?
Ps3. (late reactie maargoed :p)