NBA 2K12

In een rijk verleden was ik verknocht aan basketbal. Ik heb zelf drie seizoenen gespeeld en virtueel zocht ik de NBA op en wist me hier jarenlang mee te vermaken. Na een aantal vergeten jaren is hier een gewaagde actie om de sport weer (volledig) op te pakken en met NBA 2K12 aan de slag te gaan. Wat maken we toch stappen in de sportgames en ook dit deel van 2K brengt innovatie in de wereld van basketbal.

De grote jongens

De ontwikkelaars van de NBA-reeks van 2K zitten niet stil, ook al hebben ze het rijk alleen als het gaat om basketbalgames. Elk jaar vind ik het toch stiekem leuk om de nieuwe NBA te inspecteren en ook dit jaar weer weet NBA 2K te imponeren. Een geheel nieuwe modus is namelijk geboren: de NBA’s Greatest Players. Het is een verbastering van de Jordan’s Challenge van vorig jaar, maar dan veel leuker uitgewerkt. In NBA 2K12 kun je met vijftien grote namen aan de slag die in de geschiedenis van basketbal hun naam hebben gevestigd: Larry Bird, Kareem Abdul Jabbar, Michael Jordan en natuurlijk nog twaalf anderen. De hele speelstijl is daarbij aangepast op de authentieke wijze van spelen in dat jaar. We kregen bijvoorbeeld een wedstrijd uit 1965 met Bill Russell voorgeschoteld en alles lijkt te kloppen. Je speelt in zwart-wit en het commentaar voelt lekker oubollig, maar wel alleswetend aan. De commentatoren vertellen tussendoor namelijk een stukje geschiedenis over de tijd waarin je speelt en hoe de carrière van de sterspeler vorderde. Daarnaast kloppen de tenues, de stadions, de belichting, de krakende audio en hoe de spelers destijds basketbal beoefenden.

Ook matches uit latere jaren geven een betrouwbare feeling, doordat er een filter over het scherm suist waardoor het lijkt alsof je daadwerkelijk oude televisie zit te kijken. Verder merk je vorderingen op gebied van gameplay. In oude matches werd er bijvoorbeeld nog weinig gedunkt, terwijl in de loop der jaren stijlvolle dunks zijn gecreëerd door menigeen in de basketbalwereld. Regels zijn uiteraard ook veranderd; zo was er in de vroege jaren geen 3-puntenlijn. Dit maakt zo’n wedstrijd direct een stuk spannender en als je aan de verliezende hand bent, is het erg lastig dit weer recht te trekken.

Nog meer realisme

Om even een gelijkenis te doen met de NBA Live-reeks van Electronic Arts, kunnen we altijd al stellen dat NBA van 2K realistischer is en (mede daarom) langzamere gameplay bevat. Deze gameplay is nu nog meer in perfectie gehuld. De engine van NBA 2K12 maakt toeren, want de introductie van elke wedstrijd is lekker over-the-top zoals dat bij het Amerikaanse basketbal hoort. Elke wedstrijd en elk team pakt de openingsscènes anders aan, waardoor de variatie zeer groot is. Tijdens het spelen merk je de aandacht per individuele speler; de manier van bewegen, rennen en gooien is strakker uitgewerkt. En niet alleen dichtbij de basket is belangrijk, ook de gameplay eromheen is van grote waarde en als je als team goed beweegt, kun je mooie acties verwachten en meer structuur.

Verder is de fysieke actie op de schop is gegaan, het contact met tegenstanders is namelijk realistischer. Na botsingen gaan sommige spelers gewoonweg keihard door en verliezen niet de bal. Het contact kent uiteraard meer variatie en voelt elke keer weer anders aan. Daarnaast is er veel aandacht besteed aan het publiek en de eerste paar rijen zijn dan ook vrij interactief met het veld. Bij bepaalde acties van spelers anticipeert het publiek hierop en ook als een speler het veld uit vliegt of als een bal uit rolt, dan zie je het publiek daarop reageren.

Meer pixels please

Een klacht van de consument over NBA 2K11 was dat de game grafisch iets beter mocht. En dan met name de karaktermodellen mochten wel een metamorfose krijgen. U klaagt, wij verbeteren, zo dachten ze bij 2K, want dit jaar is er extra aandacht besteed aan de gezichten en lichamen van de basketballers. Vooral de spelers die in de ‘spotlights’ staan, hebben een flinke poetsbeurt gekregen en NBA 2K12 moet dus ook op gebied van graphics een extra stap in de goede richting worden. Sowieso is het al fantastisch om te zien dat het publiek bij de game wordt betrokken, maar goede karaktermodellen geven meer sjeu aan het spektakel dat basketbal altijd is.

Voorlopige conclusie

Ook dit jaar lijkt 2K weer een dijk van een basketbalgame neer te zetten met NBA 2K12 en waarbij vooral de Greatest Players-modus zeer innovatief aanvoelt. Een stukje geschiedenis, authenticiteit en heerlijke speelwijzen over de loop der jaren schenkt ons uitgebreidere gameplay. Het is ook erg fijn om te zien dat het publiek bij matches wordt betrokken. Er is uiteraard ook verbetering in de gameplay, meer aandacht aan de spelers en dynamische elementen in de vorm van beter fysiek contact. NBA 2K12 speelt gewoonweg weer een stuk fijnerr, hoewel de leercurve er zeker blijft. 2K is op weg om weer een sterke basketballer uit te geven.