In Source Code moet kapitein Colter Stevens met behulp van de nieuwste technologie op het gebied van terrorismebestrijding zien een grote aanslag te voorkomen. Het is echter duidelijk dat de wetenschappers die zijn missie leiden het een en ander voor hem achterhouden. Weet Stevens een bloedbad te voorkomen? En wat durven de wetenschappers hem niet te vertellen?
A rough ride
Source Code is zeker geen gemakkelijke, rustige rit. Dat komt niet alleen doordat Stevens wakker wordt in het lichaam van een van de slachtoffers van een treinaanslag en die explosie keer op keer moet herbeleven. De film zelf is gewoon erg lastig te volgen. In het begin zijn heel veel losse eindjes van de plot ronduit onlogisch. Aan het eind wordt wel het een en ander verklaard, maar dat gebeurt op zo’n ongeordende manier dat je het spoor nog steeds behoorlijk bijster bent.
Toch is de opbouw van de plot zeer interessant. Het gegeven dat Stevens de man achter een al gepleegde bomaanslag moet vinden en daarvoor keer op keer terug moet keren naar de laatste acht minuten voor die aanslag, zorgt voor veel grappige déjà vu momenten. Toch is het op zo’n manier ingevuld dat het niet gaat vervelen dat je meerdere keren naar hetzelfde zit te kijken.
Eén ding is zeker: de plot werkt een film vol actie en spectaculaire effecten in de hand. Stevens moet tot het uiterste gaan om de terrorist te pakken om te voorkomen dat die nog meer levens opeist. Daarbij is alles geoorloofd. De mensen om hem heen zijn immers al omgekomen bij een eerdere ramp. De ramp waar hij zelf middenin zit en die voortdurend op spectaculaire wijze tot eruptie komt.
Karakter ontwikkeling ten top
Doordat Stevens voortdurend de kans krijgt zijn missie over te doen zien we hem als personage een grote ontwikkeling doormaken. Dat geld echter ook voor het personage Colter Stevens buiten de Source Code. Jake Gyllenhaal is de geknipte man voor deze rol en hij zet een uitstekende prestatie neer. De verwarring die hij moet voelen weet hij zeer treffend over te brengen. Ook de tweede verhaallijn betreffende zijn personage is geslaagd en geeft hem alleen maar meer een eigen gezicht.
Die tweede verhaallijn maakt het geheel echter wel nog wat verwarrender. Aan het einde komt alles weliswaar bij elkaar, maar op dat punt zijn er nog zo veel losse eindjes dat het wat afgeraffeld aandoet. Het einde is vervreemdend, interessant en allicht wat te ver gezocht. Het lijkt hoe dan ook een sterke verwijzing naar Inception. Een film waar Source Code meer gemeen mee heeft. Op het gebied van visuele hoogstandjes blijft Inception toch wel een paar streepjes voor houden, hoewel Source Code het ook daar zeker niet slecht doet.
Conclusie
Source Code is een spectaculaire film met een erg interessante plot. Bij vlagen is het erg lastig om je hoofd er bij te houden, zeker als je aan het einde alle eindjes aan elkaar wilt knopen. Ook wanneer je de draad toch kwijt raakt hoeft dit je er niet van te weerhouden te geniet van deze film vol actie, maar de mind-fucks zijn wel een belangrijk onderdeel van de beleving. Het kan bijna niet achterwege blijven om toch die vergelijking met Inception te trekken. Eenzelfde vraag als bij sommige kijkers van die film destijds de kop op stak rijst ook hier: is het niet té ingewikkeld gemaakt? Dat zal ieder voor zich moeten beoordelen. Zeker doen. Source Code is die moeite waard.
