Hollywood weet de laatste jaren maar weinig originele films uit te brengen. We zien de vele reboots, remakes en sequels in vloedgolven op ons afkomen. En hier hebben we er weer zo één, een remake van de komische film uit 1981. Alleen, in dit geval geef ik de voorkeur toch echt aan deze nieuwe versie!
I’m Batman!
Stel je voor; je bent enorm rijk, altijd dronken en hebt zowat elke mooie vrouw die je ooit tegen bent gekomen het bed in weten te krijgen. Daarnaast ben je een fan van veel films en doe je niets liever dan gekleed in een Batman-pak scheuren door de straten van je stad in, uiteraard, een Batmobile (de originele wagen uit Batman & Robin). Dit is het leven van Arthur Bach (Russell Brand), een dertigjarige man die nog steeds een kinderoppas nodig heeft in de vorm van Hobson (Helen Mirren). Toch ziet Arthur haar meer als de moeder die hij nooit had, zijn biologische moeder is hem liever kwijt dan rijk en ziet hem als een schande voor haar enorme bedrijf.
Toch moet iemand uit haar familie het bedrijf ooit overnemen. Kan Arthur deze verantwoordelijkheid wel aan? Zijn biologische moeder weet zeker van niet en zorgt er daarom voor dat hij moet trouwen met de beste werkneemster van het bedrijf; Susan Johnson (Jennifer Garner). In het verleden hebben ze echter al eens iets met elkaar gehad en dat is niet bepaald goed afgelopen. Door te trouwen met Arthur is ze verzekerd van een enorm fortuin en is Arthur’s moeder in de positie het bedrijf door te geven aan haar schoondochter. Een win-win situatie? Niet voor Arthur zelf. Helaas stelt zijn moeder hem een ultimatum. Of hij trouwt met Susan Johnson, of zijn bankrekening zal volledig leeggehaald worden. Een slordige 950 miljoen dollar.
Daarnaast valt Arthur ook nog onder de bedreiging van Susan’s vader (een kleine rol van Nick Nolte). Hij zweert dat hij hem pijn zal doen wanneer hij zijn dochter niet neemt voor wat ze is. Maar voor Arthur speelt een groter dilemma: hij is natuurlijk net verliefd op de vrouw van zijn dromen. En die vrouw is niet Susan! Naomi (Greta Gerwig) is een spontane stadgids en heeft aspiraties om kinderboeken te schrijven. Haar charmes betoveren Arthur en zorgen ervoor dat hij een betere man wil worden. Maar wat te doen met dat huwelijk? Trouwt hij met een vrouw die hij niet moet of laat hij alles vallen voor de liefde?
Waar rook is, is Brand
Meer dan genoeg plotpunten om een film te vullen. Een film die vaker dan eens flink op de lachspieren weet te werken. De humor is ijzersterk, mits je om Russell Brand kan lachen. Moest je Get Him to the Greek afzetten door zijn ietwat overdreven acteerwerk, dan is het aan te raden deze film niet te kijken. Persoonlijk mag ik Brand en geniet ik steeds van zijn aanwezigheid op het scherm.
Natuurlijk is de rol van alcoholistische multimiljonair Brand op het lijf geschreven. Hij speelt Arthur als een levensechte Bruce Wayne. Hij heeft het pak, hij heeft de auto, hij vecht alleen niet tegen het kwaad. Toch is er meer dan alleen Brand. De relatie die hij met zijn kinderoppas heeft knalt van het scherm af. Als kijker voel je de band tussen Arthur en Hobson. Misschien draait de film nog wel meer rondom de liefde tussen deze twee personages, dan de liefdesdriehoek die Arthur met de twee andere dames heeft. Ook in de scènes waarin humor ver achterwege lijkt te zijn en de karakters geconfronteerd worden met het leven, weten Brand en Mirren te schitteren.
Conclusie
Arthur is een film waar je met al je vrienden naar kunt kijken. Voor iedereen is er wel iets te vinden in deze film. Of het nu de typische Russell Brand humor is, de liefdesrelaties of de serieuzere zaken in het leven; op alle fronten wist Arthur te overtuigen. En niet alleen mij, de mensen die met mij in de bioscoopzaal zaten wisten ook 110 minuten met een glimlach op het gezicht te zitten. Arthur is leuk, leuker dan het origineel!