Het is alweer vijftien jaar geleden dat Ghostface voor flink wat spanning en onrust zorgde in het dorpje Woodsboro. De seriemoordenaar met het typische masker wist het ‘teen slasher’ genre weer nieuw leven in te blazen, wat het startsein bleek voor diverse films van zeer verschillende kwaliteit. Scream bleek een echte klassieker, maar de twee vervolgen waren volgens velen minder sterk. Nu is Wes Craven er om elf jaar na de laatste sequel weer een nieuw en hopelijk waardig vervolg af te leveren. Tijd voor Scream 4!
Gruwelijke acties
Scream 4, ook wel bekend als Scre4m, valt vooral te zien als een poging om een nieuw, vooral jong publiek bekend te maken met de gruwelijke acties van Ghostface. Het laatste deel uit de serie verscheen alweer elf jaar geleden, dus er is behoorlijk wat veranderd in al die jaren. Gale (Courteney Cox) is inmiddels getrouwd met sherrif Dewey (David Arquette) en Sidney Prescott (Neve Campbell) heeft haar leven weer op de rit dankzij haar zelfgeschreven boek “Out of Darkness”. Om haar boek te promoten komt Sidney uiteindelijk ook weer in Woodsboro… en je voelt natuurlijk al aankomen dat dood en verderf dan al snel op de loer ligt.
Er zijn gelukkig ook genoeg dingen onveranderd na alle jaren, want de seriemoordenaar heeft nog altijd een lekker herkenbaar masker en er zijn volop domme tieners om heerlijk bloederig om zeep te helpen of om vooral heel bang te maken. Met dank aan nieuwe castleden als Hayden Panettiere, Alison Brie en Emma Roberts. Herkenbare gezichten voor fans van onder andere Heroes en Mad Men. Hiermee speelt Scream 4 ook duidelijk in op de twee groepen kijkers: de nostalgische fans van het eerste uur en de nieuwkomers.
Gemak en gevaar
Het feit dat er oude en nieuwe gezichten in de film zitten, heeft twee verschillende uitwerkingen. Enerzijds zorgt het voor een frisse inslag, met nieuwe personages die een plek in het verhaal krijgen naast de oude bekenden. Anderzijds is het ook verantwoordelijk voor een wat trager tempo op sommige momenten. Saai is niet het goede woord, maar het is vooral ongeduld. Een Scream-film draait toch vooral om de bekende ‘regels van horror’, bloederige moorden en de nodige spanning. Dan zit je niet te wachten op een poging om alles rustig te introduceren.
Gelukkig komen de vele liefhebbers van bloederige moorden zeker aan hun trekken, want Scream 4 is absoluut geen softe film geworden. Daar komt nog bij dat er ook nog zowaar wat verrassingen in de film zitten. Sommige kijkers zullen bepaalde ontwikkelingen van het verhaal en het einde allicht kunnen aanvoelen, maar het viel toch op hoeveel mede-bioscoopgangers bij vlagen behoorlijk verbaasd leken. En dat is een groot compliment voor de film, die zowel het gemak als het gevaar van de oude, bekende formule met zich meedraagt. Het is nostalgie, maar het drukt logischerwijs ook zwaar op de originaliteit.
Conclusie
Scream 4 doet eigenlijk alles wat je van een nieuwe Wes Craven-horror mag verwachten en gelukkig een stuk beter dan de vorige sequels. Er is nostalgie voor fans van het eerste uur en er is een frisse inslag voor kijkers die nieuw zijn met de acties van Ghostface. Helaas zorgt dat wel voor wat ongewenste rust in de film, want een Scream-film hoort gewoon vlot, bloederig en met de nodige spanning te zijn. Dat zijn immers de bekende regels van horror. Bloederig is het zeker, bij vlagen is er ook genoeg spanning en is er zelfs sprake van enige verrassing. Het lijkt dan ook een kwestie van tijd totdat men deel 5 gaat aankondigen, wat na dit vierde deel ineens geen straf meer is.
