De Yakuza-serie kenmerkt zich al jaren door traditionele arcade-achtige gameplay in een modern jasje te bieden en weet daarom lang niet iedereen aan te spreken. Yakuza 4 vaart allerminst een andere koers dan diens voorgangers, maar kent wel een flink aantal toevoegingen en verbeteringen.
Vier personages
Waar Yakuza 3 een zeer traag begin kende, is dit in het vervolg gelukkig allerminst het geval. Je kruipt direct in de huid van de charismatische Shun Akiyama en komt eigenlijk gelijk al in aanraking met een knokpartij waardoor twee yakuza-clans met elkaar overhoop liggen. Jij zit er bij toeval en min of meer als buitenstaander middenin en je wordt al snel de wereld der Japanse maffia in gesleept. Wie deze Akiyama precies is wordt langzamerhand duidelijk, waarbij een van de sterke punten van het spel aan het licht komt. De gehele opbouw van het verhaal is namelijk simpelweg erg sterk, aangezien alles prima gedoseerd is en je steeds meer te weten komt van de personages en het totaalplaatje.
In Yakuza 4 draait het grote plot namelijk om vier figuren. Achtereenvolgend neem je de rol aan van één van de vier mannen, waarbij hun verhalen uiteindelijk samenkomen en het gehele plaatje duidelijk is. Wat erg belangrijk is bij het opdelen van een spel in delen, is dat elk gedeelte even boeiend moet zijn en gelukkig is dit in Yakuza 4 inderdaad het geval. De goedaardige Kazuma Kiryu, tevens protagonist in de voorgaande Yakuza-games, de gentleman-achtige loan shark Akiyama, de ex-yakuza en ter dood veroordeelde Taiga Saejima en tot slot de corrupte maar zorgzame politieagent Masayoshi Tanimura: allen bezitten ze hun eigen trekjes, verhaal en motieven, die de interesse blijven wekken.
Beter dan de voorganger
Overigens zijn er naast het snelle begin en de goede opbouw nog veel meer verbeteringen ten opzichte van Yakuza 3 te bespeuren. Waar in het vorige deel veel was geknipt in de Westerse uitgave van het spel, onder het mom dat de game dan meer geschikt zou zijn voor deze spelers, terwijl deze aspecten juist typisch Japans waren, is dat ditmaal niet het geval. Gelukkig kunnen we nu dus wel bijvoorbeeld hostessclubs bezoeken en allerlei dames ontmoeten. Er is slechts één onderdeel uit de game geknipt, aangezien dit extreem veel bewerk- en vertaalwerk zou kosten, en dat is een quizje, iets dat je gelukkig absoluut niet mist in de game.
Daarnaast valt er in Yakuza 4 gewoon veel meer te doen. Kamurocho is groter dan ooit, daar we nu nog meer van de stad kunnen verkennen, en er zijn veel meer side-quests die je kunt aannemen. Tevens is het ook mogelijk om je tijd te investeren in de vele aanwezige mini-games. Je kunt onder andere in de arcadehal rondhangen, pachinko spelen, golfen of in een rustieke omgeving vissen proberen te vangen. Overigens valt er daarnaast nog eens flink veel te verzamelen, zoals kluissleutels waarmee je de inhoud van verscheidene kluisjes kan leegplunderen. Ook zijn er nu verscheidene weersomstandigheden aanwezig, waarvan de regen nog wel de indrukwekkendste is. Al het water dat over de straten van de stad verspreidt ligt, laat de wolkenkrabbers in hun weerspiegeling de diepte in torenen. Toch is niet alles goud wat er blinkt, want grafisch voelt de titel over het algemeen alsnog wat gedateerd. De game is dan ook al een jaar langer uit in Japan.
Voor de liefhebber
Zoals begin dit jaar al in de Fast Forward was te lezen, is ook dit nieuwste Yakuza-deel enkel geschikt voor de liefhebbers om verscheidene redenen. Yakuza 4 is namelijk in zijn geheel een traditionele game. Het vechtsysteem doet denken aan oude arcade-spellen en, in vergelijking met een gemiddeld GTA-deel, zijn de mogelijkheden in de stad beperkt. Of je de game kunt waarderen hangt dus heel erg af van wat je er van tevoren van verwacht.
Daarnaast zal de game je vrij weinig zeggen als je niet geïnteresseerd bent in de moderne Japanse cultuur. Alles ademt daadwerkelijk Japan uit en dat moet je kunnen waarderen en ook kunnen begrijpen. Wanneer je niets snapt van hoe bijvoorbeeld yakuza-clans en hostessclubs in theorie en in de praktijk werken, is er simpelweg minder plezier uit het spel te halen. Echte Japanofielen zullen Yakuza 4 dan ook met open armen ontvangen, maar anderen zullen eerst goed bij zichzelf na dienen te gaan of de game hen eigenlijk wel ècht aanspreekt.
Conclusie
Yakuza 4 zet de koers van de serie gewoon voort en voegt niet extreem veel aanpassingen aan de formule toe. Of je de game kunt waarderen hangt dus heel erg af of je van het arcade-stijltje houdt en of de Japanse cultuur je weet te interesseren. Als dit voor beide het geval is, zul je zeker tientallen uren speelplezier uit het spel kunnen halen. Mocht dit niet het geval zijn, dan erger je je hoogstwaarschijnlijk aan de trage opbouw en de kleine bewegingsvrijheid. Yakuza 4 is simpelweg een goede titel, maar helaas alleen geschikt voor de liefhebber.
lol