Warhammer 40.000: Dawn of War II – Retribution

Er zijn van die series die je volledig weten te raken door hun originaliteit, stijl en sfeer. Warhammer 40k is één van die series die mensen van over de hele wereld in hun universum heeft weten te zuigen. Er is namelijk voor ieder wat wils. Of je nu van films, boeken, computerspelletjes of het beschilderen van plastic poppetjes houdt, het Warhammer universum heeft het allemaal te bieden. De interessante verhaallijnen, achtergronden en rassen geven spelontwikkelaars dan ook flink de ruimte om een strakke spelervaring neer te zetten. Het was dan ook niet erg verwonderlijk dat het eerste spel, Warhammer 40.000: Dawn of War uit 2004, het erg goed wist te doen onder de fans.

Inmiddels zijn we alweer een paar jaar verder en is het tijd voor een tweede uitbreiding op Dawn of War II. Dit keer is het spel standalone speelbaar en bevat maar liefst zes verschillende, speelbare rassen. Bied kwantiteit ons automatisch opnieuw de kwaliteit die we gewend zijn van de serie?

Nieuwe Rassen

Het meest opvallende waarin Warhammer 40.000: Dawn of War II – Retribution zich vernieuwt is de mogelijkheid om de gehele singleplayer campagne met zes rassen door te kunnen spelen. Naast de alom bekende Space Marines heb je ditmaal ook de keuze uit Orks, de Eldar, Chaos Marines, Imperial Guards en Tyranids. Elk ras kent zijn eigen eenheden, aanvallen, specialiteiten en zwakheden. Het is dus zeker de moeite om de Campaign Mode meerdere keren door te spelen met deze verschillende rassen. Er moet echter wel bij gezegd worden dat het merendeel van de missies voor alle genoemde rassen identiek zijn.

Het enige verschil zit hem in de optionele missies, waarin elk ras zijn persoonlijke verhaallijn volgt. Deze extra missies springen er dan ook meer uit als het gaat om innovativiteit ten opzichte van de gewone missies. Het is overigens ook de allereerste keer dat we met de Imperial Guards aan de slag kunnen. Het is een ras dat zich vooral kenmerkt door de menselijke trekjes die ze bezitten en hun grote hoeveelheden aan troepen, ten opzichte van de vijf andere rassen in het spel.

Upgrades, Snelheid en Keuzes

Ieder ras heeft zijn eigen helden en units, welke allebei ook weer te upgraden zijn aan de hand van een level-systeem en items die je in de gespeelde missies hebt verzameld. Als je een level omhoog bent gegaan met behulp van je verzamelde ervaringspunten, kun je de verkregen punten hiervan inzetten op een speciaal upgrade-schema. Zo kun je er bijvoorbeeld voor kiezen puur en alleen je gezondheid te verbeteren, maar je kunt ook je aanvalsmogelijkheden of teamvoordeel verder uitbouwen. De items die je in de missies vind, kun je achteraf naar je eigen smaak aan je hoofdpersonages toekennen en zo echt een band met het team waar je mee speelt opbouwen. Het voelt of je echt invloed hebt op je team en de dingen die je doet.

Als speler krijg je enorm veel keuzes. Aan het einde van iedere missie kun je bijvoorbeeld uit drie verschillende bonussen kiezen, waarvan je er één daadwerkelijk mag houden. Welke wapens zijn handig tegen welk soort vijanden en hoe zet je ze effectief in? Dit zijn vragen die continu beantwoord worden naar de smaak van de speler en zo voelt de ervaring dan ook erg persoonlijk en weinig lineair aan. De speelduur is overigens ruim tien tot twaalf uur, alleen al om de Campaign Mode uit te spelen. Hoe lang je er echt mee bezig bent hangt een beetje van jezelf af; kies je ervoor om wèl of niet alle optionele missies te spelen? Qua content is het dus prima in orde, zeker aangezien het slechts gaat om een uitbreiding op een reeds bestaande titel!

In het midden van de actie!

De Warhammer-serie staat ook bekend om het ontbreken van de mogelijkheid om basissen te kunnen bouwen op de map waarin je speelt. Dit is deze keer dan ook niet anders, al heb je nu wel wat meer mogelijkheden tot het upgraden van je units. Het voelt allemaal wel heel fijn en natuurlijk aan, aangezien de gameplay er duidelijk op is aangepast. Zo lijkt het alsof de actie veel sneller en intenser is dan in een standaard RTS-titel, iets wat naar mijn mening zeker een positief punt te noemen is. De missies zelf hebben allemaal een soort overkoepelende structuur, waarin het de bedoeling is om vooraf bepaalde objectives te behalen. Deze komen voornamelijk neer op het verplaatsen van punt A naar punt B met tussendoor wat losse opdrachten voor je team.

Het enige waar ik wat op aan te merken heb, is de slechte kunstmatige intelligentie van de vijanden die je tegenkomt in het spel. Ze staan netjes en tactisch gepositioneerd op de map, maar als je dichterbij komt maken ze totaal geen gebruik van enige cover. Dit heeft tot gevolg dat je hele waves aan vijanden zo de pan in hakt met slechts een aantal goedgemikte schoten. Deze problemen waren in het originele Dawn of War II ook al aanwezig en het is dan ook erg jammer dat deze ruim twee jaar later nog steeds niet zijn aangepakt. Gelukkig kunnen hogere moeilijkheidsgraden de boel nog een beetje beduvelen, waardoor het je tijdens het spelen een stuk minder op zal vallen.

Alle mannen verzamelen!

Natuurlijk is ook de multiplayer niet meer weg te denken uit de Warhammer-serie. Ook in deze tweede uitbreiding heb je weer de nodige mogelijkheden. Zo heb je de optie om de gehele Campaign Mode samen met een vriend door te spelen, iets wat vooral de funfactor enorm zal verhogen. Het spel draait vooral om snel handelen en tactisch inzicht met de weinige manschappen die je tot je beschikking hebt. Je zult dus vooral samen bezig zijn om de beste strategie uit te denken en het vervolgens uit te voeren. Hiernaast heb je ook de gebruikelijke modus om met een vriend of iemand op internet een potje tegen elkaar te kunnen spelen.

De problemen met de kunstmatige intelligentie worden op deze manier ook meteen de grond in geboord, aangezien je nu echte mensen voor je kiezen krijgt in plaats van computers. Juist op deze fronten komt het tactische spelelement dan ook weer naar voren. Het gaat er niet meer om hoeveel manschappen je tot je beschikking hebt, maar op welke manier je ze inzet tegen je vijand. Net als in de eerste Dawn of War II-delen is ook de Last Stand modus weer terug. Hierin neem je het als één bepaald character naar keuze op tegen waves van vijanden. Dit komt prima uit de verf, vooral gezien het feit dat je in deze modus totaal je bassisen en reinforcements niet mist. Leuke aanvulling, maar wel al bekende koek.

Conclusie

Warhammer 40.000: Dawn of War II – Retribution is een leuke standalone uitbreiding op Dawn of War II. Hoewel het op de toevoeging van het aantal speelbare rassen na vrijwel niets nieuws weet toe te voegen, zul je toch merken dat je ook dit deel weer als zoete koek naar binnen zult willen werken. Aan de andere kant merk je wel dat het beleg op je boterham steeds meer hetzelfde gaat smaken en dat het dus nu wel een keer tijd wordt voor Relic om de Warhammer- serie naar het volgende level te gaan tillen. De grote vraag blijft nu dus vooral: Hoe wordt deze titel opgevolgd?