Beste Richard: Multiplayer en co-op, innovatie en MMO’s

Richard Leurs en Matthijs Bijl zijn beide eindredacteur bij GamersNET en natuurlijk allebei echte gamers. Ze hebben echter nog één ding gemeen, want Richard en Matthijs delen graag hun mening over alles wat er in de wereld van games gebeurt. Daarom zijn de jongens penvrienden geworden, niets is te gek als ze elkaar om meningen vragen of gewoon even hun hart willen luchten. Eén ding is echter anders dan normaal, want de brievenwisseling is wekelijks op GamersNET te volgen. In deze brief bespreekt Matthijs hoe hij overgaat tot het kopen van een game, of de game-industrie nog wel ballen aan kan laten groeien en naar welke games hij wel behoefte heeft.

Ik geef je helemaal gelijk wat betreft het punt marketing. Iedereen wordt in meer of mindere mate beïnvloed door de vele promotiemiddelen die uitgevers ter handen nemen om hun product aan te prijzen. Het is dan ook jammer dat sommige uitgevers dingen beloven in games die uiteindelijk niet waar gemaakt worden, een goed voorbeeld van dit soort mensen is natuurlijk Peter Molyneux, waardoor je als gamer teleurgesteld wordt. Je vraagt mij hoe het proces bij mij verloopt bij het kiezen tussen games en het besluit maken om een bepaalde game aan te schaffen.

Hiervoor zou je allereerst moeten weten dat ik games vooral online aanschaf. Vind ik makkelijk en scheelt daarnaast ook vaak de nodige euro’s. Bij mij persoonlijk hebben online-aankopen echter ook een bijkomend voordeel: ik doe meestal niet veel impulsaankopen. Games die met trailers en nieuwsberichten mijn aandacht getrokken hebben, hou ik vaak nauwlettend in de gaten, maar of ik ze vervolgens daadwerkelijk aanschaf, hangt van een aantal aspecten af. Allereerst is voor mij vooral van belang of de recensies van de game lovend zijn, of in ieder geval positief. Daarnaast vind ik het van belang dat een game een zekere moeilijkheidsgraad kent, wat ik vaak aflees aan de hand van het cijfer dat aan het behalen van alle trophies worden gegeven op deze site. Ik wil mijn geld daarnaast goed besteden en zo veel mogelijk leuke gameplay-uurtjes eruit trekken, dus kijk ik om die reden ook naar de replay-waarde van een game, die bijvoorbeeld verlengd kan worden door een toegevoegde multiplayer. Wat vind jij eigenlijk van de stijgende trend dat veel games een multiplayer modus bevatten en co-op steeds vaker wordt weggelaten, alhoewel dat de laatste tijd weer wat lijkt terug te keren?

Over het belang van een aanwezig verhaal bij games die vooral om de actie draaien, ben ik van mening dat je daar toch dat belang te overschat. Ja, context is nodig, maar in een game waarin ik mezelf vermaak met het zo gewelddadig mogelijk afmaken van tegenstanders, maakt het mij vrij weinig uit of er nou wel of niet een intrigerend verhaal aanwezig is. Stel dat er in een game slechts een cutscene is, een één minuut durende intro-scene, waarin me vertelt wordt dat ik op een planeet zit en een brute moordenaar ben, dan neem ik daar genoegen mee zolang de gameplay me maar bevalt. Vanzelfsprekend is de bijkomstigheid van een interessant verhaal een positief punt, maar voor het belang van een verhaal in games, kijk ik toch eerder naar andere titels.

Moet de game-industrie weer ballen krijgen, zo vraag je mij. Het probleem ligt hem denk ik vooral bij de uitgevers en bij het feit dat de ontwikkelkosten van games de laatste jaren de pan uit zijn gerezen. In mijn optiek is het ontwikkelen van games een artistieke beoefening, net zoals het produceren van muziek. Natuurlijk is niet elke game een artistiek meesterwerk, maar in theorie schaar ik ze daar wel onder. Om die reden ben ik opnieuw in theorie van mening dat ontwikkelaars minder aan het geld zouden moeten denken die hun project op zou kunnen leveren, maar eerder aan de – artistieke – waarde van hun game. Het geldprobleem van ontwikkelaars wordt echter ook weer veroorzaakt natuurlijk door de tergend hoge kosten die de productie van een game met zich meebrengt, dus in de praktijk is het ook weer begrijpelijk.

Een tweede zondebok is echter de uitgever. De uitgever die vrijwel totaal niet meer denkt aan de artistieke waarden van een game, maar het simpelweg als een product op een commerciële markt ziet en als zodanig van ontwikkelaars eist dat ze succesformules uitknijpen, in het belang van de winsten die daar uit kunnen worden gesleept. Eén van de leidende figuren in de game-industrie die hier ook heel openlijk voor uitkomt is Bobby Kotick natuurlijk, de grote baas bij Activision, die als het ware het kwaad symboliseert met zijn uitspraken dat hij games alleen wilt produceren wanneer er geld uit te halen valt. Ontwikkelaars worden dus ook simpelweg in een hoek gedreven waarin ze niet veel meer kunnen doen. Ik zou wel heel graag willen dat de game-industrie ballen gaat krijgen, maar kunnen is een andere vraag. Maar wat versta jij onder innovatie binnen de industrie? In hardware of in games, en in het geval van het laatste: waar denk je dan aan?

Naar wat voor games kijk ik uit? Ik zou persoonlijk heel graag nog eens een shooter/adventure willen zien die zich tijdens de Franse revolutie afspeelt, of tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het laatste geval heeft natuurlijk een veel kleinere kans van slagen, door het feit dat er simpelweg niet zoveel gebeurde tijdens de loopgravenoorlog bij het westfront. Maar het oostfront zou dan ook als optie kunnen dienen, waar in het begin vooral sprake was van een echte Blitzkrieg. Een MMO die gebaseerd is op de Romeinse tijd klinkt daarnaast ook heel vet, maar een RPG in die richting zou ik nog vetter vinden, alhoewel die twee natuurlijk ook in een MMORPG te combineren zijn. En nu ik het toch over MMO’s heb, wat denk jij dat we kunnen verwachten van Blizzard’s nieuwe MMO?

Veel gameplezier, zeker met Beyond Good & Evil HD(!), weer toegewenst,
Matthijs