Kirby’s Epic Yarn verwarmt al enkele maanden de Wii op andere continenten, terwijl wij Europeanen pas vanaf 25 februari aan de slag mogen met het roze wezentje. Dit is wellicht een domper op je enthousiasme, maar laat dit het absoluut niet zijn. Met plezier heb ik de game al volledig mogen spelen en ik durf Kirby’s Epic Yarn zelfs origineler en fantasierijker te noemen dan toppers zoals Psychonauts. Zelfs Mario zou jaloers kunnen zijn op dit grandioze avontuur…
Geen zuigtitel
Waar Kirby in voorgaande games nog de zuigkracht van een opgewonden Dyson-stofzuiger bezat, is dit niet langer het geval in Epic Yarn. De roze bal verliest in dit avontuur deze kracht, na het eten van een magische, wollen appel. Dit stukje fruit transformeert Kirby in een wollen variant; het blijkt al gauw dat deze appel van de boosaardige tovenaar Yin Yarn is. Deze kwaadhebber is hier niet bepaald blij mee en transporteert Kirby naar het magische Patch Land. In deze wereld ontmoet Kirby de prins Fluff, die hem op de hoogte brengt van de chaos die Yin Yarn heeft veroorzaakt in Patch Land. Na de uitleg besluit Kirby om Fluff te helpen en het verwoeste land te herstellen…
Stijl en gameplay vormen een geheel
Kirby’s Epic Yarn is onderverdeeld in een verrassend aantal van acht werelden, waarbij elke wereld een uniek thema hanteert. Toch hanteert niet elk level binnen de werelden het gegeven thema, maar er wordt juist constant iets anders geboden. Zo beland je op een gegeven moment in een snoepjeswereld, waarin je evengoed een level doorhaalt met een muziekthema. Dit zorgt voor een constante variatie en dat is van begin tot eind de kracht van deze titel, want bijna elk level biedt weer iets origineels en fantasierijks.
Deze originaliteit is te danken aan de manier waarop de gameplay en de grafische stijl samenkomen. Ik heb nog nooit een game gespeeld die deze twee elementen zo goed combineert en er daadwerkelijk iets unieks mee aanbiedt. Zoals bekend bestaat Epic Yarn uit garen en stof, die je dan ook kunt manipuleren. Van zoiets simpels als het openen van een rits tot aan het straktrekken van een stroomgolf, om het hierdoor gemaakte lijntje te gebruiken als een platform; verzin het maar en het wordt je voorgeschoteld.
Scores, scores en nog eens scores
Er is één belangrijke eigenschap die duidelijk moet zijn van Epic Yarn: het draait hier absoluut niet om uitdaging. Dit betekent dus dat de moeilijkheidsgraad laag is, beter nog, je kunt niet eens doodgaan. Wanneer je geraakt bent door een vijand of bijvoorbeeld in een afgrond keldert, dan verlies je enkel verzamelde punten. Het draait in Kirby namelijk alleen om de highscore die je hebt behaalt aan het einde van het level.
Wanneer je echter tijdens een baasgevecht genoeg punten behaalt, dan speel je een bonuslevel vrij. Door ditzelfde level te voltooien, speel je automatisch het volgende bonuslevel vrij. Dit geldt voor elke wereld, want in alle acht werelden zijn er bonuslevels te unlocken. Hoewel deze bonuscontent een leuk extraatje is, ben je nu wellicht bezorgd om de moeilijkheidsgraad. Wees niet bang, want Epic Yarn focust zich niet op uitdaging, maar op één heel belangrijk element: plezier!
IJzersterke gameplay
Het plezier is dan ook met name terug te vinden in de gameplay, want Epic Yarn speelt totaal anders dan voorgaande delen. Met een lasso kun je vijanden uit elkaar laten barsten of juist oprollen tot een bolletje wol en zelfs de wapens van vijanden gebruiken. Ditzelfde bolletje of wapen kun je vervolgens gebruiken om een andere vijand uit te schakelen of blokjes garen te vernietigen. Voorbij deze blokjes kun je vaak geheimen vinden en daar is het leveldesign ook op afgestemd.
Levels zijn vaak erg groot en divers, waardoor het aan te raden is om echt op je gemak te spelen. Er is geen tijdslimiet of levensmeter; enkel jij, de controller en de game. Door levels uitgebreid te verkennen, ontdek je vaak juist de meest briljante gameplay-elementen die ik eigenlijk niet wil verklappen. Iets dat echter wel genoemd moet worden, zijn natuurlijk de vele transformaties die Kirby kan ondergaan.
Zo kan Kirby aan het einde van veel levels transformeren in bijvoorbeeld een ruimteschip, tank of racewagen. Ineens verandert op zo’n moment de gehele manier van spelen die je zojuist aangeleerd is en moet je weer anders het level benaderen. Hoewel bepaalde transformaties meerdere keren terugkeren, laten deze zich toch telkens weer anders spelen. Dit is wederom de kracht van Epic Yarn, want Nintendo is erin geslaagd om in bijna elk level iets nieuws te bieden en de ervaring daadwerkelijk fris te houden.
Voeg hier ook nog eens een coöperatieve modus aan toe en het plezier is werkelijk ongeëvenaard. Je kunt elkaar treiteren of juist samenwerken om hoger gelegen locaties te bereiken. Het maakt de game er ook wel iets moeilijker op, want als één persoon veelvuldig fouten blijft maken, verlies je teveel punten om een goede highscore te zetten. Het is simpelweg een leuke toevoeging en het zorgt voor een langere houdbaarheidsdatum van de game.
Humor van de bovenste plank
Als laatste kan ik niet anders dan de briljante humor aanhalen, want wat heb ik af en toe krom gelegen van het lachen! Het ondersteboven kunnen rijden als een trein, eindbazen die verrassend en grappig zijn en de manier waarop levels beschikbaar worden gesteld; het zijn slechts enkele voorbeelden.
Vooral het laatste element blijft verbazen, want aan het einde van elk level krijg je een badge, die je in het juiste slot dient te plaatsen. Eenmaal gedaan, komt de inhoud van deze badge, bijvoorbeeld een bokser, tot leven en wordt het level geschapen. Elke keer weer toverde het een glimlach op mijn gezicht en dat zie ik graag.
De perfecte platformer?
Dusver ben ik enkel en alleen lyrisch over Epic Yarn en hoewel dat een goed teken is, betekent dit niet dat het de perfecte platformer is. Het concept blijft een lange tijd fris en er worden zoveel mogelijk nieuwe elementen geïntroduceerd, maar op een bepaald moment vervallen levels in herhaling. Ook zijn sommige levels iets te groot naar mijn smaak, want hoe langer je doet over het voltooien van het level, des te minder verrassend wordt het geheel. Dit zijn echter kleine minpuntjes van wat anderzijds een fantastische platformer is.
Conclusie
Kirby’s Epic Yarn is met gemak één van de beste platformers die ik ooit heb gespeeld, in ieder geval de meest originele en fantasierijke. De gameplay en grafische stijl van de game komen perfect samen en het is zelden dat deze twee elementen elkaar zo goed ondersteunen. Hoewel de lage moeilijkheidsgraad sommigen kan afschrikken, draait het in Epic Yarn eigenlijk om het hebben van plezier en dat is evengoed belangrijk. De levels zijn (soms iets te) groot, divers en er is meer dan genoeg content om zeker tien tot vijftien uur te besteden aan de game. Voeg hier ook nog eens een coöperatieve modus aan toe en het geheel is compleet.