Epic Mickey

Mickey; een tekenfilmfiguur en een icoon in vele ogen, die ook in videogames meerdere malen tot leven is gebracht. Dankzij toptitels zoals Mickey Mania staat de geliefde muis voor mij even hoog in het vaandel als Mario, waardoor Epic Mickey als een natte droom was die uitkwam. Warren Spector brengt ons met deze game een 3D platformer, die zich focust op het gebruik van een kwast en je fantasie. Het gevolg mag een verfrissende platformer zijn met een sterk verhaal en een magisch uiterlijk.

Verf, verdunner en een kwast

Het epische verhaal begint met Mickey die terechtkomt in het huis van de machtige tovenaar Yen Sid. Hier ontdekt Mickey een modelstad die de magiër zojuist heeft gemaakt, een werkelijke, magische stad. Nieuwsgierig als dat Mickey is, neemt hij een kijkje en begint hij te spelen met de kwast die Yen Sid heeft gebruikt. Terwijl hij creatief bezig is, creëert Mickey per ongeluk de Shadow Blot, een wezen gemaakt van verf en verdunner. Tevergeefs probeert Mickey het wezen nog tegen te gaan met verdunner, maar tijdens het gevecht vernietigt Mickey de modelstad met het goedje.

Enkele maanden na de gebeurtenis, wanneer Mickey het incident allang weer vergeten is, ontvoert de Shadow Blot de muis in zijn slaap. Zodoende komt Mickey terecht in de magische wereld van de verwoeste modelstad, die nu onder controle van de Shadow Blot is. Het avontuur om de wezens in deze wereld te helpen begint, maar een oude vijand ligt op de loer en is erop uit om Mickey’s hart te stelen en hiermee te ontsnappen uit de wereld…

Ongelooflijke vrijheid

Het doel van Mickey mag duidelijk zijn: de verwoeste fantasiewereld herstellen en de Shadow Blot verslaan. Hoewel dit geen eenvoudige taak lijkt voor de moedige muis, wordt dit vergemakkelijkt door de kwast van Yen Sid, die Mickey tijdens de ontvoering heeft kunnen meenemen. Beginnend in de game krijg je de hulp van diverse personages, die een grotere rol spelen dan dat je op het eerste gezicht zou verwachten. De gameplay van Epic Mickey wordt namelijk constant, ik herhaal, constant bepaald door de keuzes die je maakt.

Laten we eerst echter een blik werpen op de kwast die Mickey in handen heeft gekregen. Met behulp van dit instrument kan hij vergane elementen herstellen of juist met de verdunnerfunctie van de kwast wissen. Denk hierbij aan het repareren van gebroken pijpen of bijvoorbeeld het wissen van een tandwiel om een attractie te stoppen. Dit zet je misschien aan het denken, wat voor een game is Epic Mickey dan eigenlijk? Kort gezegd; een 3D platformer met diverse puzzel- en RPG-elementen.

De game kent daarentegen ook de nodige actie, al dan niet in de vorm die je zou verwachten. Met de kwast kun je tevens vijanden ‘aanvallen’, als in, dat je met een grote hoeveelheid verf vijanden vriendelijk kunt maken of met de verdunner vijanden kunt uitwissen. De vriendelijke ‘vijanden’ kunnen vervolgens weer assisteren door anderen aan te vallen, iets dat veelal zeer humoristisch kan overkomen. Toch zul je met Mickey zelf weinig vechten, integendeel, wat toch een tegenvaller kan zijn voor degenen die iets meer actie hadden willen zien.

Gevarieerd alom

De gehele game lang ben je bezig met het weer tot leven brengen van de omgevingen met je kwast. Je bezoekt allerlei bekende Disney-locaties en komt gaandeweg diverse Disney-personages tegen, waaronder Oswald, Willy Pete (in Nederland bekend als Boris Boef) en vele anderen. De omgang met deze karakters wordt tevens bepaald door de keuzes die je maakt.

Zo krijg je al vroeg de keuze om bijvoorbeeld de onschuld van Boris Boef te bewijzen tegenover een dorpje gremlins, of simpelweg niet. Doe je dit niet, dan schotelt de game je een baasgevecht voor met de desbetreffende persoon. Bewijs je zijn onschuld wel, dan word je beloond met een schatkamer van redelijk formaat. Het lijken hele simpele keuzes, maar elke keuze die je op het ene moment maakt, bepaalt het verloop van de game op het volgende moment.

Zo bevat Epic Mickey meerdere einden en dat zorgt ervoor dat de game een hoge replay-waarde kent. Voeg hier bovendien allerlei verzamelbare objecten aan toe, zoals filmpjes, plaatjes en veel meer, waardoor je makkelijk geneigd bent om Epic Mickey meerdere malen door te halen. Je hebt dan ook werkelijk het gevoel dat je beloond wordt om alle hoekjes en naadjes af te gaan voor geheimen.

De levels zijn veelal gevarieerd, kleurrijk en barsten van de fantasie; audiovisueel gezien is de game een genot voor ogen en oren. Wanneer je reist naar een nieuw gedeelte van de wereld, dien je een klein tweedimensionaal level te doorkruisen. Deze levels zijn gebaseerd op oude cartoons, zoals Steamboat Willie, en doen duidelijk denken aan Mickey Mania. Hoewel het concept staat als een huis, worden de levels na verloop van tijd een tikkeltje repetitief om steeds te moeten doorhalen voordat je naar de volgende wereld kunt.

Niet altijd episch

Epic Mickey maakt zijn naam veelal waar; de game is over het algemeen daadwerkelijk episch te noemen. Toch kent de game zoal zijn fouten, want het grootste euvel dat constant opdoemt, is de belabberde camera. Dit zorgt er niet alleen voor dat de platformelementen kunnen mislukken, maar zorgt ook in het algemeen voor frustratie. Bovendien zijn de platformelementen zelf ook niet altijd even sterk, wat voor een game die gestempeld is als een platformer toch jammer is.

Uiteindelijk kost het je zo’n tien tot vijftien uur om de game te voltooien, afhankelijk van je speelstijl. Verhaaltechnisch steekt de game goed in elkaar en de nodige plottwisten komen om de hoek kijken. Een persoonlijke teleurstelling is voor mij het einde van de game, want zonder al teveel te verspillen: er is geen werkelijke baas, laat staan een climax. Beter nog, Epic Mickey kent zelfs een tamelijk open einde en dat vind ik jammer, ik had graag een duidelijke afsluiter willen zien.

Conclusie

Epic Mickey is een fantastische game, daar is geen twijfel over mogelijk. Het verhaal is diepgaand en kan op meerdere manieren uitpakken, afhankelijk van je speelstijl. Elke keuze die je maakt, heeft direct een impact op het verloop van de game, waardoor de replay-waarde tevens hoog ligt. Jammer genoeg wordt het geheel, met name de niet altijd even sterke platformelementen, geplaagd door een belabberde camera. Verder is er te redetwisten over het einde van de game, maar ik had persoonlijk een knaller van een afsluiter gewild en dat ontbreekt helaas.